Δημήτρης Κατσούλας

Δήλωση πρώτη: ”εγώ έχω βγάλει όλα τα λεφτά μου από τις Ελληνικές Τράπεζες” 

Δήλωση δεύτερη: ”δεν είναι πατριωτικό μου καθήκον να ρισκάρω τις καταθέσεις μου, εφόσον δεν υπάρχει σχέδιο ανόρθωσης της οικονομίας”.

Παρακολούθησα την συνέντευξη του Σταύρου Θεοδωράκη στο enikos.gr τη Δευτέρα το βράδυ της 5ης Μαΐου 2015,από την οποία έτσι ενδεικτικά σταχυολόγησα και σας παραθέτω μόνο ένα μικρό δείγμα από αυτά που είπε.

Είπε λοιπόν ο κ.Σταύρος Θεοδωράκης: ”το πατριωτικό καθήκον-όσον αφορά σε αυτούς που έχουν βγάλει τα λεφτά τους έξω-είναι το τί κάνεις σήμερα για την πατρίδα, και ένα από αυτά που πρέπει να κάνεις, είναι να παίρνεις το ρίσκο που παίρνει και ο άνεργος ή ο συνταξιούχος που εμπιστεύεται τις ελληνικές τράπεζες και έχει τα χρήματά του εδώ”.

Το ακούσατε καλά, κυρία μου Μιράντα Ξαφά; Το ακούσατε.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η κ.Ξαφά είναι μια διακεκριμένη οικονομολόγος που διέτρεξε μια καλή καριέρα στο διεθνή χώρο. Βρέθηκε ως εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ επί υπουργού οικονομικών κ.Αλογοσκούφη και πρότερον ως σύμβουλος του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη.

Η κυρία Ξαφά δεν είναι ένα πρόσωπο στενά τεχνοκρατικών προδιαγραφών. Αρκετές φορές έχει φλερτάρει και με την πολιτική στην οποία μπαινοβγαίνει. Θεωρώ τρομερά έξυπνο (γιατί ποιός ξέρει τί θα γινόταν) το ότι ένα κόμμα της έκλεισε την πόρτα από την αρχή της αξίωσής της να είναι και βουλευτής Επικρατείας μάλιστα.

Για να μη το κουράζουμε το θέμα,η κ.Ξαφά ήταν εκείνη η οποία προέτρεπε από τις αρχές σχεδόν της υπαγωγής της χώρας στα μνημόνια,τους έλληνες πτυχιούχους και επιστήμονες να εργαστούν με 500 euro,αιτιολογώντας έτσι την ανταγωνιστικότητα που θα επήρχετο καθώς και το συμάζεμα του τεράστιου και σπάταλου δημοσίου κράτους!

Η κ.Ξαφά-αφήνει να εννοηθεί-ότι μπορεί η ιδία να ζήσει με 500 euro. Εμείς δεν μπορούμε κυρία μου και σας το γράφουμε πεντακάθαρα. Με βάση τις αξιολογότατες σπουδες σας θα έπρεπε νομίζω να ήσασταν πιο χαμηλών τόνων και συναινετική. Με το να λέτε όμως ότι ”έχετε βγάλει τα χρήματά σας έξω”, ενσυνειδήτως δεν σαλπίζετε σύνθημα προς τους πολίτες -ορμήστε στις τράπεζες κι έξω; Κάνεις, θα μου πείτε ερμηνεία προθέσεων. Χρειάζεται ”ερμηνεία” όμως; Δεν είναι προφανές. Και τέλος πάντων, τί θα πεί κ.Ξαφά μου ότι δεν κρατάτε τα λεφτά σας εδώ, επειδή δεν πειστήκατε ότι έχει σχέδιο η κυβέρνηση;

Κι αν εγώ διαφωνώ με το δικό σας σχέδιο, τότε θα πρέπει να βγάλω (τα υποτιθέμενα!) λεφτά μου έξω; Καταλάβατε λοιπόν τί αβυσσαλέο χάος ανοίγουν αυτές σας οι δηλώσεις;

Μια και ο λόγος περί χρημάτων- είτε μέσα είτε έξω από την πατρίδα- και με αφορμή το πολύ εύστοχο σημείωμα του Γιώργου Αρκουλή σε τούτο εδώ το περιοδικό με τίτλο ”πόσο κοστίζει ένα σουβλάκι;” Και το ότι οι έλληνες την αράζουν στις καφετέριες, βγάζουν τραπεζάκια έξω και τα τσούζουν ή το ότι θεωρούν μερικοί ότι είμαστε ακριβή χώρα στις παροχές υπηρεσίας, να σας αναφέρω γεγονός του οποίου έγινα μάρτυρας και εξακολουθώ να το παρακολουθώ από διακριτική απόσταση στο οποίο τα πράγματα έχουν ως εξής: η Τριανταφυλλιά 21 ετών (τα στοιχεία για κάθε ενδιαφερόμενο είναι στη διάθεσή του), πάσχουσα από μεταστατικό καρκίνο σε ζωτικό της όργανο, μετα από πολλές προσπάθειες και αφού βρέθηκε το συμβατό μόσχευμα στην Γερμανία, απαιτούνται από την Γερμανική πλευρά 15000 euro. Έχουν συγκεντρωθεί μέχρι τώρα περίπου 5000 euro. Το υπόλοιπο να καταβληθεί από τον ασφαλιστικό της φορέα μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα.Απάντηση Γερμανικής Ιατρικής Κοινότητας: ”δεν ξέρουμε τί γίνεται. Εσείς αύριο μπορεί και να πτωχεύσετε…”

Ο παραλληλισμός με το σημείωμα του Γιώργου Αρκουλή θα μου πείτε είναι ατυχής. Μπορεί και να είναι. Εγώ εδώ, απλά το παραθέτω για να φανεί η φερεγγυότητα με την οποία μας αντιμετωπίζουν οι ”γείτονές μας”.

Μήπως και αυτό είναι απόροια της ζήλειας της φίλης Γερμανίας για την έλλειψη ηλίου,κακοτράχαλων καλντεριμιών της Μονεμβασιάς και θάλασσας για τη χώρα τους;