Τζίνα Δαβιλά

«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις…»

Μανώλης Αναγνωστάκης

Τον στίχο του ποιητή προφανώς έχει ξεχάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί είναι απούσα από τις εξελίξεις.

Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προτάσεις, αλλά βασιζόμενη στην αλαζονεία και τη βλακεία ζήτησε να κυβερνήσει.

Το θέμα όμως είναι να αλλάξει κάτι.

Να μην επαναληφθεί το «δεν υπάρχει καμία σωτηρία για τούτη τη χώρα».

Μετά τα φληναφήματα της Ραχήλ και της κυρίας Τασίας, ο καθημερινός πνιγμός των προσφύγων και μεταναστών είναι τεράστιο ζήτημα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ακουμπά.

Στην πραγματικότητα νόμιζε πως καταργώντας τη FRONTEX, όπως υποσχόταν προεκλογικά, θα έδινε λύση.

Η λύση είναι ευρωπαϊκή (σωστά το είπε), αλλά και ελληνική. Είναι θέμα που οφείλει να θέσει το Υπουργείο Εξωτερικών στην Τουρκία.

Οι διακινητές έρχονται 9 στις 10 φορές από την Τουρκία, η οποία για δικούς της λόγους κάνει τα στραβά μάτια.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να πιέσει την Τουρκία να αναλάβει τις ευθύνες της στο κομμάτι της ανεμπόδιστης έλευσης μεταναστών μέσω των διακινητών. Να της ζητήσει να ενεργοποιηθεί το τουρκικό λιμενικό σώμα, κάνοντας ασταμάτητους ελέγχους. Να απειληθεί πως θα καταργήσει τη διευκόλυνση της πράσινης κάρτας που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι τουρίστες για τα νησιά του Αιγαίου, αν δεν συμβάλλει αποφασιστικά και αποτελεσματικά στην εμπόδιση μεταναστών και προσφύγων μέσω των διακινητών-εγκληματιών.

Και η Ευρώπη να ζητήσει το ίδιο από την Τουρκία. Σύμπραξη και αποτελεσματικότητα. Και επιπλέον ενημέρωση στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής ότι η Ελλάδα δεν είναι η γη της Επαγγελίας.

Δεν είναι κάτι τραγικά δύσκολο, αλλά αυτονόητο.

Μόνο που στην Ελλάδα τα αυτονόητα είναι τα πιο δύσκολα.

Σαν τον ρεαλισμό. Όλοι ζούμε μια ζωή σε πραγματικό χρόνο που δεν αντιλαμβανόμαστε πώς κυλά.

Να διαβάσετε Αναγνωστάκη, κυρίες και κύριοι. Ή έστω να τον θυμηθείτε. Γιατί εσείς μπορεί να λείπετε από την πραγματική ζωή, να κατοικείτε σε άλλο πλανήτη, να ερμηνεύετε τα γεγονότα αποσπασματικά και επιλεκτικά. Να μην έχετε επαφή με τον ρεαλισμό.

Οι ψήφοι των πολιτών, όμως, δεν ήταν έξω από την πραγματική ζωή. Και εντός ζητούν απαντήσεις. Αν δεν έχετε να δώσετε, είναι ζήτημα. Και η δυσκολότερη αναμέτρηση του Αλέξη Τσίπρα είναι με το ανάστημά του. Τον ίδιο του τον εαυτό. Αν δεν θέλει «…η ζωή να τραβάει τον δρόμο της…» κι εκείνος να λείπει.