Κωστής Μακρής

Είναι μερικές μέρες που όταν τις αναλογίζεσαι νομίζεις τελικά ότι ο συν πλην οκτακοσίων σελίδων ημερήσιος απολογισμός-ταξίδι-περιπλάνηση του Λέοπολντ Μπλούμ στον «Οδυσσέα» του Τζέημς Τζόυς είναι μια μικρή νουβέλα που λίγα από αυτά που μπορούν να συμβούν μέσα σ’ ένα εικοσιτετράωρο περιλαμβάνει καθώς μια μέρα μπορεί να είναι τόσο πυκνή σε δράση, σκέψεις, συναντήσεις, κι άλλες σκέψεις, κι άλλες συναντήσεις, ειδήσεις, πληροφορίες, πράξεις, δράση, έξοδα, έσοδα, κέρδη, ζημίες, λύπες, χαρές, εκπλήξεις, φόβους, ξεπέρασμα των φόβων, νέους φόβους, γεννήσεις, θανάτους, πλουτισμούς, πτωχεύσεις, κι άλλες πληροφορίες, επικοινωνία, στοχασμό, αναστοχασμό, ανάπαυση, κούραση, ξανά κούραση, διλήμματα, αποφάσεις, κι άλλες αποφάσεις, εξοφλήσεις, δανεισμούς, αγορές, δώρα να πάρεις και να δώσεις, φαγητά, ποτά, χαμόγελα, γέλια, κρυφά βουρκώματα, αναγεννημένες συγκινήσεις, θέαση πόλεως σπουδαίας μεγίστης  και γενεθλίου, συντροφιές με συντρόφους κυριολεκτικούς κι όχι στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά, βλαβερές συνήθειες όπως κάπνισμα και βλαστήμιες ενδόμυχες πλην αποτελεσματικές, τρομάρες από κακό που ευτυχώς δεν έγινε, τρομάρες από κακό που θα μπορούσε να γίνει και τι να λέμε τώρα ότι όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος και μετά περπάτημα κι άλλο περπάτημα και μετά χειροτεχνίες και θόρυβοι και γαβγίσματα και νιαουρίσματα και υπολογιστές και ζμάρτφονς και άλλες συσκευές και τηλεφωνήματα και εικόνες και άλλες εικόνες και άνθη και φυτά και ο άσπρος γάτος να ζητιανεύει φαΐ με ένα ασαφές ιαάαααρρρ-χρον-χρον-ριάαααοοου σαν δυσλεκτικός Ρωμαίος κάτω από το Ιουλιετομπαλκόνι πέρασε κι ο Ιούλιος Ιουλιέτος μήνας όλων των Ρωμαίων και των Ρωμιών και ο Αύγουστος πάει κι αυτός και να έχεις κι εκείνους του δύσμοιρους τηλεφωνητές να σου προσφέρουν αιώνες τηλεθέασης δώρο μόνο με είκοσι ευρλώ τον μήνα κι εσύ να λες δεν παρακολουθώ τόσο τηλεόραση μα τι λέτε σου λένε σας προσφέρουμε εκατό ώρες πρόγραμμα την ημέρα κι εγώ να γελάω και πώς θα χωρέσει στο εικοσιτετράωρο τόση τηλεθέαση σας ευχαριστώ κυρία έχω καλύτερα να κάνω και μετά όταν έρθει η ώρα του βραδινού ύπνου έχει γίνει το κεφάλι ελβετικό τυρί με τις τρύπες να είναι τρύπες χρόνου που λες ας γεμίσουν με όνειρα κοιμισμένα γιατί τα ξύπνια όνειρα σημαίνουν ότι δεν κοιμάσαι όρθιος αλλά ότι είχες μια πολύ πυκνή μέρα και θυμάμαι πάλι τον Λέοπολντ Μπλουμ και και μπαίνω λίγο στη θέση του Τζέημς Τζόυς και λέω μέσα μου ότι την ώρα που θα έγραφε την τελευταία φράση θα πρέπει να έβαλε τα κλάματα επειδή τελείωσε τόσο σύντομα μια ολόοοοοοκληρη μέρα τού ήρωά του και σχεδόν εφτά χρόνια από τη δική του ζωή και όταν βάζεις τόση αγάπη σε αυτό που κάνεις, αυτό που είσαι κι αυτό που δίνεις, ε, δεν μπορεί, όταν πλησιάζεις το τέλος, τον σκοπό σου δηλαδή, μια βαθιά συγκίνηση την έχεις κι ας μην είναι παρά το τέλος μιας τεράστιας ημέρας.

09 Σεπτεμβρίου 2019

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr