Το σκεπτικό είναι κλασικό (κι’ αυτό γιατί η αλήθεια του έχει αποδειχτεί κατ’ επανάληψη): Όταν κάποιος χρωστάει είκοσι χιλιάρικα στην Τράπεζα, τότε έχει πρόβλημα (δηλαδή απειλές, κίνδυνο απώλειας του σπιτιού του κλπ.) Όταν όμως κάποιος χρωστάει δ ι α κ ό σ ι α   ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ι α στην Τράπεζα, τότε το πρόβλημα το έχει το Χρηματοπιστωτικό Ίδρυμα. Ειδικά όταν ο δανειζόμενος δεν διαθέτει περιουσία πέραν της επίπλωσης των νοικιασμένων γραφείων του και ένα σήμα κόμματος με το οποίο λειτουργεί, τότε το μπλέξιμο (της Τράπεζας) μοιάζει αξεπέραστο καθότι… ανεξιχνίαστο, και η ‘σιωπή’ εκείνων που χρωστάνε ένοχη, αλλά ας μη το συνεχίσω γιατί φαίνεται πως άκρη δύσκολα θα βρεθεί, οπότε οι όποιοι θυμωμένοι πολίτες (οι οποίοι πληρώνουν τα χρέη τους γενικώς), ας κατεβάσουν μια κούπα ξύδι να τους περάσει…

Γενικά με τα μεγάλα τραπεζικά δάνεια σε κόμματα και επιχειρηματίες, ίσως διεκδικούν παγκόσμιο ρεκόρ εν Ελλάδι. Έχω ακόμη στ’ αυτιά μου την δήλωση βλασταριού αποτυχημένου εκδότη, ενώπιον των μελών της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής των Ελλήνων που εξέταζαν το σχετικό θέμα. Ο απίθανος αυτός νέος, όταν ρωτήθηκε «με τι αντάλλαγμα προς την Τράπεζα ο εκδότης πήρε το μεγάλο δάνειο», παραδέχτηκε άνευ άλλου επιχειρήματος «Με αέρα»! Από την στιγμή που δεν έχει συλληφθεί κάποιος γι’ αυτόν τον… αέρα (όχι απαραίτητα ο ‘αεριτζής’ δανειζόμενος…) και δεν έχει απομακρυνθεί (με συνέπειες) από την Τράπεζα υπεύθυνος, ας μη περιμένουμε να προχωρήσει μπροστά αυτός ο τόπος.

Όσο για τις αντιπαραθέσεις και τα προσβλητικά σχόλια εκατέρωθεν εντός του Κοινοβουλίου σχετικά με τα μείζονα θέματα της συνθήκης των Πρεσπών και της εμπιστοσύνης στο κυβερνητικό σχήμα, η στήλη απλά θα φιλοξενήσει μια παράγραφο από χθεσινό άρθρο του αγαπημένου Μάνου Στεφανίδη: «Όταν οι δημαγωγοί δημαγωγούν ασύστολα, οι υπόλοιποι οφείλουμε περισυλλογή και αντίσταση. Με τα δικά μας μέσα».

Γιώργος Αρκουλής

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr