Μια νέα εποχή σε μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, ή μια Νέα Κοινωνία για όσους γνωρίζουν τις “ανοικτές κοινωνίες” που μπήκαν έτσι ξαφνικά με μια “παρόλα” μέσα σε ένα από τα τελευταία υπουργικά Συμβούλια. Έτσι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε την περίοδο αυτή, μια περίοδο που οι άνθρωποι αν μη τι άλλο είναι φοβισμένοι απ’ το πρόσφατο παρελθόν. Άνθρωποι σε απόγνωση που αναζητούν ασφάλεια. Βεβαιότητες. Τρέφονται και εκτρέφουν σε μεγαλύτερο πια βαθμό την αυταπάτη της ελπίδας. Ένας κόσμος σε μία κατάσταση μεταίχμια που πρέπει να διαχειριστεί τη νέα γνώση που έχει προκύψει. Οικονομική κυρίως μα και Πνευματική. Να την διαχειριστεί και να την μεταδώσει στον ανθρώπινο παράγοντα. Οι άνθρωποι όμως δεν ενδιαφέρονται πια να «γνωρίσουν». Θέλουν μονάχα να αισθανθούν ασφαλείς. Μια νέα κατάσταση που αναπτύσσεται σε καθεστώς τρομοκρατίας με τους ανθρώπους να αναζητούν μια θέση στο χάρτη της μεταβατικής εποχής. Σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους που θέλουν να κυριαρχήσουν και σε ανθρώπους που επιθυμούν να κυριαρχηθούν. Να παραδοθούν μέσα σε κοινότητες όπου επιτέλους θα αισθάνονται ασφαλείς. Αυτός ο κόσμος δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ανελέητη εμποροπανήγυρη αφεντικών και δούλων. Θρησκείες, Κεφάλαιο, έρωτας, τέχνες, πολιτισμός: όλα παραδομένα σε μια λατρευτική λαιμαργία τυφλών πιστών που αναλίσκονται σε μια αέναη προσπάθεια να απομακρύνουν την αβάστακτη παράνοια της μοναξιάς. Οι φοβισμένοι άνθρωποι της Νέας Εποχής, ενδιαφέρονται προφανώς να “αγοράσουν”. O πολιτισμός άλλωστε, πάντα θεμελιώνεται στην ελπίδα ύπαρξης μιας βελτιωμένης εκδοχής του κόσμου και μέσα στο στρατόπεδο που επιλέγουν, εκκολάπτουν ακριβώς αυτή την ελπίδα του πολιτισμού.

Έμαθαν να προσποιούνται. Να είναι δεκτικοί και ελαστικοί μέσα στους νόμους της συνύπαρξης. Γιατί μόνο έτσι μπορούν να μειώνουν τον πυρετό του φοβισμού τους. Ο νέος άνθρωπος έμαθε να αυθυποβάλλεται στην προσποίηση, και συνεπώς να αναπτύσσει αυτοματισμούς, ώστε να γίνεται αποδεκτός. Αυτό ακριβώς το προφίλ τον καθιστά προσβάσιμο στο κήρυγμα των ιεροκηρύκων των ανοικτών κοινωνιών. Ο ανασφαλής άνθρωπος έχει μια τεράστια τρύπα φόβου, απ’ όπου μπορείς να τον ταΐσεις το οτιδήποτε. Και συνεπώς να τον …επιμορφώσεις.

Νίκος Βασιλειάδης

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr