Ένα άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ με τάραξε. Μιλούσε για τις εξελίξεις που προέκυψαν μετά το θάνατο δύο αδελφών- ενός 63χρονου και ενός 80χρονου- το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Εγώ έλειπα και δεν διάβασα την αναγγελία του τραγικού τους θανάτου. Αλλά, είμαι βέβαιη, αν το διάβαζα, δεν θα ταραζόμουν. Θα στενοχωριόμουν βαθιά για την απομόνωση που μαστίζει τις σχέσεις των ανθρώπων στις μέρες μας.
Αυτοί οι δύο άνδρες- μακαρίτες πιά- ζούσαν ανύπαντροι στο πατρικό τους σπίτι, οι δυο τους μετά το θάνατο της μητέρας τους. Αν και είχαν μια σοβαρή περιουσία, εκείνοι ήταν ρακοσυλλέκτες. Ίσως ήταν οι άρχοντες της κατηγορίας αυτής, που συνήθως κοιμούνται σε παγκάκια, γέφυρες και πάρκα.

Δεν ξέρω τί τους ώθησε να κάνουν αυτή τη δουλειά, τι ψυχολογικά-ενδεχομένως- προβλήματα είχαν, γιατί δεν γνωρίζω τίποτα γι’ αυτούς και τη ζωή τους. Πάντως, κάποια στιγμή το καλοκαίρι που μας πέρασε, οι γείτονες, μην αντέχοντας τη βρωμιά που έβγαινε από το κλειστό σπίτι, κάλεσαν την αστυνομία. Και οι αστυνομικοί, μπαίνοντας με τη βία στο σπίτι- όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις- έμειναν άναυδοι από το αποτρόπαιο θέαμα που αντίκρισαν. Δύο πτώματα σε αποσύνθεση, καθισμένα στους καναπέδες του σαλονιού τους, εν μέσω διαφόρων σκουληκιών, εντόμων, ποντικιών και σκουπιδιών.

Η καλοκαιρινή είδηση σταματούσε εκεί. Να τι διάβασα, όμως, εγώ, χθές, Κυριακή, 2 Νοεμβρίου:

Οι εν λόγω αδελφοί είχαν έναν ανιψιό, γιατρό στο επάγγελμα. Ο ανιψιός ενημέρωσε την τράπεζα, στην οποία οι θείοι του είχαν καταθέσεις ύψους 550.000 ευρώ, ότι οι δικαιούχοι είχαν πεθάνει.

Στις 25 Σεπτεμβρίου, κάποιος πήγε σε ένα υποκατάστημα της τράπεζας και προσπάθησε να «σηκώσει» 160.000 ευρώ από το λογαριασμό των νεκρών, κρατώντας ένα πληρεξούσιο. Δεν τα κατάφερε και η τράπεζα ενημέρωσε την ασφάλεια.

Στις 7 Οκτωβρίου, αυτός που κρατούσε το πληρεξούσιο- σαφώς πλαστό- δοκίμασε την τύχη του σε άλλο υποκατάστημα, μειώνοντας το ποσό που ήθελε στα 50.000 ευρώ, όπου και συνελλήφθη αμέσως.

Ο απατεώνας απεδείχθη μικρός, αφού δεν άργησε να ομολογήσει ότι η δική του αμοιβή ήταν μόλις 3.000 ευρώ, ενώ ο συνεργός του τον περίμενε μέσα σε ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο λίγο πιο κάτω, μαζί με μια γυναίκα συμβολαιογράφο. Οι αστυνομικοί τους συνέλαβαν επίσης, για να αποδειχθεί ότι επρόκειτο για έναν γνωστό αθλητή, που κυκλοφορούσε με περιοριστικούς όρους, εξαιτίας μιας άλλης, παρεμφερούς απατεωνιάς…

Δεν θα σας πω περισσότερα. Μπορείτε, άλλωστε να τα διαβάσετε κι εσείς στην εφημερίδα. Αλλά η ανακάλυψη ότι πίσω από τον θάνατο δύο άκακων ηλικιωμένων υπήρχε σπείρα με σχέδιο να τους πάρουν την περιουσία τους, είναι αυτό που μ’ έκανε να φρίξω. Δεν είναι αρκετό ότι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα, άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους και γίνονται άστεγοι, υπάρχουν δίπλα μας θηρία, με ορθάνοιχτα τα δόντια της απληστίας που κλέβουν τις ταυτότητες των ανήμπορων ανθρώπων για να καταχραστούν τα όσα λίγα, ή περισσότερα υπάρχοντά τους. Γιατί, φαντασθείτε, φίλοι μου, τα θηρία αυτά είχαν πλησιάσει ρακοσυλλέκτες. Άσχετα αν ανακάλυψαν ότι οι δύο συγκεκριμένοι είχαν πολλά.

Φοβάμαι ότι αυτά τα γεγονότα είναι μια αρχή σύγχρονου καννιβαλισμού. Και θα χρειαστεί να μάθουμε όλοι να νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας, όπως το έκαναν οι γονείς και οι παππούδες μας. Μπορεί να ήταν λίγο ενοχλητικό να ξέρει η γειτόνισσα τι φαγητό είχε η κατσαρόλα μας, αλλά κανείς δεν επρόκειτο να μείνει βδομάδες κλεισμένος στο σπίτι του, χωρίς κάποιος να ενδιαφερθεί για την υγεία του από την πρώτη κιόλας μέρα της απουσίας του.

Δήμητρα Παπαναστασοπούλου