Είναι προοδευτική ή όχι η πρόταση του υπουργού για έναρξη των μαθημάτων στις 9 αντί των 8.10 π.μ; Είναι κακόπιστοι ή απληροφόρητοι όσοι χλευάζουν το μέτρο;

Ξέρετε, τα όποια ωράρια δεν λειτουργούν εν κενώ. Αποτελούν συμβατικές, κοινωνικές πραγματικότητες αλλά διαθέτουν και περαιτέρω συμβολισμούς. Ξυπνάω πρωί, σημαίνει κοιμάμαι νωρίς δηλαδή οργανώνω με συγκεκριμένο τρόπο τη ζωή μου. Κυρίως σημαίνει πειθαρχώ – αυτοπειθαρχούμαι. Αναλαμβάνω υποχρεώσεις και δεν έχω μόνο δικαιώματα. Γίνομαι από βρέφος παιδί. Μαθαίνω να είμαι υπεύθυνος. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που δεν υπακούει κανείς κανένα. Ξυπνάω αργά σημαίνει απλά ξενυχτάω χωρίς τύψεις – κυρίως των γονιών – χαζεύοντας τις γελοιότητες της τηλεόρασης. Τόσο απλά.
Έχω μια κόρη έντεκα χρονών και υπερηφανεύομαι ότι δεν έχει δει ποτέ Σαρβάιβορ, Τάλεντ Σόου κλπ. Πηγαίνει στο κρεβάτι της γύρω στις 9.30 και ξυπνάει, μερικές φορές μόνη της, στις 7.30 π.μ. Το δημόσιο σχολείο στο οποίο φοιτά, είναι δίπλα στο σπίτι μας… Δεν πηγαίνει βέβαια στη σχολή Χιλλ γιατί τότε θα ίσχυαν αλλά δεδομένα.
Ποιός λοιπόν ορίζει και πώς το αργά και το νωρίς; Στις αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες το ξύπνημα στις τέσσερις τα ξημερώματα ήταν η αδήριτη κανονικότητα. Αυτό είναι το πρόβλημα, διερωτώμαι, της εκπαίδευσης; Όχι βέβαια. Το εκπαιδευτικό σύστημα πάσχει από αξιολόγηση, ανανέωση, εμπλουτισμό. Οι ελλείψεις του είναι εκκωφαντικές και από πλευράς υλικοτεχνικών υποδομών και από πλευράς νέων ιδεών. Οι μαθητές ακόμα παπαγαλίζουν αντί να αυτενεργούν. Αποστηθίζουν αντί να αφομοιώνουν. Δεν σκέφτονται, μιμούνται. Μαθήματα κρίσης και μνήμης υποβαθμίζονται ή εξοβελίζονται μεθοδικά. Η κόρη μου έφτασε έκτη δημοτικού και δεν έχει διδαχθεί ακόμη γεωγραφία. Κάνουμε μόνοι μας βόλτες στον χάρτη. Έτσι είναι. Τα παιδιά γουστάρουν συμμετοχική δράση, θεατρικό παιχνίδι, ζωγραφική, μουσική και εμείς τούς προσφέρουμε βαρεμάρα. Α, και μια ώρα περισσότερο ύπνο! Συμβολικό αυτό. Αφού δεν μορφώνεστε, κοιμηθείτε. Ευτυχώς, τα ιδιωτικά σχολεία δεν θα ακολουθήσουν αυτές τις παπαρδέλες και έτσι η νομενκλατούρα της αριστεράς θα υποστεί ανώδυνα το μέτρο. Επειδή πρόκειται για μιαν ακόμη επίδειξη του εμφιλοχωρούντος, προοδευτικού μας λαϊκισμού. Ο καθένας και η ειδίκευση του.