Το  πρόβλημα του πολιτικού προσωπικού της χώρας το αποτύπωσε χιουμοριστικά κατά την συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή ο πρώην υπουργός Φ. Σαχινίδης. Ο ίδιος το απέδωσε στους βουλευτές της ΝΔ, αλλά άνετα ταιριάζει και στο κόμμα του.

“Οι συνάδελφοι της ΝΔ, είπε, πάσχουν από το σύνδρομο του …”εμ”! . Εμ είχαν δίκιο όταν ήταν αντιμνημονιακοί, εμ έχουν δίκιο τώρα που έγιναν μνημονιακοί”.  Εμ είχαν δίκιο και τώρα που θέλησαν να βγουν στις αγορές θα συμπληρώναμε!

Ωστόσο το εμ” τους το έκοψε χθες το τηλεγράφημα του πρακτορείου Reuters, σύμφωνα με το οποίο αξιωματούχοι της Ε.Ε. είπαν στο πρακτορείο ότι «η Ελλάδα φάνηκε να έχει δεύτερες σκέψεις για την επιστροφή στην χρηματοδότηση μόνο από τις αγορές, έπειτα από την πίεση των ευρωπαϊκών δυνάμεων αλλά και των αγορών. Άλλος αξιωματούχος δήλωσε ότι η απότομη αύξηση των αποδόσεων -σύμφωνα πάντα με το πρακτορείο- αποτελεί για την Ελλάδα “προσγείωση στην πραγματικότητα”

Είναι  άραγε ικανό το πολιτικό σύστημα να προσγειωθεί στηνπραγματικότητα;

Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς ενόψει το επερχόμενων εκλογών θέλησε να προσφέρει στον εαυτό του και την κυβέρνηση μια “ευκλεή νίκη”. Αποφάσισε να βγει η χώρα για δανεισμό χωρίς να προσμετρήσει το γεγονός ότι στο διεθνές οικονομικό στερέωμα τα ομόλογα της χώρας, ακόμη είναι σχεδόν “σκουπίδια”. Την απόφαση πήρε ένας στενός κύκλος ανθρώπων, δεν συζητήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο, δεν ζητήθηκε η γνώμη ανθρώπων που γνωρίζουν τους ανελέητους κανόνες των διεθνών κερδοσκοπικών ιδρυμάτων.

Δεν οργανώθηκε καν μια επικοινωνιακή προβολή της πρόθεσης εξόδου, προκειμένου να πεισθούν – αν πείθονταν – οι αγορές ότι η χώρα έχει κατακτήσει την αρμόζουσα οικονομική ευρωστία, ώστε να αναλάβει άνευ βοήθειας και Πατρώνων, την χρηματοδότησή της.

Αντιθέτως αναλώθηκε σε άκρως επιθετική, παρωχημένη, προχουντικού τύπου θα λέγαμε, αντιπαράθεση με τον ευάλωτο ΣΥΡΙΖΑ, περί αδειάσματος των ΑΤΜ (θυμίζοντας το παλιό σύνθημα «αυτή η δραχμή είναι δική σου, μην αφήσεις τον Παπανδρέου να σου την πάρει – Ενας ευάλωτο ΣΥΡΙΖΑ για σειρά λόγων: ξεκινώντας από το τελευταίο,  την άνοδο των επιτοκίων, είναι ενδεικτικό κατά πόσο  θα μπορέσει τσαμπουκαλίδικα να επιβάλει τις θέσεις του για κούρεμα του χρέους στα κοινοβούλια των δανειστών, και στον φτηνό δανεισμό μας . Ευάλωτο γιατί μετήλθε φτηνά κολπάκια περί των αναπόδεικτων τηλεφώνων από τους βαρώνους της πολιτικής και οικονομικής ζωής στου Μαξίμου – όχι φυσικά ότι δεν υπάρχουν αυτά τα τηλέφωνα που υποβάλουν νόμους και χαριστικές ρυθμίσεις σε όλες τις κυβερνήσεις.

Ωστόσο όταν  όμως λέγονται στη Βουλή ως αποκάλυψη και όχι ως πολιτική εκτίμηση, αποχτούν πρόσθετη βαρύτητα και πρέπει να αποδεικνύονται. Ευάλωτο επίσης με το φθηνό τέχνασμα Σκουρλέτη, που κάτι διάβασε περί “κουμπαρά”, σε μια εφημερίδα που δεν διεκδικεί αριστείον εγκυρότητας, το πέταξε πονηρά, κουβέντα να γίνεται και όποιος τσιμπήσει τσίμπησε, και έδωσε την ευκαιρία στον πρωθυπουργό και την κυβερνητική εκπρόσωπο να καταγάγουν μια εύκολη νίκη εντυπώσεων. 

Ωστόσο δεν κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν αποφάσισε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει τη χώρα προσώρας στις αγορές για να χρησιμοποιήσει την έξοδο ως προεκλογικό φεϊγβολάν! 

Πολύ χειρότερα και καταστροφικά μας αναμένουν εάν η χώρα βγει για δανεισμό επειδή “έτσι της αρέσει” και αντιμετωπίσει τα εκ νέου αφηνιασμένα spreads. Θα αναγκαστεί με την ουρά στα σκέλια να επιστρέψει στον μηχανισμό στήριξης.. Και αυτό θα είναι η τέλεια καταστροφή.

Χρειάζονται μεθόδευση, οργανωμένα επιχειρήματα, συνεννόηση στο εσωτερικό, και κυρίως στο εξωτερικό,  μέσω έγκυρων διαύλων, και φυσικά πρωτίστως χρειάζεται η βοήθεια των οικονομικών δεικτών. Αν βγούμε με τον “ελληνικό τρόπο”, όπως διεφάνη τις τελευταίες ημέρες , η αποτυχία είναι σίγουρη και νέα μνημόνια θα επικρέμονται επί των κεφαλών μας – και θα την πληρώσουν πάλι οι αδύνατοι, αυτοί που την πληρώνουν ήδη.

Μας τελείωσε το “εμ είχα δίκιο”, όταν τα αποτελέσματα δεν το επιβεβαιώνουν, όταν οι κέρβεροι – τροϊκανοί αξιωματούχοι και διεθνείς πιστωτές – επαγρυπνούν..

Γιάννης Σιδέρης