1) Πολίτης Καιην
2) Καζαμπλάνκα
3) Πρωτάρης
4) Κουρδιστό Πορτοκάλι
5) Φωλιά του Κούκου
6) Φαντασία
7) Ζαμπρίνσκι Ποϊντ
8) Το μετέωρο βημα του πελαργού
9) 2001 Οδύσσεια του διαστήματος
10) Ξένοιαστος καβαλάρης
11) ΑΜΕΡΙΚΑ ΑΜΕΡΙΚΑ
12) Zorba the Greek
13) Σολάρις
14) Φάνη και Αλέξανδρος
15) Η κυρία και ο Ναύτης
16) Σεβέν
17) Η μεγάλη ανατριχίλα
18) Ο βάλτος
19) Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται
20) Μοντέρνοι καιροί
21) Χωρίς δόλο
22) Μαινοριτι ριπόρτ
23) Κουιντετο
24) Στέλλα
25) Τα πουλιά
26) Μπλέιντ Ρανερς
27) Αποκάλυψη τώρα
28) Παρίσι Τέξας
29) Ματς Πόϊντ
30) Γειτονιά ο παράδεισος
31) Palm Fiction
32) Η εκδίκηση είναι δική μου
33) Το κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο
* Ο Αλέξανδρος Μπέμπης είναι αναγνώστης. Αυτοβιογραφείται: “Εμφανίστηκα κάποτε στη Θεσσαλονίκη, όπου εξακολουθώ να υπάρχω. Οι συνήθειες που με ευχαριστούν, είναι να θυμάμαι, να γράφω, να γνωρίζω καινούργιους φίλους και να τους κάνω δώρα, κρατώντας το σημαντικότερο για τον τυχερό τελευταίο. Μετά θα εξαφανιστώ”.
[iframe width=”560″ height=”315″ src=”//www.youtube.com/embed/ulBlkR84CXI” frameborder=”0″ allowfullscreen ]
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
5 Σχόλια
Έδωσα μάχη.
Όσο σκέφτομαι ότι οι αγαπημένοι μου σκηνοθέτες
είναι ο Βέντερς από Ευρώπη και ο Όλντμαν από ΗΠΑ
και έβαλα μια από τον καθένα…
Αλεξ
Τελικά διαβάζοντας τις λίστες των φίλων σκέπτομαι: καλά αυτή πώς δεν τη σκέφτηκα? Σε σένα π.χ. 1-2 ιαπωνικές ταινίες που είδα.
Δεν ξέρω πόσο κακό ήταν αυτό το αυθαίρετο 33, αλλά κάπου έπρεπε να μπει ένα όριο αλλιώς ακόμα όλοι θα γράφαμε τίτλους!
Τι το ήθελα κ.Μαγγούτα?
Δεν μετάνιωσα για τις 33 που έβαλα,αλλά για 33 που δεν έβαλα.
Πολύ θα ήθελα να είχα χώρο και χρόνο για να εξηγήσω μια προς μια τις επιλογές μου.
Μια εξήγηση μόνο λοιπόν για τα κριτήριά μου.
Συχνά στη τέχνη και εν προκειμένω στον κινηματογράφο,
τα καλλιτεχνικά κριτήρια περνούν κατά την άποψή μου
σε δεύτερη μοίρα.
Μου αρέσουν,γενικά,καλλιτέχνες δημιουργοί που ανοίγουν νέους δρόμους
και ανατρέπουν κατεστημένα.
Τα φρέσκα μηνύματα που περνούν ή
που μας παρουσιάζουν έναν νέο ή άλλο κόσμο που πολλοί δεν αντιλαμβανόμασταν
πριν δούμε την ταινία.
Ανάλογα φυσικά και με την εποχή που γυρίστηκαν.
Τώρα πείτε μου εσείς ποιά θα μπορούσα να βγάλω,
για να συμπεριλάβω στη θέση της
το ”Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ” του Όσιμα?
Τέλος,για το ”ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ” του Παζολίνι,
το κριτήριό μου ήταν η αριστουργηματική καθοδήγηση αυτού του μεγάλου μαέστρου,
των απλών χωρικών που χρησιμοποίησε για να αποδώσει τόσο πειστικά την ιστορία του Χριστού,
όταν άλλοι επιδόθηκαν σε χολιγουντιανές υπερπαραγωγές.
Ειδικά η κοπελίτσα που ενσάρκωσε την Παναγία,
κάνει τις μεγάλες σταρ των υπολοίπων απλές οδοντόκρεμες.
Ε ρε να δω το Χάρο να χορεύει! Θα κολλήσω κατοστάρικο στο κούτελο του οργανοπαίχτη!
“Αντε να πάνε ΠΑΝΩ τα φαρμάκια” θα λέει
Τι δηλαδή, τώρα πρέπει να μπούμε κι εμείς στον χορό;