Αϋπνίες, αν έχετε ακουστά. Πώς έλεγε η μαντάμ Σουσού περί αναγουλιάσης και τα τοιαύτα. Ε, στα τοιαύτα είμαστε. Κοιμάμαι όρθια, ένα πράμα αλλόκοτο δεν το΄χετε ξαναδεί, στα Γκίνες δεν το ξεύρουνε, να σας το λέω να τρέμω, και μόλις ξαπλώνω…το μάτι γαρίδα! ΝΑ μια γαρίδα! Να φτιάξεις γαριδομακαρονάδα και να σου περισσέψει και για γαριδοσαλάτα! Γαρίδα γίγας, μεταλλαγμένη, made in Japan, εκεί που ξεύρουν από καλό ουράνιο. Δεν περιγράφω άλλο γιατί πείνασα. Και άυπνη και πεινασμένη…έλεος καλοί μου άνθρωποι.

Δεν είναι που είμαι δημιουργική και ο εγκέφαλος θέλει σκοτάδι και ατμόσφαιρα. Αν και ό,τι γράφω, ξενυχτισμένο είναι. Της νύχτας τα καμώματα, δεν λένε; Α, δε θέλω γελάκια… ‘Η μάλλον θέλω…όταν γράφω αστεία.

Αν και το έχω ψάξει κι έχω καταλήξει σε συμπέρασμα συγκλονιστικό περί της καταστάσεώς μου.

Βασικά, φταίνε οι ειδήσεις. Όλη μέρα κάθε μέρα, αυτή η τρομάρα με τα έκτακτα…τα γκα γκα γκαγκάααν και τα κυρίες μου και κύριοι, (και να κοιτάει εμένα εν τω μεταξύ! Καρφί!),  διακόπτουμε την ροή του προγράμματός μας για να σας μεταδώσουμε μία έκτακτη είδηση.

Ένα άγχος με κυριεύει, τα χέρια μου αρχίζουν να τρέμουν, ένα τικ που είχα παλιά στο αριστερό μάτι επανέρχεται, αρχίζω να βαριανασαίνω και αναρωτιέμαι τί θα ακούσω πάλι.

Τα νέα δεν είναι ποτέ καλά. Κι όποιος περιμένει ακόμα να διακοπεί η ροή του προγράμματος γιατί μίκρυνε η τρύπα του όζοντος πλανάται κείνη την πλάνη την γνωστή.

Το βλέμμα μου απλανές χάνεται στα κατάβαθα της αυπνίας και της απελπισίας.

Ποτέ καλά τα νέα τα ξαφνικά, να το ξέρετε. ΠΟΤΕ. Καταστροφές, θανατικά, στην γειτονιά των αγγέλων κάνουν πανωσηκώματα νυχθημερόν. Έχετε ακούσει αυτό που λένε ¨σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί»; Αυτό.

Ε, μιά το ένα, μιά το άλλο, μιά το «αυτό», μιά που χάθηκα κανα δυό φορές  στο διαδίκτυο, μιά που ήθελα να δω μια ταινία, λίγο το netflix,  μιά που είχα σίδερο…πολύ θέλει ο εγκέφαλος να τα μπερδέψει;

Και ιδού τώρα εγώ, ξάγρυπνη, ξενυχτισμένη όσο δεν πάει, πολύ πολύ μακριά από το Σιάτλ κιόλας, να σκέφτομαι σοβαρά πια, πως αν δεν καταφέρω να αλλάξω το ωράριο του τρόμου, θα αναζητήσω εργασία ως νυχτοφύλακας, να βγάζω τουλάχιστον και κανα φράγκο από τούτη την κατάσταση!

Προς το παρόν να βράσω καμιά Βαλεριάνα και έναν κουβά ταπεινό χαμέμηλο, μπας και δούμε άσπρη μέρα..και για να ακτιβολογούμε, σκέτο μέρα.

Aπαπα! Με τούτα και με κείνα, νύσταξαααα! Μιράκολο!

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr