“Μέλοουσπαγγέτι”, που θα ‘λεγε κι ο πρωθυπουργός και φέτος πάλι «μακάρονα» σκέτο όπως λέει ο μικρός μου αδερφός. Τα θέλει, βλέπετε, να διαλύονται από το σιρόπι και γω τα κάνω πιο μπισκοτένια, λέει. Αλλά δεν αφήνει καρυδάκι για καρυδάκι στο τέλος… «Όσο μένουν μελώνουν», ξαναλέει.
Δε βαριέσαι…όλα στο στομάχι καταλήγουν, που έλεγε κι ο σοφός μπαμπάς μου…αφήστε που δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους σε τούτη τη ζωή.
Πάντα κάτι θα περισσεύει ή κάτι θα λείπει.
Αλάτι, ζάχαρη, πιπέρι…αγάπη, χαρά, ευτυχία…
Και εγώ δεν μπορώ παρά να εύχομαι πάντα τα καλά να περισσεύουν και τα βλαβερά να λείπουν. Να έχω και γω κάτι να λέω.