Ο Αθανάσιος Ροβήλος είναι Αξιωματικός του Στρατού Ξηράς

εν αποστρατεία και Πολιτικός Μηχανικός.

Η διώρυγα της Κορίνθου και ο εγγύς της χώρος, βρίσκεται στα διοικητικά όρια του Δήμου Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων – Περαχώρας και αποτελεί ουσιαστικά την ΄΄Πύλη΄΄ της Περιφέρειας Πελοποννήσου, είναι ένα τοπόσημο, που περικλείει και συνδυάζει σπάνια χαρακτηριστικά. Αρχαιολογικός χώρος (αρχαία δίολκος), μέγιστο τεχνικό έργο του τέλους 19ου αιώνα, χώρος ιστορικής μνήμης, ανοικτό γεωλογικό πάρκο, σπουδαίο ναυτιλιακό πέρασμα, εθνικός οικονομικός πόρος, στάση τουριστικού ενδιαφέροντος (ο δεύτερος επισκέψιμος χώρος στην χώρα μας). Θα μπορούσε να σταθεί, για το κάθε ένα από τα προηγούμενα, πολύ ψηλά στην προτεραιότητα της κρατικής φροντίδας.

Έχοντας ως αντικείμενο της διπλωματικής μου, στο Πολυτεχνείο, την διώρυγα, αδρά μπορώ να παραθέσω τα παρακάτω :

Η διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου, σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στον βυθό τα 21.3 μ. , ενώ το βάθος από την επιφάνεια του νερού κυμαίνεται μεταξύ των 7,5 και 8 μ. Στο ψηλότερο σημείο το ύψος των πρανών φτάνει τα 81 μ. , ενώ έχει μετρηθεί κλίση μέχρι 6,5 : 1.

Τα θαλάσσια ρεύματα μέσα στην διώρυγα αλλάζουν κατεύθυνση περίπου κάθε 6 ώρες, ενώ η συνηθισμένη ταχύτητά τους φτάνει τους 2,5 και σπάνια ξεπερνά τους 3 κόμβους.

Η γεωλογική σύσταση των πρανών της είναι ανομοιόμορφη, με ποικιλία εδαφών, που κόβονται από ρήγματα με κατεύθυνση από Α προς Δ και με οξεία γωνία σχετικά με τον άξονα της. Η ιδιόμορφη γεωλογική σύσταση είχε ως συνέπεια τις κατά καιρούς, στο παρελθόν, καταπτώσεις μεγάλων όγκων χωμάτων.

Η συμπεριφορά των πρανών, από την άποψη της γενικής ευστάθειας, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ικανοποιητική, πλην όμως καταπτώσεις μικρής κλίμακας μπορούν να συμβούν κυρίως από σεισμικές επιβαρύνσεις ή από αποσπάσεις μικρού μεγέθους εδαφικών όγκων σε τμήματα ρηγμάτων, καθώς επίσης από την ατμοσφαιρική διάβρωση και από την επιρροή του νερού.

Η ευρύτερη περιοχή, του Κορινθιακού κόλπου, ανήκει στις πολύ επιβαρημένες και σεισμικά ενεργές περιοχές της Ελλάδας. Η ανομοιογένεια των γεωλογικών σχηματισμών και η παρουσία των σεισμικών ρηγμάτων αυξάνουν σημαντικά την επικινδυνότητα.

Έχουν πολλά γραφεί το τελευταίο διάστημα σχετικά με την πρόσφατη διεξαγωγή αγώνα κολύμβησης μέσα στην διώρυγα και δεν θα επιθυμούσα να μπω σε οποιαδήποτε διαμάχη.

Δηλώνω όμως ιδιαίτερα προβληματισμένος αν πρέπει ή όχι να πραγματοποιούνται εκδηλώσεις που διοχετεύουν έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων μέσα στην διώρυγα ως κολυμβητές. Σε προσωπικό επίπεδο το εκτιμώ ως υψηλής επικινδυνότητας.

Θεωρώ αυτονόητο ότι όταν έχει αποφασισθεί μια τέτοια επίσημη διοργάνωση, η Εταιρεία θα πρέπει να αντιλαμβάνεται την τεράστια ευθύνη και την επικινδυνότητα του εγχειρήματος, να έχει σχεδιάσει έναντι κάθε κινδύνου, να έχει πραγματοποιήσει όλους τους απαραίτητους ελέγχους, να διαθέτει όλα τα μέσα διάσωσης, να έχει εξαντλήσει όλα τα σενάρια (ακόμα και το πιο δυσμενές και ακραίο) ώστε να διαχειριστεί την οποιαδήποτε κρίση και τέλος να έχει πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας, ώστε να παραδώσει την διώρυγα ασφαλή, με ευθύνη της και σε καμία περίπτωση με “προσωπική ευθύνη” των συμμετεχόντων, ή οποιονδήποτε άλλων.

Δεν θα σταθώ σε υπαρκτά θέματα, όπως στα ρεύματα, στις τσούχτρες ή σε άλλους κινδύνους που κρύβει το θαλάσσιο στοιχείο στην περιοχή και που είναι γνωστά. Για οικονομία χώρου θα διατυπώσω μόνο δύο ερωτήματα:

Πριν την εκδήλωση έγινε έλεγχος των πρανών για να διαπιστωθεί η κατάστασή τους και τυχόν ετοιμόρροπα τμήματα; Από ποιόν; και φυσικά αν έχει υπογράψει αναλαμβάνοντας την ευθύνη του ελέγχου, ώστε να γίνει με ασφάλεια έναντι καταπτώσεων ο κολυμβητικός διάπλους.

Τοποθετήθηκε το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας στις δύο επάνω πλευρές των πρανών, για να αποφευχθεί ρίψη αντικειμένου από κακόβουλη ή αφελή πρόθεση, που θα είχε ενδεχομένως σοβαρότατες επιπτώσεις στην σωματική ακεραιότητα των συμμετεχόντων;

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ελπίζουμε στην τύχη των ανθρώπων που παροτρύνονται για να συμμετέχουν σε, κατά τα άλλα εντυπωσιακές, δραστηριότητες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η αγαθή τύχη δεν ακολουθεί εσαεί όσους την προκαλούν.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author 

iPorta.gr