Κωστής Α. Μακρής  

Μου αρέσουν τα συμπλέγματα λέξεων που μπορεί να φτιάξει κάποιος από άλλες λέξεις. Όπως μου άρεσε παλιά να παίζω με κύβους, ξυλαράκια, μέταλλα κι άλλα υλικά και να φτιάχνω συμπλέγματα κατασκευών τα οποία φαντασιωνόμουν σαν τόπους ή κτήρια όπου μπορώ να κατοικήσω.

Κάποια στιγμή της ζωής μου άρχισα να στοχάζομαι πάνω σε αυτά που λέμε όταν γνωρίζουμε κάποιους ανθρώπους. Αυτές τις λέξεις ή φράσεις κλισέ που δηλώνουν ―ή τουλάχιστον προσπαθούν να δηλώσουν― τη χαρά κάποιων ανθρώπων για την πρώτη συνάντηση και γνωριμία.

Πολλές φορές αυτή η πρώτη συνάντηση είναι από καιρό προετοιμασμένη, από το ένα τουλάχιστον μέρος, για λόγους έρωτος, συμφέροντος, πολιτικών ή επιχειρηματικών βλέψεων ή ακόμα και για λόγους εκδίκησης ή εγκλήματος.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η συνάντηση αυτή είναι προϊόν τύχης αγαθής, όσο κι αν προκύπτει από την προετοιμασμένη ικανότητα των δύο μερών να αναγνωρίζουν την αγαθή τύχη και την ισχυρή πιθανότητα να αναπτυχθεί μια καλή σχέση ή φιλία.

Πριν από μερικές μέρες, αναζητώντας ένα από τα πολλά emoticons που υπάρχουν στο στο φέισμπουκ, επέλεξα ένα σκυλάκι που ανοίγει στην αγκαλιά του ένα ουράνιο τόξο για να εκδηλώσει ―εκείνο και κατά συνέπεια ο χρήστης, δηλαδή εγώ― τη χαρά του για κάτι.

Θέλοντας να του δώσω ένα όνομα, για να το ξεχωρίζω, βρήκα τη λέξη «ουρανιοτοξευμένο».

Σημαδεμένο δηλαδή με αγαθό τρόπο από το ουράνιο τόξο, το σημάδι της ελπίδας, κι όχι από κάποιο βέλος αιχμηρό που πληγώνει.

Δεν θέλω να χρησιμοποιώ πολύ συχνά αυτή την έκφραση-λέξη αλλά μερικές φορές νιώθω «ουρανιοτοξευμένος» από κάποιες συναντήσεις που έχουν ευγένεια, ήθος, αυτογνωσία και καλά λόγια χωρίς υστερόβουλη κολακεία ή φθόνο.

Μου αρέσει να νιώθω μερικές φορές «ουρανιοτοξευμένος».

Είναι κι αυτό ένα αντίδοτο στους συλλογικούς φθόνους, αυτή τη μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας, που έτσι και τους βγάλεις το θήτα μετατρέπονται σε πολλών ειδών φόνους.

19 Σεπτεμβρίου 2017

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr