Ωραιοζήλη – Τζίνα Δαβιλά

DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00

Αρχείο-ευγενική παραχώρηση του Παύλου Σάμιου στο iporta.gr- Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στον Παλμό 99.5 και στην εκπομπή “Πρόσωπα και τραγούδια” με την Ωραιοζήλη- Τζίνα Δαβιλά τον Ιούνιο του 2017.

Σύντομο βιογραφικό:

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 2021 . Υπήρξε καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην οποία και σπούδασε μαθητεύοντας δίπλα στον Νίκο Νικολάου και τον Γιάννη Μόραλη και αποφοίτησε το 1972. Στις αρχές του 1978 ο Σάμιος οργάνωσε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα όπου παρουσίασε συνολικά 36 πίνακες εμπνευσμένους από τον Άγιο Όρο .  Οι πίνακές του είχαν μια μεταφυσική απόχρωση και συμβολισμό, παρ΄όλο που δεν ήταν πεπεισμένος για την  μεταθανάτια ζωή, όπως ομολογεί στη συνέντευξη που θα ακούσετε παρακάτω. Έζησε στο Παρίσι από το 1978 μέχρι το 1992. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γαλλία συνδέθηκε με τον Γιάννη Τσαρούχη , ο οποίος είχε σημαντική επιρροή στη Σάμιο. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν ένα άλλο άτομο που επηρέασε τη Σάμιο.  Τα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, μουσεία και πολιτιστικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο. Υπήρξε παντρεμένος με τη Μαρία Ξανθάκου, η οποία επιμελείτο και τις εκθέσεις του. Από τον πρώτο του γάμο έχει δύο κόρες την Πανδώρα και την Αφαία οι οποίες ζουν στο Παρίσι.

Με αφορμή την έκθεση που εγκαινιάσθηκε τον Ιούνιο του 2017 στη Ρόδο ο διακεκριμένος εικαστικός και δάσκαλος της Ανώτατης Σχολής Σχολής Τεχνών κ. Παύλος Σάμιος βρέθηκε στο νησί των Ιπποτών και του ζητήθηκε από το “Βήμα της Κυριακής” να φιλοτεχνήσει ακουαρέλες από τα σημεία που αντιπροσωπεύουν τη Ρόδο, την ιστορία της και την προσωπική του ματιά ως περιηγητή. Ο Παύλος Σάμιος γράφει για την παραμονή του στη Ρόδο το καλοκαίρι του 2017, φιλοξενούμενος του Δήμου Ρόδου επί Δημαρχίας Φώτη Χατζηδιάκο. Παράλληλα εικαστική έκθεση με τα έργα του φιλοξενήθηκε στο Νεστορίδειο Μέλαθρο (Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου) επί Προεδρίας Νικόλαου Φρόνα:  

«Έφτασα στη Ρόδο για δέκα ημέρες, προκειμένου να παρουσιάσω τη δουλειά μου στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της νήσου των ρόδων και μετά να ζωγραφίσω ένα οδοιπορικό στη μεσαιωνική πόλη για το “Βήμα της Κυριακής”. Και αμέσως μετά τα εγκαίνια της έκθεσης, έπιασα δουλειά. Θέμα μου, το Κάστρο των Ιπποτών.

Το θυμόμουν λίγο από πολύ παλιά, όταν ήμουν φοιτητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά τώρα είναι σαν να το βλέπω για πρώτη φορά.

 Εχω την τύχη να διαθέτει η Σχολή μέσα στο κάστρο, δίπλα στην είσοδο του παλατιού, έναν όροφο στον οποίο φιλοξενούμαι. Ετσι, λοιπόν, έχω γίνει κάτοικος του παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου και το ζω όλες τις ώρες.

Το κάστρο και το παλάτι το έκτισαν οι ιππότες του τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ. Μετά από πολλές περιπέτειες στις γύρω περιοχές εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο το 1309, λαμπρή περίοδος των ιπποτών στο νησί, που ονομάστηκαν “οι ιππότες της Ρόδου”.

Εμειναν 213 χρόνια ώσπου παρέδωσαν την πόλη στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, μετά από πολιορκία έξι μηνών. Εφυγαν και πήγαν στη Μάλτα, όπου ονομάστηκαν “ιππότες της Μάλτας”.

Οι Τούρκοι έμειναν μέχρι το 1912, τότε που οι Ιταλοί κατέλαβαν τη Ρόδο και τις άλλες Νότιες Σποράδες με τη βοήθεια των αυτοχθόνων Ελλήνων.

Δεν θα πω άλλα ιστορικά, γιατί το ενδιαφέρον είναι πόσο καλά ανακαίνισαν οι Ιταλοί το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου που το βρήκαν τελείως κατεστραμμένο, και το ξανάχτισαν με έναν μοναδικό τρόπο. Αυτό ζω τώρα, αυτό το μεγαλείο, που ίσως τόσο μεγάλο κάστρο να μην υπάρχει ζωντανό με κόσμο και τόσο πολλούς κατοίκους. 

Η μεγαλειώδης αίσθηση να ζεις σε έναν τέτοιο χώρο είναι ότι σε ανεβάζει συναισθηματικά και πνευματικά. Το Αρχαιολογικό Μουσείο με τις πολύ ωραίες συλλογές και τον καταπληκτικό κήπο, με αυτή τη μαγική, λες από ιπποτικό παραμύθι, οδό Ιπποτών και το παλάτι με τις συλλογές έργων τέχνης από όλες τις εποχές της ιστορίας του.

Το ιπποτικό παραμύθι σε αγκαλιάζει και σε μεταφέρει στο τότε ζωντανά. Το μόνο που δεν βλέπεις και δεν ακούς είναι τον ήχο των ιπποτών με τα άλογα που θα ήθελα να υπάρχουν και κάποια στιγμή να περνούν με τα κοστούμια της εποχής τους στην οδό Ιπποτών. Είναι αδύνατο να μην τους φανταστείς.

Η Ρόδος στην αρχαιότητα γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη με το εμπόριο και τη ναυτιλία. Ετσι μεγαλούργησε στα γράμματα και στις καλές τέχνες, στη γλυπτική και στην αγγειοπλαστική. Αυτό ήταν η αφορμή της ιδέας που πρότεινα στον δήμο για τη δημιουργία ενός πολυχώρου εργαστηρίου κλασικής ζωγραφικής, τοπιογραφίας και φωτογραφίας, για τους τρεις μήνες του καλοκαιριού μέσα στους καταπληκτικούς χώρους του κάστρου. Την Ακαδημία της Ρόδου με μικρές ομάδες μαθητών από όλο τον κόσμο για δέκα με δεκαπέντε ημέρες στο κάθε εργαστήριο.

Αυτές οι λίγες ημέρες ήταν μια ωραία εμπειρία στο παραμυθένιο κάστρο της Ρόδου. Χίλια ευχαριστώ σε όλους όσοι με βοήθησαν. Αυτό το κάστρο δεν είναι ένα υπόδειγμα για το πώς εμείς μπορούμε να περάσουμε από ένα ερείπιο στη ζωή;»

Ακολουθεί έκθεση εικόνων και η ραδιοφωνική συζήτηση του Παύλου Σάμιου με τη Τζίνα Δαβιλά: 

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ΕΔΩ

Από τα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης του Παύλου Σάμιου στη Ρόδο