Γιάννης Σιδέρης

Προς τα τέλη της επόμενης εβδομάδας, η επιτροπή Αλιβιζάτου, που έχει επιφορτιστεί με τις διαδικασίες για την εκλογή αρχηγού Κεντροαριστεράς (ή προοδευτικού Κέντρου, όπως προτιμάτε), θα εκδώσει μια ενιαία ανακοίνωση στην οποία θα καθορίζεται η συνολική διαδικασία και το χρονοδιάγραμμα εκλογής. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι επειδή το θέμα κινδυνεύει να «κακοφορμίσει» και να σέρνεται στην ειδησεογραφία και τα social media, όπου πρώτο λόγο έχει το παρασκήνιο και η κακοπιστία, οι διαδικασίες θα επισπευστούν και τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη, θα γίνει η εκλογή του νέου αρχηγού.

Η επιτροπή, από ότι διεφάνη από τις χθεσινές συζητήσεις, καλείται να διασφαλίσει το αδιάβλητο της διαδικασίας, και χάριν αυτού, εξυπακούεται ότι θα απαιτηθεί η αυτοπρόσωπη παρουσία του κάθε συμμετέχοντος (πιστοποίηση), ασχέτως αν τελικώς αυτός θα επιλέξει την ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Το αδιάβλητο είναι το υπ΄ αριθμόν ένα ζητούμενο, εξ’ ου και απερρίφθη, όχι… μετ’ επαίνων, σχετική πρόταση εκπροσώπου της Κίνησης Πολιτών, ο οποίος προκειμένου να περιορισθεί το οικονομικό κόστος της διαδικασίας, πρότεινε να χρησιμοποιηθεί η έτοιμη ηλεκτρονική πλατφόρμα του υπουργείου Παιδείας (χρησιμοποιείται για να εκλέγονται οι πρυτάνεις). Θα ήταν σαν να εναπόθεταν την εκλογή αρχηγού του νέου κόμματος στη διακριτική ευχέρεια του… κ. Γαβρόγλου!

Τη Δευτέρα θα συναντηθεί η κ. Γεννηματά με τον κ. Καμίνη (ο οποίος την ίδια μέρα αναμένεται να ανακοινώσει και επίσημα την υποψηφιότητά του), αλλά θα είναι μία τύποις συνάντηση, καθώς τα διαδικαστικά τα καθορίζει η επιτροπή. Τα υπόλοιπα είναι απλώς κουτσομπολιό, καθώς διακινούνται δημοσίως δήθεν προτάσεις των κομμάτων προς την επιτροπή, οι οποίες στη ουσία είναι προτάσεις κάποιων στελεχών προς τους υποψηφίους αρχηγούς, χωρίς να τυγχάνουν κατ΄ ανάγκη της αποδοχή τους.

Η ώρα της αλήθειας

Η εν πολλαίς ταλαιπωρίες περιπεσούσα Κεντροαριστερά, έχει εισέλθει πλέον στον κύκλο μιας νέας φάσης ανασυγκρότησης, αλλά οι οδύνες γένεσης του νέου είναι εμφανείς, συνοδευόμενες από την αναμενόμενη επιφυλακτικότητα.

Χθες για παράδειγμα το Ποτάμι διαμήνυε δημοσίως, καθότι δεν μετέχει στην Επιτροπή, ότι ο Στ. Θεοδωράκης κλείνει υπέρ του να είναι υποψήφιος, υπό την προϋπόθεση ότι το νέο κόμμα θα είναι ενιαίο.

Στην πρώτη πτυχή, αυτή του νέου κόμματος, από το ΠΑΣΟΚ σχολίαζαν ατύπως, ότι κρούει ανοιχτές θύρες, καθώς το πρόσφατο συνέδριο της ΔΗΣΥ αποφάσισε πως ο νέος αρχηγός που θα εκλεγεί, θα είναι αρχηγός του νέου κόμματος. Ωστόσο στα περί ενιαίου, αν δηλαδή θα είναι ένα κόμμα ή συνομοσπονδία πολλών, όπως είναι τώρα η ΔΗΣΥ, ουδείς μπορεί να το προκαθορίσει. Αργότερα από το Ποτάμι μας ξεκαθάρισαν πως ούτως ή άλλως τα κόμματα θα βαδίσουν ως τις εκλογές ως έχουν, και υπό το φως των αποτελεσμάτων, θα κληθούν να σχηματίσουν ενιαίο κόμμα.

Όμως το ΠΑΣΟΚ έχει αποφασίσει – προς το παρόν πάντα – κατά τη διάρκεια του Φθινοπώρου και πριν το ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος που υπολογίζεται να γίνει στο τέλος του χρόνου, να πάρει την οριστική απόφαση για το αν θα αυτοδιαλυθεί ή όχι και πότε.

Εδώ, ως υπόθεση εργασίας, υπεισέρχεται η υποκειμενική μας απορία: Η μεγάλη δύναμη του χώρου, το ΠΑΣΟΚ, συσπειρώνει όσους οπαδούς άντεξαν εν μέσω θυέλλης και κατευθυνόμενης καταισχύνης από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και παρέμειναν πιστοί στο κόμμα τους. Εχουν σχέση πίστης και αφοσίωσης. Ετσι εύκολα θα αποφασίσουν την διάλυσή του, προκειμένου να διαχυθούν σε ένα ευρύτερο σχήμα, ειδικά στην περίπτωση που ο νέος αρχηγός δεν θα προέρχεται από τους κόλπους του;

Η όλη δαιδαλώδης διαδικασία δημιουργίας ενός ευρύτερου κόμματος της Κεντροαριστεράς, εκίνησε από την άποψη που έχουν ενστερνιστεί τα ανώτατα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και η πρόεδρός του, πως τα ποσοστά του κόμματος μετά την εκλογική απομείωση, (καθώς μόνο αυτό έγινε το αλεξικέραυνο της μνημονιακής δυσαρέσκειας, ενώ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν μνημόνια, παραμένουν σχετικά «αρτιμελή»), ήταν καταδικασμένα να κυμαίνονται σε μονοψήφιο ποσοστό.

Εκτίμησαν, δικαίως, ότι υπάρχει μια ευρεία μάζα κεντροαριστερών ψηφοφόρων, που υπερβαίνει τα ποσοστά του οργανωμένου πολιτικού χώρου της κεντροαριστεράς. Τμήμα της παρέμενε ανενεργό και αναποφάσιστο μετά την είσοδο στα μνημόνια, ενώ ένα άλλο απεγκλωβίζεται από την εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει που την κεφαλή στρέφειν. Ηλπισαν και ελπίζουν, ότι ένα ευρύτερο του ΠΑΣΟΚ σχήμα θα τους προσελκύσει εκ νέου.

Το πρόβλημα του ενιαίου κόμματος προσκρούει διττά: Αφενός στο… ανάποδο της διαδικασίας. Πρώτα θα εκλεγεί αρχηγός και μετά θα συγκροτηθεί το κόμμα! Αφετέρου στην έλλειψη ψυχικής ενότητας που εμφανίζουν μεταξύ τους οι οπαδοί των προς πρόσμιξη παρατάξεων.

Στα social media είναι εμφανής η αντιπαλότητα, η εριστικότητα στην κριτική και τις θέσεις των «άλλων», η εμφανής προπαγάνδιση προσώπων και η ταυτόχρονη επιθετική απαρέσκεια άλλων.

Πρόκειται για μια εκφυλιστική κατάσταση που δεν θα τελειώσει με την εκλογή του νέου αρχηγού. Αυτός θα έχει τεράστιο έργο μπροστά του και μια πτυχή του θα είναι η ιδεολογική και ψυχική ενοποίηση της Παράταξης.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr