Κωστής Α. Μακρής  

Ο βροχερός Ιούνιος 2017 μας οδηγεί σε παρεξηγήσεις.

Είναι και η γιορτή του πατέρα σήμερα.

Ο δικός μου, μου έμαθε να αγαπάω την Ελλάδα σαν κάτι πολύ κοντινό στην ανθρωπιά και στον πολιτισμό και σε εμένα.

Μου έμαθε να την αγαπάω και να μην την κάνω ποτέ να ντραπεί για μένα.

Μεγαλώνοντας, αυτή η τόσο αφηρημένη έννοια ―πατρίδα-Ελλάδα― όλο και πιο πολύ με μπερδεύει. Χωρίς να παύω να την αγαπάω.

Επειδή ακριβώς είναι τόσο αφηρημένη που πολλές φορές, λόγω αφηρημάδας υποθέτω, παθαίνει πολλά ατυχήματα.

Και μαζί της παθαίνουμε ―κι εγώ και άλλοι― ατυχήματα.

Και προσπαθούμε ―μαζί με πολλές φίλες και φίλους μου― να είμαστε όσο μπορούμε πιο προσεχτικοί για το χατήρι της.

Γιατί παραείναι αφηρημένη κάποιες φορές.

Και απρόσεχτη.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr