Πάνος Μπιτσαξής

• Παρακολουθώ από τις στήλες των εφημερίδων, σε πολύ γενικές γραμμές, την πορεία της διαπραγματευτικής παραδοξότητας με θέμα «δεύτερη αξιολόγηση». Άρχισα την αρθρογραφία του 2017 με ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Στο ίδιο έργο θεατές». Λίγες μέρες αργότερα διάβασα στο Βήμα ένα άρθρο με τον ίδιο ακριβώς τίτλο και την ίδια προβληματική. Προφανώς αυτό που αισθάνομαι το αισθάνονται πάρα πολλοί. Όμως όσο εκτυλίσσεται το «έργο», η ανία που προκαλεί γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Παίζεται χωρίς παραλλαγές, χωρίς νεωτερισμούς, με τον ίδιο πάντα θίασο, στους ίδιους ακριβώς ρόλους. Το φαίνεσθαι των διαφωνιών και η αστειότητα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» καταλήγει πάντα και θα καταλήξει και τώρα σε λύση που είναι το «μη χείρον χείριστον».

Άθλιες, γραμμικές, βαθειά αντιαναπτυξιακές και υφεσιακές περικοπές σε συνδυασμό με ασύλληπτης εκτάσεως αυξήσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών εξασφαλίζουν στη χώρα κάποια ανακουφιστική δόση ανακύκλωσης των οφειλών. Αυτό είναι το «μη χείρον». Βαθαίνουν και αναπαράγουν το μηχανισμό της δημοσιονομικής κρίσης, τσακίζοντας το παραγωγικό δυναμικό της ελληνικής οικονομίας. Αυτό είναι «το χείριστον». Η εξασφάλιση της δόσης θυμίζει τα εξαχρειωμένα πρεζόνια που επαιτούν σπαρακτικά στα πεζοδρόμια και μόλις μαζέψουν το ποσό τρέχουν δρομαίως προς το πλησιέστερο «βαποράκι» για να ψωνίσουν ηρωίνη.

• Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία, ότι το ίδιο έργο θα έχει και την ίδια έκβαση. Η επικοινωνιακή δεινότητα της κυβέρνησης περιπλέκει για το θεαθήναι μια υπογραφή που έτσι κι αλλιώς θα μπει, φαρδιά πλατειά, όπως πάντα, σε διαύλους που μόνο η μεταφυσική και η προκεχωρημένη ψυχιατρική μπορεί να εξηγήσει. Το δίλημμα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» είναι το εξής τρελό : Θα νομοθετηθεί για το 2018 ο κόφτης ή τα μέτρα του κόφτη; Κανένας άλλος εκτός από τους κυβερνητικούς δε μπορεί να διακρίνει την παραμικρή διαφορά ανάμεσα στα δύο. Ούτε και κανείς συγκινείται αν η σφαγή των δημιουργικών πολιτών θα γίνει με σκέτο μαχαίρι ή με μαχαίρι και μπαμπάκι. Ήδη έχουν αρχίσει και το παραδέχονται. Ο κ. Παπαδημητρίου, που ομιλεί λίγο καλύτερα ελληνικά από τον κ. Τσακαλώτο, δεν έχει τη γλωσσική δεινότητα να συγκαλύψει την πραγματικότητα. Την αποκαλύπτει σχεδόν ευθέως και γι αυτό το λόγο τον έχουν στη γωνία για να μιλάει όσο γίνεται λιγότερο.

Η υπογραφή «θα πέσει» και το Δ.Ν.Τ. θα συμμετάσχει κανονικότατα γιατί αλλιώς, όπως το έχει ξεκαθαρίσει ο Σόιμπλε, το πρόγραμμα τερματίζεται και η Ελλάδα πτωχεύει. Οι εκλογές, οι οποίες θα ήταν αναπόφευκτες σε αυτή την περίπτωση, δε μπορούν λογικά να αποτελούν επιλογή του Τσίπρα όπως πολλοί βαυκαλίζονται. Κανένας δεν κάνει εκλογές για να τις χάσει. Ιδιαίτερα σε ένα πολιτικό χώρο που αρέσκεται ιστορικά να κατασπαράσσει εξιλαστήρια θύματα. Ο Τσίπρας ουδεμία επιθυμία ή βούληση έχει να αναλάβει αυτό το ρόλο.

• Όσο εξελίσσεται, υπό τη γενική αδιαφορία και χλεύη, η δεύτερη αξιολόγηση η ρουσφετοκρατία οργιάζει. Ο καθεστωτισμός οικοδομεί πελατειακό κράτος παλαιοτάτης κοπής. Το τελευταίο συμβάν είναι ότι όποιος έχει μπάρμπα στη «συριζαίικη Κορώνη», παίρνει το εφάπαξ πρώτος κι ας περιμένουν οι παλιότεροι. Η ρουσφετοκρατία αναδύει άρωμα εκλογών. Δεν είναι όμως αληθινή προοπτική. Είναι μπλόφα. Όλες οι κυβερνήσεις όταν έπαιρναν την κατιούσα είχαν την ψευδαίσθηση ότι με τα ρουσφέτια θα ανακόψουν την καθοδική πορεία.
«μέχρι τα ουράνια σώματα, με πομπούς και με κεραίες, φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες».

• Θα μπορούσε να υπάρχει αντί για το «μη χείρον χείριστον» το «μη χείρον βέλτιστον» ; Προφανώς και ναι. Αλλά στη χώρα μας ποιος είναι διατεθειμένος να το ακούσει; Ποιος είναι διατεθειμένος να στηρίξει μεταρρυθμίσεις που θα εξουδετερώσουν τις αιτίες που προκάλεσαν την κρίση; Ποιος είναι διατεθειμένος όχι να υποστεί αλλά απλώς να ακούσει ότι για να υπερβούμε την κρίση πολλά «εγώ» πρέπει να υποταχθούν σε ένα και μόνο «εμείς»;
Ο μεταρρυθμιστικός λόγος της Νέας Δημοκρατίας «γυαλοχαρτίζεται» μέρα με τη μέρα επιμελώς και εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος το μεγάλο κενό και την έλλειψη συνοχής που λανθάνει πίσω από τα ωραία λόγια. Η επαγγελία για «λιγότερους φόρους» συνοδεύεται από εκκωφαντική σιωπή στο απλό ερώτημα «πού θα βρεθούν τα λεφτά;».

• Η σημερινή δημοσκοπική εικόνα του Ποταμιού αποτελεί έκφραση της αδυναμίας των πολιτών να συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα όταν κάποιος την αναλύει καθαρά και «έξω από τα δόντια». Η πλειονότητα επικροτεί την ειλικρίνειά του, αλλά δεν την ψηφίζει. «Γιατί αφού δεν είχε λόγια ευχάριστα να πει καλύτερα να μη μας πει κανένα», όπως τραγουδάει ο Διονύσης στον «Άγγελο Εξάγγελο». Τουλάχιστον υπάρχει μια σπορά απέναντι στις επαγγελίες ενός «καλύτερου» και πάντα ευχάριστου στα ώτα λαϊκισμού που εκπέμπει όλο και πιο δυνατά στο πολιτικό φάσμα από την άνυδρη δίψα για εξουσία.

• Αυτό που τρομάζει πιο πολύ στην σημερινή περίοδο είναι ότι η κρίση και η διεθνής επαιτεία στην οποία εξακολουθεί να καταφεύγει η χώρα ενσαρκώνει κάποιο είδος «κανονικότητας». Είναι διάχυτη η πεποίθηση «ότι δε μπορεί να γίνει αλλιώς». Η δηλητηριώδης αυτή έκλυση έχει προσβάλει το ανοσοποιητικό σύστημα της χώρας. Ελάχιστοι αντιλαμβάνονται τη μεταβλητότητα της διεθνούς κατάστασης και ιδιαίτερα την υπαρκτή πιθανότητα να διαρραγεί η ευρωπαϊκή συνοχή. Ο από μηχανής Θεός των δανειστών μπορεί να μην υπάρχει πάντα. Άλλωστε, ο από μηχανής Θεός είναι Θεός της τραγωδίας και όχι της ευτυχίας. Το μάνα εξ ουρανού έσωσε το λαό του Μωυσέως ακόμη και αν σε μερικούς δεν άρεσε η γεύση, αλλά δε βρέχει μάνα κάθε μέρα.

• Η χώρα πρέπει να ανακτήσει την εθνική της ανεξαρτησία και να σταθεί στα πόδια της. Δε μπορεί να παραμένει εσαεί καθηλωμένη, αδύνατος κρίκος της αλυσίδας, έρμαιο των καιρών και των περιστάσεων. Όσοι την παρασύρουν σε αυτή την προοπτική αποδεχόμενοι το ενδεχόμενο καταστροφής, δεν εγκληματούν μόνο εις βάρος των Ελλήνων, εγκληματούν πρώτα και κύρια εναντίον των αγέννητων γενεών.

• Το συντομότερο ανέκδοτο των ημερών είναι το «πρωτογενές πλεόνασμα τεσσάρων δις». Το κράτος χρωστάει σε όποιον μιλάει ελληνικά, αλλά έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Το μόνο πρωτογενές πλεόνασμα που πράγματι υπάρχει είναι το πλεόνασμα της ανικανότητας.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr