Τζίνα Δαβιλά

Honey Bar Μελεκούνι με Βρώμη+Σταφίδες, με Goji berry+Cranberry, με Πορτοκάλι και Αμύγδαλο

Το υγιεινότερο σνακ

Οι τόποι και οι επιχειρήσεις για να πάνε μπροστά θέλουν ομοψυχία, κατευνασμό του εγωκεντρισμού και συνεργασία.

Ελευσίνα, Ρόδος, Καλαμάτα είχαν ομάδες που δημιούργησαν σημαντικά πλάνα για να κερδίσουν τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ευρώπης 2021. Η Ελευσίνα κέρδισε, ωστόσο για Ρόδο και Καλαμάτα τα πλάνα υπάρχουν και μπορούν να υλοποιηθούν από τους τοπικούς άρχοντες ή από μεγάλους χορηγούς. Η Καλαμάτα ας πούμε είχε φαρδιά-πλατιά στην ιστοσελίδα της υποψηφιότητάς της τους μέγιστους χορηγούς της: Καρέλια και Costa Navarino. Αναρωτιέμαι ποιος λόγου χάρη θα ζητήσει χρηματοδότηση χορηγού για να ανακατασκευαστεί το Εθνικό Θέατρο Ρόδου και θα αρνηθεί; Οι μεγάλοι και μέγιστοι χορηγοί πάντα θα υπάρχουν, αρκεί να γνωρίζουν και να ελέγχουν πού θα πάνε τα χρήματά τους. Ωστόσο, συνηθίσαμε να θέλουμε τα ευρωπαϊκά κονδύλια καθώς σε αυτά μπορούν να γίνουν ψιλό- ή χοντρό-ρεμούλες. Θέλω να πω ότι αν θέλουμε να βρούμε λύσεις για την αναβάθμιση ενός τόπου μπορούμε να τις βρούμε.

Η Ελευσίνα είναι μια άσχημη, μίζερη πόλη. Με μικρές και μεγάλες βιομηχανίες εδώ και πενήντα χρόνια, με βρώμικη και ανθυγιεινή ατμόσφαιρα, με κατοίκους που δεν τους λες και κοσμοπολίτες και με καταπληκτική ρυμοτομία. Το μόνο που έχει σωστό η Ελευσίνα είναι η ρυμοτομία της. Και τη θάλασσα που κι αυτή μολυσμένη είναι. Όμως έκανε το εξής εύστοχο: με σεμνότητα και απλοϊκότητα τόνισε πως θέλει να επαναπροσδιορίσει την τααυτότητά της . Η Ελευσίνα είναι μια περιοχή της Αττικής που λειτουργεί ως πέρασμα για την Πελοπόννησο, έχει στρατιωτικό αεροδρόμιο που εκπαιδεύει πιλότους, έχει μεγάλη ιστορία και έχει δεχτεί μεγάλη μερίδα της προσφυγικής Μικράς Ασίας. Επιπλέον η Ελευσίνα εκτός από πόλη της προσφυγιάς, είναι και πόλη της εργατιάς. Ένα μωσαϊκό ανθρώπινων οριζόντων, ιδεολογιών και νοοτροπιών που καθόλου σύμφωνη δεν με βρίσκουν συχνά-πυκνά, αλλά που οφείλω να παραδεχτώ ότι η μοναδική ευκαιρία αναβάθμισής της ήταν να κερδίσει την υποψιότητά της ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης 2021. Να εμποτιστεί με προοπτικές αντάξιες της Ευρώπης. Είναι μια φτωχή, σχεδόν άθλια περιοχή που χρειάζεται την «Μετάβαση στην EUphoria». Της λείπει κατάφωρα το «ΕΥ». Να μετατρέψει την μιζέρια της σε ανάπτυξη. Αυτό διεκδίκησε, αυτό κέρδισε. Απλά, με ή χωρίς την βοήθεια του Λατσέϊκου, των Ελληνικών Πετρελαίων, του ΤΙΤΑΝ(Α) που έχουν μαυρίσει την Ελευσίνα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι αυτοί που ευθύνονται για την καταστροφή ενός τόπου, είναι οι πρώτοι που κόπτωνται για την διόρθωσή του.

Και πάμε στη Ρόδο. Το νησί είναι διχασμένο. Οι μισοί θλιμμένοι για την αποτυχία του νησιού και οι άλλοι μισοί νοιώθουν ευφορία γιατί η ομάδα προετοιμασίας απέτυχε στο στόχο της. Αυτό για την αποτυχία είναι μέγα λάθος. Γιατί η ήττα διαμορφώνει τον χαρακτήρα και συχνά είναι ανώτερη της νίκης. Και δεν μπορεί η διετής προετοιμασία για τον τίτλο να κλειστεί στο συρτάρι. Πρέπει να αξιοποιηθεί. Συνεπώς: η Ρόδος ας ανασηκώσει τα μανίκια για να βρει τους χορηγούς που θα μπορέσουν να την βοηθήσουν να ορθοποδήσει οικονομικά και πολιτισμικά. Και η λύση δεν είναι πάντα η Ευρώπη. Μπορεί να την έχουμε μπρος στα μάτια μας και να μην την βλέπουμε.

Πού θέλω να καταλήξω: η διχόνοια άφησε μόνο καταστροφή. Ό,τι έμεινε όρθιο από τον γερμανικό φασισμό, το ισοπέδωσε ο εμφύλιος του 1947-49. Και ο εμφύλιος καταστρέφει και χωρίς όπλα. 

Στο δια ταύτα: είμαι Ελληνίδα και χαίρομαι όταν όλες οι πόλεις της χώρας μου είναι ευπρεπείς. Δεν μου αρέσουν οι τοπικιστικές νοοτροπίες γιατί μου στερούν τον αέρα του κοσμοπολίτη. Η ομπρέλα του οράματος της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας δεν διχάζει. Ενώνει. Και αυτό το απλό, απλοϊκό, ταπεινό ζήτησε η Ελευσίνα. «Βοηθήστε μας να ξαναβρούμε την ταυτότητά μας» είπαν. Κατά την εκτίμησή μου αυτό ήταν το κομβικό σημείο ανεξάρτητα αν συνέβαλαν Λάτσης, Δούρου, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά φαντάσματα. Ευελπιστώ στην αναβάθμισή της Ελευσίνας και στη σωστή διαχείριση των Μνημονίων Συνεργασίας και Οικονομικής Ρευστότητας που θα υπογράψει αφ’ενός [διότι διακυβεύεται η φήμη όλης της Ελλάδας] και στην υλοποίηση των προγραμμάτων που ήδη εκπόνησαν η Ρόδος και η Καλαμάτα αφ’ετέρου. Έτσι τον ξέρω εγώ τον Ευρωπαϊκό κοσμοπολιτισμό: γενναιόδωρο και συνεργατικό.
 

Και ένα υστερόγραφο που αφορά στη Ρόδο: θεωρώ μεγάλο μειονέκτημα την αποχώρηση της κ. Αλίκης Μοσχή από τον ρόλο της Γενικής Συντονίστριας της υποψηφιότητας της Ρόδου, η οποία συνέβαλε δραστικά στους προκριματικούς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια θαυμάσια κυρία που υποστήριζε την υποψηφιότητα της Σαλαμίνας και η οποία πριν από ακριβώς ενάμησι χρόνο στο Ίδρυμα Θεοχαράκη μού είπε με βεβαιότητα: ” Η δική σας η ξανθιά … κάνει μόνη της για δέκα”.  

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

 The article expressesthe views of the author

iPorta.gr