Κωστής Α. Μακρής

Στις 27 Νοεμβρίου 1945, μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, δημιουργείται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, η οποία στις 7 Απριλίου του 1963 μετονομάζεται σε Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.

Ομόσπονδο τμήμα της χώρας ήταν η Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Ο τίτλος αυτός (Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), παρ’ όλο που είχε εξαρχής το συστατικό «Μακεδονία», δεν έγινε κατορθωτό να αλλάξει όσο κι αν το επιδίωξαν αρκετοί Έλληνες πολιτικοί.

Ήταν τόσο μεγάλη η εξάρτηση των Δυτικών συμμάχων μας από τον Τίτο και την εναντίωσή του στη Σοβιετική Ένωση, που το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν θα ήταν να τον δυσαρεστήσουν, ικανοποιώντας ένα αίτημα της Ελλάδας. Και έτσι, για πολλά χρόνια, όλοι οι Έλληνες Πολιτικοί δεν ένιωθαν και πολύ άσχημα επισκεπτόμενοι τη Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, δυο βήματα δρόμο από τη δική μας τη «Μακεδονία την ξακουστή, του Αλεξάνδρου τη χώρα».

Τα χρόνια 1991-1992 η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας διαλύεται μετά από πόλεμο και η Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (Југословенска Република Македонија) γίνεται ανεξάρτητο κράτος.

Από τις 20 Νοεμβρίου 1991, οπότε και επικυρώνεται το Σύνταγμα αυτής της χώρας, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παίρνει το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Το Ελληνικό Κράτος, μετά από πολλά χρόνια αποδοχής της ονομασίας «Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», ξυπνάει απότομα και αυτομάτως θεωρεί την ονομασία αυτή ανιστόρητη και εχθρική και υποκρύπτουσα σημάδια αλυτρωτισμού. Και, φυσικά, δεν την αναγνωρίζει.

Η Ελλάδα, όπως (τυπικά, κι όχι πάντα) και πάρα πολλοί Διεθνείς Οργανισμοί (ΟΗΕ, ΕΕ κ.λπ.) χρησιμοποιούν έκτοτε το αρκτικόλεξο FYROM/ΦΥΡΟΜ (Former Yugoslavian Republic of Macedonia) το οποίο όμως φέρει, ακόμα και πεισματικά, εντός του την επίμαχη λέξη Μακεδονία.

Ο κύριος Γιάννης Μουζάλας, αναγνωρισμένος Χειρουργός-Μαιευτήρας και ιδρυτικό μέλος των Γιατρών του Κόσμου, με συμμετοχή σε 25 αποστολές σε Ασία και Αφρική με σκοπό την παροχή ιατρικής βοήθειας σε ανθρώπους με αυξημένες ανάγκες, διαθέτει άφθονα τεκμήρια ανικανότητας και δια τούτο πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρά.

Αριθμώ τα τεκμήρια της Πολιτικής Ανικανότητας του κυρίου Γιάννη Μουζάλα:

1. Διέθεσε πάρα πολλά χρόνια σε σπουδές με ιδιοτελή κίνητρα τη μόρφωση και την επαγγελματική του κατοχύρωση.

2. Επιδίωξε την αριστεία στο πεδίο της Ιατρικής του δράσης και πράξης, πείθοντας μια γυναίκα να γεννήσει στο νερό το 1999, κάτι που γινόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

3. Διέθεσε πάρα πολλά χρόνια, κόπο και ενέργεια σε ανθρωπιστικά έργα και πράξεις αλληλεγγύης χωρίς να καταφέρει να πλησιάσει ούτε κατ’ ελάχιστον την αναγνωρισιμότητα ή τη διασημότητα άλλων γνωστών «Φιλανθρώπων» κυρίων και κυριών.

4. Επέδειξε σημάδια αποτελεσματικότητας και επάρκειας σαν Υπουργός Υπηρεσιακής Κυβέρνησης χωρίς να εμφανίζεται τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα σε κάποιο έγκριτο ΜΜΕ.

5. Αρνείται συστηματικά την ιδιότητα του επαγγελματία πολιτικού προκαλώντας το κοινό αίσθημα. Υπονοώντας ενδεχομένως ότι είναι ντροπή να δηλώνεις και να είσαι επαγγελματίας πολιτικός όπως τόσοι και τόσοι πατέρες (και μητέρες) του Έθνους.

6. Επιδίδεται σε συντομεύσεις της ονομασίας ξένων κυρίαρχων Κρατών και αντί να λέει Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Μακεδονίας, τρώγοντας σε μια συνέντευξη τις τρεις τόσο χρήσιμες πρώτες λέξεις (και μη μας λέει τώρα ότι το έκανε «εν τη ρύμη του λόγου» γιατί εμείς δεν τα χάφτουμε αυτά) και αμολάει σε πανελλαδική εμβέλεια ένα σκέτο «Μακεδονία» κι όποιον πάρει ο χάρος. Χωρίς να διευκρινίζει αν αναφέρεται στην «Κομμούνα της Θεσσαλονίκης» (της άνοιξης του 1342) ή σε κάποιο άλλο ιστορικό κομμάτι της Μακεδονίας μας που ήταν και θα είναι πάντοτε Ελληνική.

7. Αποδείχτηκε ένας από τους πιο επιτυχημένους, στον τομέα της ευθύνης του και στο έργο του, Υπουργούς μιας Κυβέρνησης που ενώ σεμνύνεται για τη συγγένειά της με τα πιο λαμπρά μυαλά του τόπου μας, δίνει την εντύπωση ότι της έχουν κόψει και το ρεύμα και την όποια λάμψη. Μερικά δε μέλη της κυβερνήσεως μου δίνουν ενδείξειςκαι σημεία λοβοτομής αλλά δεν είμαι και γιατρός για να το κρίνω.

8. Δεν είδα τον κύριο Γιάννη Μουζάλα σε πρωινάδικα ή μεσημεριανάδικα και απ’ όσο ξέρω δεν έδωσε τουλάχιστον εκατόν πενήντα δύο συνεντεύξεις για να υποστηρίξει τη θέση του, όπως θα έκανε κάθε δημόσιο πρόσωπο που σέβεται τον εαυτό του και το κοινό.

Δια ταύτα και για πολλά άλλα, έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν την έξοδο του κυρίου Γιάννη Μουζάλα από την κυβέρνηση της οποίας αποτελεί συστατικό στοιχείο όσο και μια μύγα μες στο γάλα αλλά με την αντίστροφη αξία. Θα μπορούσα να γράψω «σαν το γάλα μες στις μύγες» αλλά δεν υπάρχει αυτή η έκφραση και δεν μπορώ να εφευρίσκω συνέχεια γνωμικά αμφίβολης αξίας και χρησιμότητας.

Και, εδώ που τα λέμε, τόσοι και τόσοι θα βρεθούν να τον αντικαταστήσουν.

Τόσοι και τόσοι ακτιβιστές και πρώην επιτυχημένοι συνδικαλιστές των Πανεπιστημιακών κινητοποιήσεων και αμφιθεάτρων υπάρχουν γύρω μας, που ούτε σε σπουδές και έρευνα έχουν ξοδέψει τα πολύτιμα χρόνια της νιότης τους, ούτε την αριστεία επεδίωξαν -καθώς είναι άνθρωποι απλοί κι ανεπιτήδευτοι- αλλά ούτε και σε έργα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης επιδόθηκαν με τόσο ματαιόδοξη και εγωιστική μανία!

Και μάλιστα στην Ασία και την Αφρική!

Τόσο μακριά από τη λατρεμένη μας πατρίδα, που τόσο βαθιά πλήγωσε με το φάγωμα τριών λέξεων ο κατά τεκμήριον ανίκανος κύριος Γιάννης Μουζάλας.

17 Μαρτίου 2016

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

iPorta.gr