Χρήστος Μαγγούτας

Το κοριτσάκι της φωτογραφίας δε χρησιμοποιεί κομπιούτερ ή iPod ή iPhone, αλλά τον κλασικό τρόπο που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι εδώ και σχεδόν 3000 χρόνια: μολύβι, στυλό, κονδύλι, καλαμάρι. Πρόκειται για κάποια καθυστερημένη χώρα του τρίτου κόσμου; Καθόλου. Πρόκειται για σχολείο στην παγκόσμια πρωτεύουσα τη τεχνολογίας, το Silicon Valley της Καλιφόρνιας, εκεί που εδρεύουν οι κολοσσοί της τεχνολογίας: η Google, η Apple, το Yahoo ή Hewlett-Packard, το iPhone και πολλοί ακόμα.

Αστείο ή σοβαρό; Εσείς θα κρίνετε. Από καιρό το ξέραμε αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσεις σοβαρή και αξιόπιστη πηγή για να γράψεις ένα άρθρο. Κι εδώ τι καλύτερο από το New York Times;

Στα σχολεία λοιπόν όπου φοιτούν τα παιδιά αυτών που σχεδιάζουν το μέλλον της τεχνολογίας (ή μήπως το μέλλον της ανθρωπότητας;) απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται υπολογιστές, iPhone κλπ.

Θα δούμε τι λένε μερικοί από αυτούς.

Θέλετε να ακούσετε τον Steve Jobs, ιδρυτή του Apple, του iPhone σε ερώτηση δημοσιογράφου «Τα παιδιά σας θα είναι ευτυχισμένα να χρησιμοποιούν το iPod κ. Jobs…» Μόνο αυτή την απάντηση δεν περίμενε: “Δεν το έχουν χρησιμοποιήσει. Στο σπίτι μας έχουμε περιορίσει στο ελάχιστο την τεχνολογία».

Ένας άλλος τεχνοκράτης, ο Chris Anderson της 3D Robotics, είπε: «τα παιδιά μου κατηγορούν εμένα και τη γυναίκα μου ότι είμαστε φασίστες. Έχω δει τους κινδύνους της τεχνολογίας από πρώτο χέρι. Και δε θέλω να αφήσω τα παιδιά μου να καταστραφούν».

Να καταστραφούν από τι; Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνουμε;

«Η τεχνολογία δε βοηθά το σχολείο, λέει κάποιος άλλος. Η ιδέα ότι μπορείς με την τεχνολογία να διδάξεις τα παιδιά να μάθουν αριθμητική είναι γελοία». Λέτε σε λίγα χρόνια να πηγαίνουμε στην τράπεζα και ο ταμίας για να προσθέσει 5+7 να χρειάζεται υπολογιστή;

Ένας κορυφαίος της Google δηλώνει ότι η κόρη του στη 5η δημοτικού δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει τη Google (FaceBook κλπ).

Κι ενώ άλλα σχολεία της περιοχής υπερηφανεύονται για τον αριθμό των ηλεκτρονικών υπολογιστών τους, το σχολείο των τεχνοκρατών υπερηφανεύεται για τις πολύχρωμες κιμωλίες που χρησιμοποιεί. Στο ίδιο σχολεία τα κορίτσια μαθαίνουν πώς να πλέκουν, ενώ τα αγόρια παίρνουν μάθημα ξυλογλυπτικής.

Σε μια τάξη ένας δάσκαλος ρωτάει πόσο κάνει 7Χ8 και του απαντούν είκοσι φωνές: «56». Το καλύτερο κομπιούτερ είναι το ανθρώπινο μυαλό. Στη δεύτερη τάξη δημοτικού μια άσκηση μια άσκηση είναι το παιδί να απαγγέλλει στίχους και την ίδια στιγμή να πετάει και να πιάνει μπαλάκια στον αέρα: η καλύτερη άσκηση για το συντονισμό μυαλού και σώματος που δεν τη μαθαίνεις σε κανένα κομπιούτερ. Πώς διδάσκονται τα κλάσματα; Πολύ εύκολα και συναρπαστικά: ένα παιδί μοιράζει ένα μήλο ή μια τούρτα σε ίσα κομμάτια σε 2,3,4, 5 παιδιά.

Άραγε μαθαίνουν τίποτα σημαντικό οι μαθητές του σχολείου αυτού; Εσείς κρίνετε: επί δέκα χρόνια το 94% εισάγεται στα πανεπιστήμια και μάλιστα τα καλύτερα. Και οι γονείς που έχουν τους υψηλότερους μισθούς και μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία, προτιμούν τα δημόσια, γιατί όταν βγουν στη ζωή με απόφοιτους τέτοιων σχολείων θα εργαστούν, συνεργαστούν ή συζήσουν.

Και ο ιδρυτής του περίφημου Twitter, Evan Williams, έχει εκατοντάδες βιβλία, κανονικά βιβλία από χαρτί, για τα δυο παιδιά του, που μπορούν να χρησιμοποιήσουν κινητό τηλέφωνο μόνο μετά τα 14 και πάλι με περιορισμούς και σε καμιά περίπτωση δεν έχουν οποιαδήποτε οθόνη στο υπνοδωμάτιο τους.

Μιλήσαμε για τη χρήση των υπολογιστών στα σχολεία. Κι αυτοί που δημιουργούν την τεχνολογία φαίνεται να συμφωνούν όλοι: Τα κομπιούτερ εμποδίζουν την ανάπτυξη του μυαλού, κάνουν το παιδί να νιώθει ανασφάλεια όταν είναι να πάρει μια απόφαση. «Η μάθηση είναι ανθρώπινη εμπειρία, η τεχνολογία τη διαστρεβλώνει και βγάζει παιδιά αναλφάβητα και χωρίς κριτική σκέψη» γράφει κάποιος παιδαγωγός.

Ίσως κάποια άλλη φορά να μιλήσουμε για τον κίνδυνο στην κοινωνία. Ήδη όμως υποπτευόμαστε ότι οι συνέπειες μπορεί να είναι τρομερές: παιδιά δέκα χρόνων διαθέτουν ώρες κάθε μέρα στο FaceBook ή τα Chat rooms, αντί να βγουν έξω και να παίξουν με τους συνομήλικούς τους. Έφηβοι κολλημένοι στις οθόνες φλερτάρουν με φανταστικά άτομα που μπορεί να μην είναι τίποτα από ό,τι λένε, αντί να βγουν να συναντήσουν το πραγματικό άλλο φύλο, να χαρούν μια πραγματική ζωή, να φιλήσουν ή να ερωτευθούν ή ακόμα και να πονέσουν στον έρωτα, γιατί αυτό σημαίνει να τριφτούν στη ζωή. Μεσήλικοι άντρες αντί να πάνε στην ταβέρνα ή γυναίκες αντί να μαζευτούν στο πεζοδρόμιο, έστω για κουτσομπολιό, προτιμούν να λένε 500 καλημέρες κάθε μέρα σε ανθρώπους που στη ζωή δε θα τους ξανακοίταζαν. Την ίδια στιγμή όλοι να παλεύουν ποιος θα έχει πιο πολλούς «φίλους» — εξευτελισμός της έννοιας, ευτυχώς δε ζει ο Freud στις μέρες μας.

Οι συνέπειες θα είναι σίγουρα τεράστιες. Κι όπως λέει ο Καβάφης οι σοφοί μπορούν να προβλέψουν το μέλλον, οι πολλοί όμως περιμένουν το παρόν – για να το ακολουθήσουν «Η μυστική βοή τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.

Ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί».

(Κι λίγη εντοπιότητα: στην Ελλάδα την Αρχοντοχωριάτισσα άλλου είδους προβληματισμός: η τότε υπουργός «της δωρεάν παιδείας» κ. Διαμαντοπούλου αποφάσισε να βγάλει τα βιβλία σε CD μέσω της εταιρείας του άντρα της, με 4 € έκαστο. Κι αυτό για προβληματισμό δεν είναι;).

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr