* Η Λουσίλ Πετρίδου είναι συγγραφέας του βιβλίου «Μόλις άλλαξα ζώδιο”, όπου περιγράφει με χιούμορ πώς νίκησε τον καρκίνο του μαστού. 

Ντριν, ντριννννννν

-Ποιος είναι;

-Η Αγάπη…

-Πού είσαι βρε Αγάπη, σε περίμενα τόσο καιρό…

-Είχα πολύ μακρύ και κουραστικό ταξίδι. Επιτέλους όμως… σε βρήκα! Ξεκίνησα πολύ άβολα, από ένα στενό και σκοτεινό δρομάκι, την οδό Απόρριψης. Στη συνέχεια έστριψα δεξιά στην λεωφόρο Αυτογνωσίας. Ατελείωτη αυτή η λεωφόρος, πολλά χρόνια ταξίδι. Μονότονη, γκρίζα και γεμάτη σύννεφα τύψεων και βροχές ενοχών. Όλες οι εποχές… χειμώνας. Λες και ήμουν συνεχώς στο ίδιο σημείο. Μετά από αρκετά χρόνια, η διαδρομή άρχισε σιγά-σιγά να ομορφαίνει με λουλούδια και δέντρα κι ωραίο χρυσό φώς. Και ζέστη. Τότε κατάλαβα ότι σε πλησίαζα. Έκανα μία στάση σε μία πανσιόν, την «Συνειδητοποίηση» να ξεκουραστώ, ήθελα να με δεις φρέσκια και ξεκούραστη και να με καλοδεχτείς.

-Καλωσόρισες Αγάπη! Ευτυχώς που με βρήκες σπίτι! Ξύπνησα το πρωί και σκέφτηκα: Μιας και η Αγάπη αργεί δεν πάω γι’ κανένα καφεδάκι; Δέκα λεπτά αργότερα να ερχόσουν θα είχα φύγει…