Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

Πριν από είκοσι χρόνια μέναμε σε μια πολυκατοικία με άλλες οικογένειες στρατιωτικών. Λόγω συζύγου. Για εννέα μήνες περίπου, δεν αντέξαμε περισσότερο. Λόγω υψηλόβαθμου συζύγου είχαμε θέση πάρκινγκ στην πυλωτή της πολυκατοικίας. Την θέση χρησιμοποιούσα για το αυτοκίνητό μου, επειδή τα πρωινά ήταν κενή και  χρησιμοποιούσα σημειώσεις και βιβλία για τα φροντιστηριακά  μαθήματα που έκανα σε μαθητές λυκείου. Σαν να λέμε “ενδοοικογενειακή παραχώρηση θέσεως πάρκινγκ”. Ένας βλάκας που έμενε στο διαμέρισμα κάτω από το δικό μας, ενοχλείτο που έβλεπε το αυτοκίνητό μου στην θέση πάρκινγκ του κυρίου αξιωματικού και έκανε τα πάντα για να το δείξει: έσπασε τον πίσω υαλοκαθαριστήρα, κατέστρεψε τον ένα μπροστά χωρίς να τον σπάσει, άνοιγε τους καθρέφτες αντίθετα και μονίμως-μονίμως- έκλεινε το πάρκινγκ. Το πρωί που ήθελα να πάω τα παιδιά στο σχολείο δεν μπορούσα να ξεπαρκάρω, το μεσημέρι που ήθελα να φύγω για τα μαθήματα το ίδιο. Επιδεικτικά.  Μια μέρα τον συνάντησα στην σκάλα. Με την βεβαιότητα ότι είναι αυτός ο καταστροφέας-βλάκας του είπα: “Αν ξανακάνεις ζημιά στο αυτοκίνητο μου, δεν θα είμαι πάντα καλή μαζί σου. Θα έχεις πρόβλημα”. Και επειδή ο βλάκας κάνει τα πάντα για να επιβεβαιώσει ότι είναι βλάκας, μού απάντησε: “Σιγά…Αφού δεν είσαι μπροστά για να με δεις”. Έμεινα κάγκελο. Εξ αιτίας, επομένως, της αυθεντικής κεραίας που δεν έχω, μιας και  καμμία ιμιτασιόν δεν  είναι καλή, χρησιμοποιώ φλασάκι στο αυτοκίνητο στο οποίο μεταξύ άλλων έχω και πολλές από τις συνεντεύξεις που έκανα ως ραδιοφωνική παραγωγός. Χθες, λοιπόν, άκουσα μία από τις δυο-τρεις που κάναμε, του συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλου, όπου μεταξύ άλλων ενδιαφερόντων, ανέφερε την Ισλανδία, την χώρα των 300.000 χλδ ανθρώπων που έβαλαν στην φυλακή τους τραπεζίτες και τον πρωθυπουργό τους όταν διαπίστωσαν ότι τους εκμεταλλεύονται προς ίδιον όφελός τους και στο τέλος την πλήρωναν οι πολίτες. Τους έβαλαν φυλακή. Δεν έδωσαν ελαφρυντικά ασυλίας των πολιτικών. Φυλακή.  Και στην είσοδο του αεροδρομίου έχουν μια τεράστια ταμπέλα που γραφει “καλώς ήρθατε στην πιο ειρηνική χώρα του κόσμου”. Λογικό. Ποιος θέλει να κατακτήσει την παγωμένη Ισλανδία, κυρίως όταν φυλακίζει τα αληταριά και τους απατεώνες. Στην Ελλάδα, οι πολίτες μπαίνουν ο ένας μετά τον άλλο στο γρανάζι της μηχανής και ομογενοποιούνται σαν το γάλα. Τους έχουμε να κόβουν βόλτες και να μας κουνούν το δάχτυλο. Έχουν σκοτώσει 57 ανθρώπους στα Τέμπη και η δικαίωση πήγε περίπατο. Και όσοι κρατούν αντιστάσεις τους λέμε γραφικούς και τους στέλνουμε με ανυπόστατες κατηγορίες στα αμφίβολης δικαιοσύνης ελληνικά δικαστήρια και στα ηλίθια ξεπουλημένα κανάλια. Ευτυχώς που η Δικαιοσύνη του Θεού, η μόνη αυθεντική και αξιόπιστη, μιλά στο τέλος. Όταν κάνουμε ταμείο, ό,τι έβαλε ο καθένα στο παγκάρι του, αυτό θα εισπράξει. Εν ζωή ή εν μετακομίσει εις την αιώνιον ζωήν.

Από τα πιο επικίνδυνα στοιχεία της καθημερινότητας είναι τα απορριμματοφόρα εν κινήσει εν ώραις αιχμής. Απρόσεκτοι συχνά οδηγοί, κουρασμένοι και χαμηλά αμειβόμενοι, συμβασιούχοι και υπάλληλοι ιδιωτικών εταιρειών που παίρνουν στους διαγωνισμούς το προβάδισμα, αδιαφορώντας για το πώς της καθημερινότητας. Πού είναι οι εποχές όπου το μάζεμα των σκουπιδιών γινόταν τις πρώτες πρωινές ώρες και οι αμοιβές των υπαλλήλων ήταν διπλές;

Να απεργήσετε σήμερα και πολλές ημέρες ακόμη. Όλοι και παντού. Έχει χυθεί πολύ αίμα για τα εργασιακά δικαιώματα. Αυτά που η κυβέρνηση των βολεμένων του κυρίου πρωθυπουργού σας σας έχει φλομώσει με λεφτά, πολλά λεφτά, πολλά- πολλά λεφτά και 13 ώρες δουλειάς, για να τα δώσετε μετά στους λογαριασμούς και στην εφορία σας, την δική σας όχι την δική τους που μερικοί δεν πληρώνουν,  και στο τέλος στους γιατρούς. Γιατί τι θέλει ο άνθρωπος; Αγάπη, ωραίους φίλους, απλότητα, χαρά και γέλιο.

Ας θυμηθούμε τα εφηβικά μας τραγούδια που τιμήσαμε και διαμορφωθήκαμε χωρίς αυταπάτες και ξεπουλήματα. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.

Ανέφελο, χαρούμενο Οκτώβριο να έχουμε, με υγεία και ηρεμία.

Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά

1η Οκτωβρίου