•Πριν αλέκτωρ λαλήσει δις οι διάφορες ισλαμιστικές φατρίες θα στραφούν η μία ενάντια στην άλλη. Bellum omnius contra omnes.(πόλεμος όλων εναντίον όλων). Αυτοτελώς αλλά και παρωθουμενες από τις επιρροές των πολλών ενδιαφερομένων για την περιοχή δυνάμεων. Τα περί ελεύθερης Συριας είναι η ευφορική μυθοπλασία της τρέχουσας «απροβλεπτης» στιγμής.Τελικα η Ρωσική αρκούδα αποδεικνύεται δυσκίνητη, βραδύνους, αργόστροφη. Οι Τουρκοι έχουν ρεφλεξ. Μπαμπεσικο αλλά ρεφλεξ.Θα τους βγει;δεν ξέρω.Δυσκολο μου φαίνεται.
•Είναι και το αμερικανικό δις εξαμαρτείν. Το πρώτο εξέθρεψε τους Ταλιμπάν.Κακή η τρομοκρατία εκτός αν τρομοκρατεί τους άλλους. Όμως όταν το φίδι βγει από το αβγό και έρπει δεν κάνει διακρίσεις. Άντε μετά να το μαζέψεις. Γεννάει συνεχώς αβγά.
•Η κυβέρνηση χαρτογραφεί τη Συρία διαβάζω.Η Ευρώπη επίσης.Good luck στους αναλυτές.Αργησαν αλλά ποτέ δεν είναι αργά.Εμεις διαθέτουμε και ποιητικά πλεονεκτήματα ανάλυσης.
•Το «απόσταγμα» του Καβάφη. «Κατα τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων». Εντάξει. Άλλα αναζητούσε ο Καβάφης με το «απόσταγμα». Ερωτικά, χαρούμενα, λίγο αγχώδη. Οι Ελληνοσυροι μάγοι όμως και οι συνταγές τους χρειάζονται στους αναλυτές της κατάστασης.Δεν αρκούν οι ικανότητες.Δεν αρκεί καν η τεχνητή νοημοσύνη.Το τοπίο είναι συγκεχυμένο και απρόβλεπτο. Ξόρκια, μαντζούνια, φίλτρα.Οπως οι Παοκτζήδες. Βουντού, βουντού, βουντού και μια καρφίτσα μαύρη, είναι το σύνθημα της νίκης στην Τούμπα.
•Το ποτάμι του Νόστου γυρνά στη Συρία. Ελπίζει. Ένα άλλο ποτάμι ξεριζώνεται και μπλοκάρει στα σύνορα του Λιβάνου. Φοβάται.
Βιάζονται πολύ όσοι, ευκαιρίας δοθείσης, αποφασίζουν απελάσεις Συρων. Δεν είναι άσπρο, μαύρο. Ευτυχώς η δική μας κυβέρνηση δείχνει να έχει την απαιτούμενη σύνεση και υπομονή.
•Οι Κουρδοι διέταξαν γενική επιστράτευση.Ο Biden στέλνει «high ranking officials”. Ο Τραμπ απολαμβάνει το τρυφερό χαμόγελο συμπάθειας της Τζίλ Μπάιντεν στην Παναγία των Παρισίων. Αποστάγματα είναι αυτά αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων.
Είμαι σε φάση που ο Καβάφης μου φέρνει συχνά συνειρμούς. Οι ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών συνοδεύονται σχεδόν πάντα από δηλώσεις τους για το πόσο χρήσιμος/η είναι ο αποχωρών/ουσα για τη Πατρίδα, το πόσο ένθερμα υποστηρίζει «αρχές» και «αξίες» και άλλα θριαμβικά. Στην ουσία; Μας τα λέει ο Καβάφης το 1930. Είναι η αγάπη «για την προσφιλή πατρίδα μου Συρία».
Ας φρόντιζαν
Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Αυτή η μοιραία πόλις, η Αντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τα ’φαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.
Αλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.
Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Αριστοτέλη, Πλάτωνα·
τί ρήτορας, τί ποιητάς, τί ό,τι κι αν πεις).
Από στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κι έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Αλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κι είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παλιανθρωπιές, και τα λοιπά.
Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.
Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Αυτή είν’ η πρόθεσίς μου.
Αν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους —
τους ξέρουμε τους προκομμένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τί φταίω εγώ.
Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.
Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.
Κι είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.
Αλλά, κατεστραμμένος άνθρωπος, τί φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
