Ανοιχτή πόρτα

Περί της χρησιμότητας της μάσκας του εαυτού στην πολιτική, του Ηλία Καραβόλια 

Spread the love

Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

Η χαρακτηριστική εικόνα του ελικοπτέρου που διασώζει τον πρόεδρο De la Rua στην Αργεντινή πριν 23 χρόνια από την κορυφή ενός κρατικού κτιρίου συμβόλισε την απαίτηση της αργεντίνικης κοινωνίας τότε για  ανατροπή της κυβέρνησης της λιτότητας και της χρεωκοπίας. Έχουμε ξεχάσει όμως από εκείνη την περίοδο μια πιο εντυπωσιακή απόδραση που έλαβε χώρα με κινηματογραφικό τρόπο.

Αργεντινή: ετοιμάζουν ελικόπτερο! | ΕΦΣΥΝ

Ο τότε υπουργός Οικονομίας Domingo Cavallo είχε γίνει από καιρό αντικείμενο δυσαρέσκειας και οι διαδηλωτές τον αποδοκίμαζαν συγκεντρωμένοι έξω από το Υπουργείο φορώντας καρναβαλικές μάσκες με το πρόσωπο του.

Όταν ο Cavallo βρέθηκε εγκλωβισμένος  στο υπουργείο να κινδυνεύει από λιντσάρισμα, τότε βρίσκει την απόλυτη λύση: φόρεσε  μια από τις μάσκες με το πρόσωπο του (που φορούσαν οι διαδηλωτές) και δραπετεύει ανενόχλητος μέσα από το πλήθος !

Ο Cavallo δεν έγινε τότε παρα μια καρικατούρα του εαυτού του, η απόλυτη μιμητική εκδοχή του ίδιου που ξεφτίλιζαν οι μάζες. Και ήταν τελικά αυτός ο συμβολικός «καρναβαλικός» εαυτός του που τον  διέσωσε από την οργή του πλήθους !

Ο εκκεντρικός Σλοβένος διανοητής Zizek  είχε δώσει τότε μια εναλλακτική (σχεδόν λακανική) εξήγηση : ο Cavallo γνώριζε ως γνήσιο νεοφιλελεύθερο πολιτικό υποκείμενο που «υποτίθεται ότι γνωρίζει καλά» πως να ασκεί  βιοπολιτική, ότι απέναντι στην κοινωνική απόρριψη «η μάσκα είναι τελικά η καλύτερη εκδοχή του προσώπου»….

Ε λοιπόν αυτή η «μάσκα του εαυτού» σήμερα – εποχή εκστατικής επικοινωνίας με τις μάζες στα δίκτυα και στις οθόνες – είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη στην πολιτική είτε ασκείς εξουσία είτε διεκδικείς ηγετικό ρόλο.

Ειδικά όταν ως πολιτικός πρέπει να δραπετεύσεις (αν το αντιληφθείς έγκαιρα) από την εικόνα εκείνη που δεν πείθει πλέον. Και που σήμερα φυσικά δεν χρειάζεται να συγκεντρωθούν πλήθη για να σε διώξουν επειδή «απέτυχες» ( αρκεί να το αντιληφθείς και αυτό, είτε εντός είτε εκτός των social media…)

SHARE
RELATED POSTS
Ο παράξενος Τιμόλαος Μιμουλές, του Κωστή Α. Μακρή
Θέλω ένα «σύμφωνο συμβίωσης» με το ελάφι, του Πάνου Μπιτσαξή
Η αφύπνιση των δαιμόνων, του Ηλία Καραβόλια

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.