Ηλίας Καραβόλιας

Αυτό που σήμερα παρατηρείται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, σχετικά με την άσκηση οικονομικής πολιτικής, είναι το να βλέπουμε τις

περίφημες ελεύθερες αγορές να μην τρέφουν εμπιστοσύνη στις ικανότητες κάθε κυβέρνησης. Σε περίοδο ύφεσης ο κρατισμός σίγουρα δεν

είναι η λύση (ειδικά για την ιδιόμορφη ελληνική κοινωνία).Όμως σχετικά με τον βαθμό παρεμβατικότητας των μέτρων οικονομικής

πολιτικής αξίζει να επανερμηνεύσουμε των Keynes-πατριάρχη των οικονομικών της προσφοράς- ο οποίος μας δίδαξε ότι η οικονομία πρέπει

να εξετάζεται ως ιστορική εξελικτική διαδικασία .

Τα πολιτικά αυτά συμπεράσματα συμφωνούν με μια ερμηνεία σε ορισμένες ιδέες του Κeynes:ότι φαινόταν δηλαδή να θέλει ταυτόχρονα την

διατήρηση των δυνάμεων και των κινήτρων της αγοράς παράλληλα με την χρησιμοποίηση του κράτους, αποκλειστικά και μόνο για να

εξασφαλιστεί ένα αρκετά υψηλό και σταθερό επίπεδο επενδύσεων.

Είναι πολύ λεπτή δουλειά η διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας για κάθε κυβέρνηση που αναγκάζεται να στραφεί -για την

χρηματοδότηση του δημοσίου ελλείμματος με την έκδοση ομολόγων- στην χρηματοδότηση αυτού του ελλείμματος διαμέσου της

φορολογίας. Έτσι, μειώνεται η συνολική ζήτηση όταν η οικονομία πλησιάζει ένα κορυφαίο σημείο του οικονομικού κύκλου και

προσαρμόζονται οι δημόσιες δαπάνες ώστε να διατηρείται σταθερή η συναθροιστική ζήτηση .

Η εφαρμογή αυτής της “μικτής πολιτικής” θα μπορούσε να είναι αποδοτική με την καθιέρωση ενός Μόνιμου Συμβουλίου Δημοσίων

Επενδύσεων για την κατάρτιση ασφαλών επενδυτικών προγραμμάτων μέσα στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων(ΠΔΕ). Κανείς φυσικά

δεν αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα χρειάζεται θεσμικές ρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν τη μακροχρόνια σταθερότητα( και όχι

ρυθμίσεις ως υποκατάστατο των συντονιστικών χειρισμών)

Στόχος αυτού του διακομματικού εθνικού συμβουλίου πρέπει να είναι η εφαρμογή ενός μίγματος παρεμβατικών μέτρων οικονομικής

πολιτικής.Πρέπει τα μέλη του να προωθήσουν τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα( ΣΔΙΤ) και φυσικά να ζητήσουν από την

Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ( ΕτΕ) την έκδοση ομολόγων χρηματοδότησης μεγάλων έργων υποδομής( infrastructure bonds).Ή

άντληση χρημάτων με εγγύηση την απόδοση των έργων και της αποτίμησης τους είναι διεθνώς αποδεκτή πρακτική χρηματοδότησης

μεγάλων έργων. Αναφέρομαι σε μεγάλα έργα υποδομών διότι μόνο με αυτά θα παρακινηθεί ο ιδιωτικός τομέας -και οι θεσμικοί στρατηγικοί

επενδυτές για μακροπρόθεσμα παραγωγικά σχέδια -που θα αυξήσουν την απασχόληση( αυτό πρέπει να είναι το μείζον ζητούμενο στην

Ελλάδα του 2015)

Οι κοινωνίες της όψιμης υπερχρέωσης όπως η δική μας, πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι δυνατόν να βελτιωθεί η λειτουργία της ελεύθερης

οικονομίας μόνο αν η κυβέρνηση έχει τις πληροφορίες, την ικανότητα και τη θέληση να παρέμβει με την πολιτική της προς όφελος των

πολλών και πάντα μακροπρόθεσμα. Αυτές οι παρεμβάσεις δεν χρειάζεται να σημαίνουν κρατικοποιήσεις ή να διαμορφώνουν ένα

επιχειρηματικό τοπίο κεντρικού σχεδιασμού .Υπάρχει και η Μικτή Οικονομία, καιρός να την μάθουμε…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

 iPorta.gr