•Στο Καστελόριζο φυσούσε. Ο αέρας πηρε τη σιδερένια πόρτα και πιάστηκε το δαχτυλάκι ενός τετράχρονου αγοριού. Αιμορραγούσε και το δαχτυλάκι κρεμόταν από μια κλωστή. Δυο ψυχωμένοι γιατροί του κέντρου υγείας σταμάτησαν την αιμορραγία .Αλλά το παιδάκι έπρεπε επειγόντως να χειρουργηθεί. Όμως ήταν πρόβλημα. Το τηλεφωνικό κέντρο του νοσοκομείου Ρόδου είχε χαλάσει, η έμμεση προσπάθεια επικοινωνίας δεν απέδωσε γιατί δεν υπήρχε αρμοδιοτητα,  η αεροδιακομιδή θα αργούσε μέχρι να αποκατασταθεί το τηλεφωνικό κέντρο. Ο Καϊμακάμης του Κας (πόλη της Τουρκίας απέναντι απο το Καστελλόριζο) , τεσενκιουρ εφέντη μου, έδωσε λύση. Επέτρεψε την είσοδο χωρίς διαβατήρια και διατυπώσεις. Κινητοποιήθηκε το τουρκικό ΕΚΑΒ. Ο καπετάνιος διέθεσε το πλοιάριο Ελεωνόρα. Το παιδάκι μεταφέρθηκε σε κλινική. Το δαχτυλάκι σώθηκε από Τούρκο παιδοχειρουργό. Γύρισε χαρούμενο στο Καστελλόριζο. Πρόλαβαν. Στο μεταξύ το τηλεφωνικό κέντρο μάλλον το είχαν διορθώσει. Μια τουρκική οικογένεια του Κας προσέφερε φιλοξενία δωρεάν στον αγωνιώντα πατέρα. Έγραψε ένα συγκινητικό γράμμα στους Τούρκους και στους Έλληνες που τον συνέτρεξαν.

•Στη Νίσυρο ένας χειρουργός ειδικευμένος με περγαμηνές, ο κ.Τσουπης, είχε αποφασίσει να ζήσει εκεί. Τον αγάπησε το νησί γιατί έδινε λύσεις σε μικρά αλλά και μεγάλα προβλήματα. Τον ήθελε όλος ο κόσμος. Τον Νοεμβριο του 2019 , άνευ αιτίας , αποφάσισαν να τον μεταθέσουν. Ο Δήμαρχος απείλησε να καταλάβει το Δήμο και να κινητοποιήσει τους κατοίκους. Αλλά ο δήμαρχος, φεύ, ήταν Συριζαιος. Πώς τόλμησε.Έσπευσε η δεξιά πτέρυξ της Νισύρου να τον καταγγείλει. Ήδη το Υπουργείο είχε καλύψει τη θέση με μια άπειρη, συμπαθή, αγροτική γιατρό. Όλοι με στοιχειώδη ενσυναίσθηση και όχι μόνο κατανοούμε τι θα πει σε ένα απομονωμένο νησί ένας γιατρός εμπιστοσύνης. Ποιος το μέτρα αυτό στους γραφειοκράτες της οδού Αριστοτελους. Η θέση καλύφτηκε άρα καλά κάναμε τη δουλειά μας. Τι φωνάζει ο Συριζαίος Δήμαρχος. Αν είναι δυνατόν.

•Πόσο μυαλό, πόσο χρόνο και τελικά πόσα χρήματα θέλει αποφασιστικέ φίλε μου Μιχάλη για να λυθεί το θέμα της υγειονομικης κάλυψης των νησιών. Ως πότε θα είναι οι νησιώτες αλλά και μείς οι επισκέπτες τους έρμαια της τύχης. Τι θα πει, σοβαρά μιλάτε, ότι δεν βρίσκουν καταλύματα γιατροί και νοσηλευτές. Το λέτε και δεν ντρέπεστε; Πόσο μυαλό θέλει για ένα σύστημα τηλεϊατρικής εργαλείο στα χέρια ενός γιατρού που ξεκινάει σε μικρο και απομονωμένο τόπο με όλες τις καλές προθέσεις , αλλά έχει όρια. Δεν είναι πανεπιστήμων παντογνώστης. Θελει συνδρομή . Πόσο μυαλό θέλει για μια πεντάδα, έστω, μίνι πλωτών ταχύπλοων νοσοκομειων γιατί αν δεν το ξέρετε τη νύχτα δεν πετάνε τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ και οι άνθρωποι αρρωσταίνουν και οι γυναίκες γεννούν πρόωρα δυστυχώς και τη νύχτα. Και πόσο μυαλό χρειάζεται για να γίνει αντιληπτό πως ένας έμπειρος γιατρος για να ξεχειμωνιάσει στην Ανάφη και τη Κίμωλο θέλει ένα σοβαρο οικονομικό κίνητρο. Κι όταν λέω σοβαρό εννοώ σοβαρό. 10 χρόνια σπουδάζει και ειδικεύεται δεν πρέπει να το σκεφτεί;όχι λένε οι καρεκλοκενταυροι. Θα διαταραχθεί η ισοτης.

•Έχετε ποτέ σκεφτεί την κινητροδότηση ιδιωτικών επενδύσεων υγείας στα νησιά; με τρόπο συνεργασίας αμοιβαία ωφέλιμο για το κρατος, τον πολίτη και τον επενδυτη; όχι βέβαια, είπαμε φιλελεύθεροι αλλά μην υπερβάλλουμε είμαστε και κρατιστές. Δέστε το Γαύριο και θα καταλάβετε. Ρωτήστε τον αγαπητό μου φίλο, θαυμάσιο γιατρό Ανδρέα Βώσο και την Ιωάννα Μαμάη. Θα σας πουν. Αν δεν τους βρείτε γιατί τρέχουν σαν σβούρες και περιθάλπουν κόσμο, ρωτήστε τον Κασσελάκη. Τον λένε Στέφανο και κάτι έχει να σας πει. Αν Στέφανος Κασσελάκης δεν το ξέρει, θα το διαβάσει και θα το πει αργότερα.