Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology

Φανταζόμαστε, σχεδόν όλοι, τον όλεθρο, το τέλος, την παγκόσμια κρίση. Τρέμουμε για την εξάπλωση του ιού που λέγεται πόλεμος. Νιώθουμε ότι τρίζει το σύστημα και επίκειται κατάρρευση. Σε τέτοιες στιγμές βιώνουμε πλήρη αντίστροφη της πραγματικότητας: ερμηνεύουμε δομικά συστημικά φαινόμενα με υποκειμενικά εσχατολογικά κριτήρια. Το σύστημα όμως δεν καταρρέει. Καμία ηγεμονία χωροχρονική δεν μπορεί να το καταλύσει. Οι κρίσεις, οι πόλεμοι και οι αναδιαρθρώσεις ισχύος είναι το οξυγόνο του καπιταλισμού.

Γι’ αυτό άλλωστε ο Πούτιν σήμερα διαβεβαίωσε τους δικούς του ολιγάρχες ανα τον κόσμο ότι παρά τις εξοντωτικές κυρώσεις της Δύσης, η Ρωσία παραμένει «τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας». Και ότι «δεν προτιθέμεθα να πλήξουμε το σύστημα της, στο οποίο βρισκόμαστε οι ίδιοι» ! Και πρόσθεσε : « Οι εταίροι της Ρωσίας στη Δύση, αυτό πρέπει να το  αντιληφθούν και να μη θέτουν στόχο να μας βγάλουν από αυτό το σύστημα»( πηγή : iefimerida 24/2)

Ο καπιταλισμός ξεπερνάει για ακόμη μια φορά την γεωπολιτική. Η λέξη «σύστημα» που χρησιμοποιεί ο Πούτιν είναι το κυρίαρχο σημαίνον που όλη η ανθρωπότητα τρέμει την κατάρρευση του. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για zero sum game (παίγνιο μηδενικού αθροίσματος).

Η εσχατολογία και οι προφητείες περί του Τέλους του Κόσμου μπορούν να περιμένουν ακόμη. Η «ολέθρια καταστροφή» της ανθρωπότητας δεν συμβολικοποιείται παρά μόνο στο «ριζικό φαντασιακό», στο συλλογικό ασυνείδητο όπου εγγράφεται ο φόβος κατάρρευσης.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα των ενεργειακών, εμπορικών και νομισματικών πολέμων, μετατοπίζει για ακόμη μια φορά στην ιστορία, το μακραίωνο «εκ-σωτερικό»* όριο του…