Πρόκειται για μια τριώροφη οικία που κτίστηκε την περίοδο 1924-1927 από τον αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχο (1872-1939), που είχε επιρροές τόσο από την ελληνική λαϊκή αρχιτεκτονική, όσο και από τη βυζαντινή τέχνη.

Υπήρξε κατοικία της λαογράφου Αγγελικής Χατζημιχάλη (1895-1965). Η ίδια επιμελήθηκε τον εσωτερικό διάκοσμο, εμπνεόμενη από την παραδοσιακή τέχνη.

Μετά τον θάνατό της, η οικία δωρήθηκε από την οικογένειά της στον Δήμο Αθηναίων.

Στην διάρκεια της δικτατορίας ανακαινίστηκε πρόχειρα, με αποτέλεσμα να υποστεί σημαντικές ζημιές. Αργότερα αποκαταστάθηκε και από το 1980 λειτουργεί σαν Μουσείο, το «Κέντρο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης Αγγελικής Χατζημιχάλη».

Σκοπός του είναι η διάσωση, συντήρηση, μελέτη και προβολή του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού. Μαρμάρινη προτομή της Αγγελικής Χατζημιχάλη, έργο του γλύπτη Νικόλα (1971) στήθηκε από τον Ροταριανό Όμιλο Αθηνών στον κήπο της οικίας που βρίσκεται στο νούμερο 6 του ομώνυμου δρόμου της Πλάκας ( Αγγελικής Χατζημιχάλη ).

Η περιοχή της σημερινής Πλάκας που ξεκινά από την συμβολή των οδών Τριπόδων και Επιχάρμου και φθάνει μέχρι την οδό Μάρκου Αυρηλίου, αποτελούσε ιδιαίτερη συνοικία με το όνομα Ριζόκαστρο. Επρόκειτο για παλιά αρχοντική συνοικία στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης «στα ριζά του Κάστρου». Η οδός Διοσκούρων αποτελούσε το σύνορο με την συνοικία Βρυσάκι, που εκτεινόταν εκεί, όπου σήμερα είναι ο χώρος της Αρχίας Αγοράς. Η συνοικία Ριζόκαστρο ήταν γνωστή και με το όνομα Γερλάδα.