Σε αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ο ασθενής παρουσιάζει διαταραχή ομιλίας, όρασης, μνήμης, κινητική δυσλειτουργία αλλά και διαταραχές της ούρησης, αρχικά με ατονία του μυ της κύστης, που μπορεί να οδηγήσει και σε αδυναμία ούρησης. Μετά μία έως τέσσερις εβδομάδες, μπορεί να υπάρξει επαναφορά στη φυσιολογική ούρηση είτε υπερλειτουργία του μυ της ουροδόχου κύστεως με κύριο σύμπτωμα την ακράτεια των ούρων η οποία αποκαθίσταται με φαρμακευτική αγωγή.
Στην νόσο του Parkinson, η ουροδόχος κύστη λειτουργεί ανεξέλεγκτα, σε ποσοστό 35-70% των ασθενών, με κύρια συμπτώματα συχνουρία, νυκτουρία, επιτακτική ούρηση και επιτακτική ακράτεια. Στους άνδρες με Parkinson και υπερπλασία του προστάτη είναι καθοριστικός ο ουροδυναμικός έλεγχος, γιατί η συμπτωματολογία των δύο παθήσεων συχνά είναι κοινή. Η προστατεκτομή ωφελεί ασθενείς που έχουν υψηλές πιέσεις στην ουροδόχο κύστη με πολύ χαμηλή ροή ούρησης και κένωση της κύστης ή φέρουν λόγω απόφραξης μόνιμο ουρηθρικό καθετήρα. Μετά το χειρουργείο η συχνότητα επιτακτικής ακράτειας είναι υψηλή γι’ αυτό ο ουροδυναμικός έλεγχος πρέπει να γίνεται σε κέντρα με μεγάλη εμπειρία στην νευροουρολογία.
Στην σκλήρυνση κατά πλάκας που προσβάλλει συχνότερα γυναίκες, ανήλικους ή νεαρούς ενήλικες, η ούρηση επηρεάζεται σε ποσοστό 50-90% των ασθενών. Σε ασθενείς με ατελή κένωση της κύστης, πιθανή συνύπαρξη ακράτειας, υπολειπόμενο ποσό ούρων και συχνές εμπύρετες ουρολοιμώξεις, επιβάλλεται συχνός ουροδυναμικός έλεγχος.
Και οι όγκοι του εγκεφάλου, πρωτοπαθείς ή μεταστατικοί μπορεί να προκαλέσουν υπερδραστηριότητα της κύστης και ακράτεια ούρων.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του στο www.sgouvalis.gr