Να λοιπόν. Εδέησε η Κυβέρνησή μας να ξυπνήσει επι τέλους και ν’ αρπάξει τα όπλα, αυτά με τα οποία την έχει εφοδιάσει η Δημοκρατία. Καιρός ήταν πια να δείξουμε πως το παλιό σύνθημα “Δεν περνάει ο φασισμός” εξακολουθεί να ισχύει.

Δεν θέλω να φανώ μίζερος και να γκρινιάξω τέτοιες ώρες. Μπράβο σε όσους έστησαν την επιχείρηση ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Επειδή όμως δεν είμαι απ’ αυτούς που τρώνε το μασημένο φαγητό που θα τους σερβίρουν, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ και να μην προσπαθήσω να βγάλω κάποια συμπεράσματα. “Felix qui potuit rerum cognoscere causas”, που είπε κι ο Βιργίλιος (“Ευτυχής εκείνος που γνωρίζει τις αιτίες των πραγμάτων”, για τους μη γνωρίζοντες Λατινικά), αν και δεν νομίζω πως το είπε για την υπόθεση που μας απασχολεί.

Λέω λοιπόν: Γιατί Κυβέρνηση/Δικαιοσύνη περίμεναν τόσο; Γιατί έπρεπε να πεθάνει ένας νέος για να κουνηθούν; Αξιόποινες πράξεις για να γίνουν διώξεις υπήρχαν πολύ πριν τη δολοφονία του Φύσσα. Το ίδιο και για όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την “εγκληματική οργάνωση”. Λοιπόν; Φοβάμαι πως τα πάντα είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού για την επικράτηση στις επόμενες εκλογές. Ήδη η Ν.Δ. κέρδισε κάποιους πόντους, μια και ενθουσιασμένος ο κοσμάκης έχει ξεχάσει για την ώρα την Μνημονιακή του δυστυχία. Απομένει να δούμε, αν και πόσο θα κρατήσει αυτό.