Μπερδεύτηκα με αυτή την κίνηση των 58 της «κεντροαριστεράς» που θα τρέλανε κάθε φοιτητή Πολιτικών Επιστημών που ξέρει ότι ο χώρος αυτός περιέχει τουλάχιστο 4-5 πλήρως διακριτές πολιτικές ιδεολογίες.
Οι 58 μου φαίνονται σαν «πολιτικοί πρόσφυγες» από παλιές και πρώην αντιπαλαίουσες δυνάμεις, που έβαλαν και μερικούς νέους για να μην μυρίζει το μίγμα και μας το σερβίρουν ως νέα λαχταριστή σαλάτα – με αρκετό λάδι ελιάς, να μην ξεχνάμε και το λάδωμα. Ήτοι ληγμένο προϊόν σε νέα συσκευασία.
Προσωπικά ένα νέο κόμμα θα τραβούσε την προσοχή μου, αν είχε καθαρά και ξάστερα τα παρακάτω ελάχιστα σημεία και θα πάλευε γι’ αυτά, αλλιώς θα το έτρωγε ο πολιτικός Καιάδας στις επόμενες εκλογές.
Νέο σύνταγμα συνταγμένο από το λαό (με λαϊκές συνεδριάσεις, ηλεκτρονικά μηνύματα κλπ σε ανεξάρτητες, ήτοι μη πολιτικές, επιτροπές ) και εγκεκριμένο με δημοψήφισμα από τον λαό και με τα παρακάτω (ενδεικτικά) χαρακτηριστικά:
Κατάργηση των παραγραφών, ασυλιών, ατελειών, προνομίων των βουλευτών.
Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλεγμένος από το λαό με απόλυτη πλειοψηφία, που θα λογοδοτεί στο λαό και δε θα είναι μαριονέτα των δυο κομμάτων που τον παζάρεψαν.
Έλεγχος των οικονομικών όλων όσοι πλούτισαν τα τελευταία 30 χρόνια και κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων στο ποσοστό που δε μπορούν να αποδείξουν νόμιμο και φορολογηθέν εισόδημα.
Απαγόρευση διορισμού σε οποιαδήποτε θέση του ευρέως ή στενού δημοσίου τομέα ή επιδοτούμενων από το κράτος οργανώσεων του/της συζύγου και των τέκνων κάθε βουλευτή ή δημάρχου.
Καταγραφή της περιουσίας κάθε νεοεκλεγέντος βουλευτή και απογραφή όταν απέρχεται. Το υπερβάλλον, αν δεν αποδεικνύεται ότι προήλθε με νόμιμα μέσα, θα κατάσχεται υπέρ του δημοσίου.
Κατάργηση τραγικά γελοίων εκφράσεων του τωρινού συντάγματος, όπως π.χ. «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίας Τριάδος» …. «καθιερώνεται η θρησκευτική ελευθερία»!
Κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και καθορισμός των εργατικών δικαιωμάτων στο ίδιο επίπεδο στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Δικαίωμα να μπορεί ο λαός να ζητήσει πρόωρες εκλογές αν το επιθυμεί ένα πολύ σημαντικό ποσοστό π.χ. 25%, που φρονεί ότι έχει επέλθει δυσαρμονία ανάμεσα στη λαϊκή βούληση και την εκπροσώπησή της στη Βουλή. (Αιτιολογικό: Αφού ο κυρίαρχος λαός μπορεί να εκλέξει μια κυβέρνηση, δεν πρέπει να έχει και τη δυνατότητα να την «απολύσει» πριν οδηγήσει τη χώρα σε ανεπανόρθωτη καταστροφή;)
Πολιτική επανάσταση; Συ είπας. Αλλιώς η χώρα θα κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό της και θα νομίζει ότι προχωράει.
Ο Χρήστος Μαγγούτας είναι δημοσιογράφος, ζει στο Τορόντο, είναι ιδρυτής της εφημερίδας “Ελληνικός Τύπος” που κυκλοφορεί στο Τορόντο, συνεργάτης μέχρι το 2009 του ΜΠΕ-ΑΠΕ και συγγραφέας.
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
1 Comment
Σωστά όλα αυτά. Κι ας μην ξεχνάμε και κάποια άλλα καλά στοιχεία άλλων Συνταγμάτων. Παράδειγμα, να απαγορεύεται η υποψηφιότητα των ίδιων μετά από δυο 4ετίες (ΗΠΑ) ή δημοψήφισμα για σοβαρές αποφάσεις(Ελβετία) κλπ. Κι εν πάσει περιπτώσει, οτιδήποτε σέβεται τη φύση του ανθρώπου και του περιβάλλοντος του.