Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Η τέχνη της επιτυχίας, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Το να είσαι υποψήφιος στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας δεν είναι και λίγο πράγμα. Ουσιαστικά εξασκείς τον εαυτό σου στα δύσκολα. Αποκτάς αυτοπειθαρχεία, στόχους, πρόγραμμα. Κάποιοι το έχουν ανάγκη αυτό. Σε κάποιους είναι βαρύ φορτίο. Εκτός κι αν ξέρεις από καιρό ποιος είσαι, τι θέλεις και τι θα ήθελες να κάνεις.

Αν και στην ψυχή μου έχω ακυρώσει την διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, εντούτοις συγκινούμαι πολύ, όταν διαβάζω τα αποτελέσματα των επιδόσεων όποια κι αν είναι αυτά. Δεν με αφορά τόσο, αν κάποιος μαθητής του 18 έγραψε 19, αλλά εκείνος που από το 7 πήγε στο 13. Αυτός αξίζει όλα τα εύσημα, γιατί προσπάθησε, ήταν μαχητής. Για να γίνει αυτό χρειάζεται όραμα,  προσήλωση σε υγιή στόχο και πρότυπο. Έναν άνθρωπο, που αν και καθηγητής αποκτά τεράστια σημασία. Τέτοιους δασκάλους-πρότυπα έχω συναντήσει αρκετούς στο σχολείο που αναδεικνύει αξίες. Πιάνουν από το χεράκι τον μαθητή και τον οδηγούν σταδιακά στην αυτογνωσία και στον αυτοσεβασμό. Και ακολουθεί η γνώση. Διότι η γνώση δίχως ανθρωπιά είναι επικίνδυνη.

Φέτος, αυτή την απαιτητική χρονιά, και ως προς τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων και ως προς την διαδρομή της στην ελληνική καλπάζουσα οικονομική και κοινωνική κρίση, τα εκπαιδευτήρια “Ροδίων Παιδεία” προσηλώθηκαν ακόμα πιο μεθοδικά στον στόχο τους. Η κορωνίδα του σχολείου είναι η Γ’ Λυκείου, που δεν στήνεται βιαστικά στο ποδάρι, αλλά μεθοδικά και συγκροτημένα ξεκινά από τα προηγούμενα χρόνια κάνοντας κατανοητό στον μαθητή ότι θα πρέπει να παλέψει για τον στόχο του, με συνέπεια και ωριμότητα, αρκεί να γνωρίζει για ποιος είναι, για ποιο πράγμα προσπαθεί. Στο πλαίσιο αυτό, τόσο οι καθηγητές, όσο και η ψυχολόγος του σχολείου- ένα πραγματικό διαμάντι, δώρο Θεού- βοηθά τους μαθητές να αποκτήσουν γνώση του εαυτού του και επίγνωση του τι θα ήθελαν να κάνουν επαγγελματικά στη ζωή τους. Αναφέρομαι στην συνεργάτιδα της “Πόρτας” και ψυχολόγο του “Ροδίων Παιδεία” Ελένη Κανδυλάκη. Απλά και ήρεμα καθαρίζει το τοπίο στην ψυχούλα του μαθητή. Κι όταν το μέσα σου είναι ξεκάθαρο, το έξω σου αποζητά τον καθαρό ουρανό.

Τις πιο θερμές ευχές μου για τους νεοφοιτητές. Και μια μικρή λεπτομέρεια: καθαρή ψυχή, καθαρή σκέψη, καθαρή ματιά. Αυτή που δεν καμουφλάρεται πίσω από τους έγχρωμους φακούς επαφής για να καλύψει την ματαιοδοξία. Γιατί ό,τι είμαστε και δεν είμαστε το δείχνουν τα μάτια μας. 


Τζίνα Δαβιλά
επικοινωνείστε: gina.iporta@gmail.com

SHARE
RELATED POSTS
Παράξενος κόσμος, του Νίκου Βασιλειάδη
Ναυμαχία στο Ελλάς Βέγκας, του Μάνου Στεφανίδη
Η επόμενη μέρα για την Ελλάδα, του Ηλία Καραβόλια

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.