Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

2021 αναμείνατε παρακαλώ, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου

Spread the love

Αποχαιρετώ το 2020 και νιώθω έτοιμη να καλωσορίσω το 2021. Τι αφήνω πίσω μου, τι άλλαξε για μένα; Πολλά, πάρα πολλά. Δεν λέω, ανήκω κι εγώ σε όλους αυτούς που θέλουν να «πετάξουν», αν γίνεται, την τελευταία χρονιά στα «τσακίδια» για να μην ξαναγυρίσει, αλλά δεν θέλω να ακουστώ τόσο «ριζοσπαστική». Αφού μου έφερε και δώρα, πολύτιμα συναισθήματα και καταιγιστικές αλλαγές, κάτι που έμοιαζε με κοσμική σφαλιάρα κάπως… ταρακουνήθηκα, γύρισα πίσω στην πολυαγαπημένη μικρή μου μπλε πατρίδα μετά από 24 συνολικά χρόνια, νιώθω πάλι στα «νερά» μου, ευτυχισμένη, μένω εδώ που θέλω να μένω, είμαι με τον άνθρωπο που θέλω να είμαι και δεν πιστεύω πως μου λείπουν και πολλά για να είμαι ειλικρινής την δεδομένη χρονική στιγμή. Εντάξει, μου λείπει λίγο η «αβίαστη» έξοδος με φίλους και καλούς γνωστούς, το θέατρο και το σινεμά στους παραδοσιακούς τους χώρους, οι ζεστές, σφιχτές αγκαλιές και οι απροβλημάτιστες μετακινήσεις. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο, αλλά κάτι μου λέει πως στο «βάθος κήπος» θα γίνει καλύτερο από πριν.

Ξέρω τι θα με ρωτήσετε τώρα όσοι γνωρίζετε και την αστρολογική μου ιδιότητα… «κάτι ξέρεις εσύ, πες τα όλα, τώρα!». Καλά, δεν περνάει αδιάφορο, ούτε και αποτελεί μυστικό πως οι εποχές έχουν αλλάξει ριζικά τα τελευταία 5 χρόνια περίπου. Ε, κάθε αλλαγή φέρνει και επιπτώσεις, κάθε δράση και αντίδραση. Η ανθρωπότητα έφτασε σε τέλμα, πως να μην εκραγεί όλο αυτό το παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό μπάχαλο, πώς να μην ξεσπάσει και μια ξεγυρισμένη πανδημία όταν χρόνια τώρα οι οργανισμοί υγείας γνώριζαν αυτά τα δεδομένα. Ας μην ασχοληθώ όμως αυτές τις κατά τα άλλα σημαντικότατες λεπτομέρειες… Το άσχημο της υπόθεσης είναι πως για όλα αυτά πρέπει πάντα να μετράμε θύματα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Να ευχηθώ, λοιπόν, να περάσει γρήγορα όλο αυτό, να «πιάσει» το εμβόλιο, να ξανανταμώσουμε, να πιαστούμε χέρι χέρι, να αγγιχτούμε και να γελάσουμε δυνατά ο ένας με τον άλλο. Να πιστέψουμε ξανά σε όμορφα πράγματα, ουσιαστικά, σταθερά, θετικά, καινούργια και να δεχθούμε τις καλές αλλαγές με ανοιχτές αγκάλες… Το 2021 είθε να φέρει τον καλό απόηχο του σκληρού και περιοριστικού 2020 και τα μαντάτα να είναι πιο εύπεπτα.

Εγώ με την σειρά μου, δεν θα σταματήσω να το λέω και να το πιστεύω, πως η ζωή είναι απρόβλεπτη, αλλά είναι ωραία! Καιρός να ανάψουμε τα πιο εντυπωσιακά εσωτερικά μας πυροτεχνήματα… να το ζήσουμε και αυτό.

Καλή μας χρονιά!!!

SHARE
RELATED POSTS
Ατύχησε ο Πεχλιβανίδης…, του Γιώργου Αρκουλή
_1.jpg
«Αυτό», της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου-Τσίσσερ
Ενός λεπτού σιγή, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.