Πόρτα στη Ψυχολογία

2017: Ένας νέος χρόνος, μια ανάσα!, του Δρ Θάνου Ασκητή

Spread the love

 

 

 

 

 

 

 

Θάνος Ασκητής

επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του στο www .askitis.gr

 

 

 

 

5291422746_269886ca23_b.jpg

 

 

 

2016 να πας στο καλό και αγύριστο να είσαι! Αρκετά μας δοκίμασες, μας προβλημάτισες, μας πή……ες! Άντε λοιπόν στην ευχή της Παναγιάς, μπας και δούμε άσπρη μέρα, μιας και η πρωτοχρονιά μπήκε χιονισμένη! Όλοι μας περιμένουμε αυτό τον χρόνο, που για πολλούς περιλαμβάνει εκπλήξεις «διαφόρων ειδών», αλλά και για τους περισσότερους είναι μία ανάσα ελπίδας και προσδοκίας, για μια καλύτερη μέρα που ξημερώνει!

 

Πριν από 3 μέρες ένας πελάτης μου, με ρώτησε πως βλέπω το 2017 που έρχεται. Του ψιθύρισα κάτι απαντήσεις που δεν φάνηκαν όμως να τον πείθουν για την αισιοδοξία μου. Μάλιστα, μπροστά στη καρέκλα του υπήρχε ένα ποτήρι νερό, σχεδόν γεμάτο, όπου με χαριτωμένο ύφος με ρώτησε: «Το βλέπεις γιατρέ μου το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο;» Ομολογώ ότι ήθελα να του πω πως το βλέπω εντελώς άδειο έως και στεγνό, αλλά δεν τόλμησα να του εκφράσω την απαισιοδοξία μου, μένοντας απέναντί του με ένα κρεμασμένο χαμόγελο, για να του γυρίσω την ερώτηση: «Εσύ, πως το βλέπεις;» Έξυπνος όμως και με αρκετό χιούμορ μου απάντησε με μια ατάκα που με αιφνιδίασε: «Δεν βλέπω ούτε το ποτήρι!»

 

Αντιλαμβάνεστε πόσο αισιόδοξη ήταν η συζήτησή μας για το 2017. Βέβαια, χαιρετηθήκαμε χαρούμενα, δεδομένου ότι και ο ίδιος ένιωθε καλύτερα από τη θεραπεία μας, με υποσχέσεις αμοιβαίας αισιοδοξίας και χαράς για τη χώρα που θα βγει από το λάκκο με τα φίδια και το λαό που θα χαμογελάσει και θα δείξει πάλι την αισιόδοξη πορεία του.

 

Θα μπορούσε να ήταν ένα ωραίο παραμύθι, που αντί ο λύκος να φάει την κοκκινοσκουφίτσα, η κοκκινοσκουφίτσα έφαγε το λύκο! Γιατί βέβαια, αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια με τα οποία χορτάσαμε το στομάχι μας τα τελευταία χρόνια και τώρα δεν μπορούμε να τα χωνέψουμε, ούτε και με δύο λίτρα ανθρακικό νερό!

 

Αν με ρωτήσετε πραγματικά τι βλέπω για τη χρονιά αυτή, δεν ξέρω τι να σας απαντήσω. Πολλές φορές τις τελευταίες μέρες σε κοινωνικές εκδηλώσεις που παρευρίσκομαι, υπάρχουν αρκετοί επίμονοι που μου ζητούν τη γνώμη μου για το 2017. Αλλά εγώ, γνώμη δεν έχω, έχω όμως επιθυμίες και οράματα, ίσως και φαντασιώσεις. Δηλαδή, μιας Ελλάδας δυνατής, περήφανης, που όλοι δουλεύουν, αγαπούν τη χώρα τους, εκφράζουν ευγένεια και αξιοπρέπεια μεταξύ τους, πιστεύουν στην ανοδική πορεία της οικονομίας και ευημερούν μέσα από την ανάγκη να δείξουν στα παιδιά τους τη δυνατή πατρίδα, την αξιοκρατία και κυρίως την οικονομική ευμάρεια.

 

Ελπίζω η χρονιά αυτή να με δικαιώσει και ως πολίτη, γιατρό, άνθρωπο και γονιό. Για να μην ζω όμως στα παραμύθια, θα ήθελα αυτά να τα δω και να πω μέσα μου και έξω μου: «Ναι ρε, είμαστε Έλληνες, που ξέρουμε τι ζητάμε και το δείχνουμε σε όλους αυτούς που μας θεωρούν λαμόγια, κλέφτες, ψεύτες και εγωπαθείς που ο ένας κυνηγάει και βρίζει τον άλλον…»

 

Λέτε αυτή η χρονιά να σπάσει τη μιζέρια, τη κατήφεια, το θυμό και την εχθρότητα που μας συντροφεύουν σχεδόν 6 χρόνια; Εάν ναι, ο χρόνος αυτός θα είναι πραγματικά μία άλλη όψη της αλήθειας μας. Εάν όχι, προτιμώ την κοκκινοσκουφίτσα που κυνηγάει το κακό λύκο…

Καλή χρονιά!

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Η εμπειρία του… έρωτα, του Δρ Θάνου Ασκητή
Στόχους που πρέπει να βάλει μια μαμά το 2019, της Μαρίνας Μόσχα
Πώς μας επηρεάζει η μουσική;, του Don Campbell

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.