Νέα σχολική χρονιά και για πολλά παιδιά η πρώτη εμπειρία τους στο νηπιαγωγείο ή στο δημοτικό σχολείο. Νέες απαιτήσεις και ερεθίσματα φέρνουν τα πάνω κάτω στην ψυχολογία τους και οι γονείς πρέπει να διαχειριστούν με ψυχραιμία τη νέα συνθήκη…
Το λεγόμενο άγχος του αποχωρισμού αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει στη γνωστή σχολική φοβία. Πρέπει να δοθεί ο χρόνος στο παιδί να προετοιμαστεί ψυχολογικά και συναισθηματικά για τη νέα κατάσταση. Εννοείται ότι πρέπει να αυτοεξυπηρετείται.
Προετοιμασία. Αρκετές ημέρες, πριν το πρώτο κουδούνι, χαλαρά και χωρίς βιασύνη κάντε μαζί εξορμήσεις σε καταστήματα για να αγοράσετε φόρμες , σχολική τσάντα, μαρκαδόρους κ.ά. Προμηθευτείτε ταμπέλες για ρούχα που αλλάζει (μπουφάν, ζακέτες, γάντια, καπέλα κ.ά.) για να αποφύγετε την ταραχή της απώλειας τους. Ρούχα και παπούτσια, να μην είναι σφιχτά με δύσκολα κουμπώματα και κορδόνια για να κινείται ελεύθερα.
Το άγχος του αποχωρισμού. Είναι κάτι φυσιολογικό. Το παιδί σταδιακά μαθαίνει να το αντιμετωπίζει και να διαχειρίζεται τους προσωπικούς του φόβους. Μην εκπλαγείτε αν δεν εμφανιστεί τις πρώτες μέρες αλλά λίγο αργότερα, συνήθως μέσα στο πρώτο τρίμηνο της φοίτησης. Σε αυτήν την περίπτωση το μικρό θα αρχίσει να επικαλείται διάφορες ασθένειες για να μην πάει σχολείο και θα αρνείται να σας αποχωριστεί. Τα πάντα όμως μπορούν να διορθωθούν με ψυχραιμία και συζήτηση.
Προετοιμάστε το παιδί. Επιτρέψτε του να αποκτήσει εικόνα της σχολικής αίθουσας και των δασκάλων του πριν την έναρξη των μαθημάτων. Η έννοια «σχολείο» είναι αφηρημένη για τα παιδιά, έχουν την ανάγκη να της δώσουν ένα περίγραμμα! Στη συνάντηση με τους δασκάλους, να το ενθαρρύνετε να μιλήσει για τον εαυτό του, τα αγαπημένα του παιχνίδια, το χόμπι του…
Θετικά μηνύματα. Θετικές λέξεις και έννοιες για την σχολική εμπειρία. Εστιάστε στο ότι θα γνωρίσει νέους φίλους, θα μάθει καινούρια παιχνίδια και θα αποκτήσει ωραίες εμπειρίες. Μην υπερτονίζετε τις υποχρεώσεις που αυξάνονται, επιχειρώντας να το «συνετίσετε». Μην αναφέρετε τις λέξεις «κλάμα» και «φόβος».
Ξεκάθαρες κουβέντες. Μην αφήνετε το παιδί να ζει σε αβεβαιότητα για το πού βρίσκεστε όσο είναι στο σχολείο. Δώστε του αναλυτική εικόνα των κινήσεων σας για να αισθανθεί ασφάλεια.
Μην φύγετε κρυφά. Ειδικά την πρώτη μέρα. Είναι βασικό να οικοδομήσετε σχέση εμπιστοσύνης και κατακτάται μόνο με ειλικρίνεια και συνέπεια.
Χαμόγελο στις διαμαρτυρίες. Ακόμη κι αν το παιδί διαμαρτύρεται έντονα, να είστε χαμογελαστοί και ήρεμοι. Μην εκδηλώσετε στενοχώρια ή άγχος γιατί θα επιβαρύνετε την ψυχολογία του.
Αποχαιρετισμός. Να είναι σύντομος και χαρούμενος. Έτσι θα καταλάβει ότι εμπιστεύεστε το δάσκαλό του αλλά και το ίδιο όσον αφορά στην ικανότητα προσαρμογής του. Η πρώτη ημέρα στο σχολείο απαιτεί ηρεμία και συνεργασία.
Αν νιώθετε ανήσυχοι. Επικοινωνήσετε με το σχολείο για να ενημερωθείτε για την πορεία προσαρμογής του.
Ρουτίνα. Δίνει στο παιδί την αίσθηση της ασφάλειας που είναι σημαντική γι’ αυτό. Φροντίστε να έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα καθημερινά και μην το αλλάζετε για ψύλλου πήδημα!
Οι άλλοι γονείς. Προσπαθήσετε να έρθετε από νωρίς σε επαφή με άλλα «πρωτάκια» και τους γονείς τους. Η μεγαλύτερη ανησυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας των παιδιών είναι το ότι δεν θα καταφέρουν να έχουν κανένα φίλο στο σχολείο.
Πρώτη μέρα στο σχολείο. Μετά το τέλος της να περιμένετε εσείς το παιδί και όχι εκείνο εσάς ενώ τα άλλα πρωτάκια φεύγουν συνοδευόμενα. Κάθε λεπτό είναι για τα παιδιά αιώνας. Μην το κατακλύζετε με ερωτήσεις για το πώς πέρασε. Αφήστε να αφηγηθεί μόνο του την εμπειρία του.
Καλή σχολική χρονιά!
Ακούστε τα παιδιά σας
Η καλή επικοινωνία είναι το Α και το Ω στην καλή σχέση με το παιδί και ο σύγχρονος τρόπος ζωής την εμποδίζει. Την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσει κάτι, μην του απαντήσετε αφηρημένα.
Σωστή επικοινωνία. Όταν μιλάμε με το παιδί, έχουμε πάντα επαφή με τα μάτια. Δεν του μιλάμε ενώ ταυτόχρονα είμαστε απασχολημένοι με κάτι άλλο γιατί εκλαμβάνει αυτήν την συμπεριφορά σαν απόρριψη. Κλείστε το τηλέφωνο, πατήστε OFF στον κομπιούτερ. Διαφορετικά το πληγώνουμε και καταβαραθρώνεται η αυτοπεποίθησή του.
Για χαλαρή συζήτηση. Χωρίς να το αγχώσουμε, κάνουμε μία βόλτα ή συζητάμε σε «ουδέτερο» έδαφος, π.χ. στο αυτοκίνητο, χωρίς να έχει πάνω του το «ανακριτικό» βλέμμα μας. Το βλέμμα μας πρέπει να δείχνει μόνο ενδιαφέρον.
Μην κρίνετε το παιδί. Προσπαθήσετε να μπείτε στη θέση του και να καταλάβετε τι του συμβαίνει. Ενθαρρύνετέ το να σας μιλήσει για το τι αισθάνεται και μην το προκαταλαμβάνετε με δικές σας… τοποθετήσεις.
Αποδεχθείτε τα συναισθήματα του. Ακόμη κι αν θεωρείτε τους φόβους του αδικαιολόγητους. Μην τα χαρακτηρίσετε ανοησίες! Αποδεχθείτε και αρνητικά συναισθήματα όπως θυμός ή ζήλια που μπορεί να αισθάνεται.
Μην δώσετε λύση στο πρόβλημα. Βοηθήστε το παιδί να βρει το δρόμο του.