Ο κ. Βασίλειος Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕΙΣ

Η  εποχή των ανακατατάξεων , πολιτικών- κοινωνικών- οικονομικών, συνεχίζεται εξαιτίας και των τελευταίων γεγονότων του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και της ενεργειακής κρίσης για την οποία δεν ευθύνεται ή ευθύνεται ελάχιστα κατά την έναρξή της η πολεμική σύγκρουση.

Σε αυτό το κλίμα τελείωσε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και απομένει η ψηφοφορία για τα όργανα, προχωρούν οι διαδικασίες στη ΝΔ και ξαναπήγε στις κάλπες ο κόσμος που θέλει να στηρίξει τη νέα ελπίδα στο ΠΑΣΟΚ, κυρίως για το όνομα.

Στη συγκυρία αυτή χρήσιμο είναι να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή για να βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας, με βάση τις εμπειρίες του (πρόσφατου σχετικά ) παρελθόντος.

Το 2009 ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πήρε την εντολή από τον Προοδευτικό κόσμο [με το σύνθημα “άλλαξέ τα όλα”], για να φέρει το καινούργιο και το άφθαρτο πρόσωπο στη Διακυβέρνηση. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Επειδή το ίδιο  φαίνεται να γίνεται και σήμερα,  θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η λέξη ΑΛΛΑΓΗ σημαίνει πολλά για τον προοδευτικό κόσμο, γι’ αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην ουσιαστική χρήση της κυρίως όσον αφορά τα πρόσωπα.

“Όσοι λοιπόν μιλούν ανοιχτά και δυνατά για αλλαγές, θα πρέπει να προσδιορίσουν το προφίλ αυτών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το μέλλον για την προοδευτική παράταξη. ٭

Επ΄ αυτού μερικά ερωτήματα:

-Μπορούν  πρόσωπα που συμβολίζουν το “παλιό” να είναι μέσα στις επιλογές της επόμενης μέρας;

-Μπορούν πρόσωπα – πολιτικά αλλά και υπηρεσιακά- που παραπέμπουν σε ένα απορριπτέο  παρελθόν  κακο-διαχείρισης, λανθασμένων πολιτικών, ατυχών παρεμβάσεων, αποτυχημένων στρατηγικών και σχέσης με συμφέροντα, να πλασάρονται ως το καινούργιο και ανανεωμένο;

-Με ποια εχέγγυα και αξιοπιστία θα αποταθούν στο Λαό, όσοι αποδοκιμάστηκαν, για να τους εμπιστευτεί εκ νέου όταν στη συνείδησή του  τους έχει ήδη απορρίψει;

Συνεχίζω με τη “διδακτική” αναδρομή.

Το 2010 σταδιακά ο κόσμος που για δεκαετίες στήριζε ΠΑΣΟΚ άρχισε να αποχωρεί και να αναζητά άλλες πολιτικά παραπλήσιες  επιλογές. Αρχικά η ΔΗΜΑΡ εμφάνισε μια δυναμική και φαινόταν ότι θα αποτελούσε μια εναλλακτική πρόταση για τον κόσμο που προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ.

Για λόγους που δεν είναι της παρούσης, στην πορεία (2012- 2015) οι περισσότεροι από τους προαναφερόμενους πολίτες στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πήρε τελικά και την εντολή να κυβερνήσει την Χώρα.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή της διαφορετικής επιλογής του απλού  κόσμου ελάχιστα στελέχη στην αρχή τον ακολούθησαν και μόνο όταν κατάλαβαν ότι ο κόσμος δεν γυρίζει πίσω και οι ίδιοι δεν έχουν πολιτική τύχη  μένοντας στο ΠΑΣΟΚ, μετακόμισαν (αρκετοί) στον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι ο απλός κόσμος είναι αυτός που έδωσε την ( πολιτική δύναμη) σε ένα άλλο κόμμα της ευρύτερης αριστεράς(;) να έρθει στην εξουσία, αφήνοντας πίσω όλους αυτούς που τους είχαν διαψεύσει.

Για να ακολουθήσει σήμερα αντίστροφη πορεία και να συμβάλει εμπράκτως σε αναγέννηση του νέου προοδευτισμού με μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα, ευρωπαϊκή προοπτική, καθαρότητα, διαφάνεια και στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά και την ανάπτυξη κοινωνικού δικτύου προστασίας, θα πρέπει να το δει αυτό από την ηγεσία και στα λόγια, αλλά κυρίως στις πράξεις.”

Πρέπει επιτέλους όλοι να κατανοήσουν ότι η πολιτική δεν είναι “σούπα”, “όλοι με όλους”, “αγκαλίτσες και δημόσιες σχέσεις”.  Στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα πρέπει σαφώς να υπάρχει συναίνεση, αλλά στην εφαρμοστέα πολιτική, υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην “πρόοδο” και στη “διαπλεκόμενη συντήρηση”, κάθε μορφής.

Αυτή η διαχωριστική γραμμή είναι με την συντήρηση, τον λαϊκισμό, τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την καθεστωτική νοοτροπία.

Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να κρατηθούν τα αρκετά θετικά που πρόσφερε στη χώρα και τη κοινωνία η προοδευτική παράταξη και να βαδίσει μπροστά με ένα νέο καθαρό όραμα αλλαγής.

Η πραγματική σύνδεση των Ηγετών με την κοινωνία και τις υγιείς δυνάμεις της (κι όχι με τις παρεούλες και τα μικροσυμφέροντα) έρχεται μέσα από την ενεργοποίηση και συμμετοχή στη δημιουργική πολιτική καθαρών και ικανών ατόμων…

Σε έναν τέτοιο Ηγέτη που θα το καταφέρει αυτό,  ο κόσμος θα σταθεί δίπλα και θα δημιουργήσει σχέσεις- δεσμούς “αίματος” που δεν θα διαταραχθούν εύκολα.

Μπορεί να γίνει αυτό;

Οψόμεθα

٭Μικρό απόσπασμα (με πολλούς αποδέκτες) από το βιβλίο μου “Με Περίσκεψη” εκδ. Φίλντισι