Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ο καρεκλάς…, του Γιάννη Παπαϊωάννου

Spread the love

Γιάννης Παπαϊωάννου 

Giannis Papaioannou

Πρόλογος.

Εδώ και 20 μέρες μας έχουν πει να μείνουμε στο σπίτι είτε μας αρέσει είτε όχι για το καλό μας, για την υγεία μας, για να ξαναδούμε αυτούς που αγαπάμε.

Πρέπει να το κάνουμε για να την σκαπουλάρουμε…

Θυμήθηκα μια τυχαία συνάντηση που είχα πριν μερικά χρόνια και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας.

Καλή ανάγνωση και καλή ακρόαση.

Κάποτε στις γειτονιές πέρναγε ο γανωτζής με δυο τσουβάλια στην πλάτη, στο ένα είχε τα γανωμένα για να τα δώσει στις νοικοκυρές και στο άλλο έβαζε τα παλιά για να τα φέρει την άλλη βδομάδα έτοιμα.

Ο έμπορας που πούλαγε σεντόνια, μαξιλάρια και κουβέρτες.

Ο παγοπώλης που άφηνε έξω από τις πόρτες τον πάγο.

Ο μανάβης με την σούστα έχοντας φρούτα και λαχανικά.

Και ο τσιγγάνος με τις ψάθες στον ώμο να φωνάζει ο καρεκλαααάς………..

Από τότε πάνε πολλά χρόνια που η τεχνολογία τους έβαλε στο ψυγείο με τον πάγο…

Και τώρα στην τυχερή μου συνάντηση.

Έχω πάει στην Νέα Ιωνία σ’ένα μαγαζί με ηχητικά συστήματα αυτοκίνητου. Είναι στην ανατολική πλευρά του γηπέδου της ΑΕΚ που υπάρχουν ευτυχώς ακόμα λίγα προσφυγικά σπίτια, ένα ψιλικατζίδικο, ένας μικρός φούρνος, ένα συνεργείο που κάνει αναπαλαιώσεις στις παλιές μηχανές BMW και κάνα δυο καφενεία χωμένα μέσα στα στενά.

Βλέπω μια λεπτή φιγούρα να έρχεται προς το μέρος μου, να έχει στον αριστερό του ώμο ψάθες και στον δεξιό ένα κασετόφωνο που παίζει […τι άλλο…Μανώλη Αγγελόπουλο…] Είναι αρκετά μεγάλος, ηλιοκαμένος και φοράει μια τραγιάσκα.

-Καλημέρα, τι κάνεις, έχω πολλά χρόνια να δω καρεκλά. Γιατί δεν φωνάζεις..;

Με κοιτάει για λίγο, κουνάει το κεφάλι του και μου λέει.

-Και να φωνάξω παλικάρι μου ποιος θα με ακούσει. Τώρα κάθονται στην πλαστικούρα που σε 6 μήνες σπάνε, πέφτουν κάτω και είναι σαν τις κατσαρίδες ανάποδα με τα πόδια ψηλά.

-Ναι αλλά εσύ τι δουλειά έχεις εδώ..;

-Πάω σ’ ένα καφενείο που είναι πίσω από την εκκλησία μπας και του φτιάξω 5-6 καρέκλες που έχει για να πάρω ένα μεροκάματο.

-Σου αρέσει ο Μανώλης..;;;

-Θεός, αλλά και ο Στέλιος καλός είναι. Μου αρέσει η Φωτεινή Μαυράκη και η Βούλα Πάλλα, τις ξέρεις δεν τις ξέρεις;;;, γιατί εσείς ακούτε τώρα τα λαϊκά της κατσαρόλας…!!!

Έφυγε, δεν του απάντησα.

***

Του στέλνω έναν αμανέ που λέει ο Μανώλης για πάρτι μας και πού ξέρετε, μπορεί να έχει internet και να το ακούσει…

Άκου λαϊκά της κατσαρόλας…!!!

Γιάννης  Παπαϊωάννου-Τσαρούχης

Υ.Γ..Επειδή ο κόσμος είναι πολύ μικρός, εάν τον συναντήσετε, πέστε του μια καλημέρα,  κεράστε τον ένα τσιγάρο και μη ξεχάσετε να του πείτε ότι την Φωτεινή Μαυράκη και την Βούλα Πάλλα τις έχω ηχογραφήσει πάρα πολλές φορές…

Υ.Γ..1 Ο χαρακτηρισμός καρεκλάδικα τραγούδια βγήκε στις αρχές του 1970 από τους ροκάδες που φορούσαν τζιν, δερμάτινες μπότες, μηχανές, άκουγαν Led Zepellin για αυτούς που άκουγαν ντίσκο-Donna Summer, φόραγαν χρωματιστά πουκάμισα, καμπάνες παντελόνια, κορδέλες στα μαλλιά και τα μεγάλα κασετόφωνα στον ώμο στην διαπασών…

Υ.Γ..2 Στέλνω στους καρεκλάδες το Hot Stuff.

SHARE
RELATED POSTS
Τι είναι ο άνθρωπος…Ένα τίποτα είναι  ο άνθρωπος Αντωνάκη μου, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Απόντες Απόφοιτοι! Absent Graduates!, του Γιώργου Σαράφογλου (by George Sarafoglou)
Τσαφ, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.