Βιβλίο Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Μια “Εξομολόγηση” που δεν διενοούμην ποτέ, της Ωραιοζήλης-Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

 

GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD www.georgesgreekislands.com

Ωραιοζήλη – Τζίνα Δαβιλά

Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)

Ηχητικό αρχείο, ακούστε το:

 

 

Κεφάλαιο 1ο

So far, so good (μέχρι εδώ καλά)

Αύγουστος 2020

“Δεν έχω αποδεχτεί ακόμη αυτό που περνώ. Είναι έξω από μένα. Από όλα μπορούσα να φανταστώ ότι θα νοσήσω, αλλά ποτέ από αυτό. Είναι λέξη από άλλο πλανήτη. Αυτό το πραγματάκι, λοιπόν, ήρθε και θρονιάστηκε στο στήθος μου, ξαφνικά. Το ανακάλυψα ανήμερα της Πεντηκοστής. Κυριακή μεσημέρι. Έκανα ένα ωραίο συγύρισμα στο σπίτι την προηγούμενη ημέρα που έφυγαν για διήμερο η κόρη μου με τον εγγονό μου, ο γιός μου ήταν ήδη στρατιώτης και θα έλειπε σε υπηρεσίες στη μονάδα του. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι μετά από πολλά χρόνια το σπίτι επέστρεφε σχεδόν εκεί που ξεκίνησε: μόνοι στο σπίτι. Χωρίς άγχη, χωρίς υποχρεώσεις, όλα σε καλό ρολάρισμα. Και βρίσκω αυτό. Μου χάλασε η διάθεση, δεν υπήρχε άλλη σκέψη παρά τι ήταν αυτό το μεγάλο πραγματάκι στο στήθος μου. Δηλαδή δυο ήταν, αλλά το ένα ήταν περισσότερο ενοχλητικό. Μετά από λίγες ημέρες, αφού πια βρήκαμε και το ύφος του και το μέγεθός του και όλα τα αηδιαστικά που κουβαλούσε πάνω του, μου ήρθε στο νου ο συμβολισμός του. Ο θεόσταλτος συμβολισμός για να μου υπενθυμίσει ό,τι ήταν εν υπνώσει μέσα μου: «Τζινούλα, μάλλον σ’άγαπάει ο Θεός».”.

Σας παραθέτω την πρώτη παράγραφο από το πρώτο κεφάλαιο της νουβέλας που έγραψα κάτω από πολύ ειδικές συνθήκες. Είναι τόσο εξομολογητική όσο και ο τίτλος της.  “Εξομολόγηση σε Δέκα Πράξεις”, εκδόσεις Φίλντισι. Και πολύ προσωπική. Όταν κάνουμε σχέδια κάποιος από ψηλά μας βλέπει και γελά. Ίσως γιατί το πεπρωμένο – όχι η μοίρα μας, τη μοίρα μας εμείς την καθορίζουμε βάσει του πεπρωμένου μας – το πεπρωμένο μας, λοιπόν, γράφει τη δική του ιστορία. Διότι πεπρωμένο είναι σαν το dna μας, γιατί είμαστε το άθροισμα των επιλογών μας. Τόσο ισχυρό όσο και αυτό.

Συνεπώς, οι δικές μου επιλογές με οδήγησαν εν αγνοία μου σε μια περιπέτεια που δεν φανταζόμουν ποτέ. Και αυτές ξαφνικά κλήθηκα να αντιμετωπίσω. Ξαφνικά και απρόσκλητα, τη στιγμή που ξεκινούσε το καλοκαίρι, διέβλεπα την πορεία του κορονοϊού που ακολούθησε, αλλά όσο διορατική κι αν ήμουν δεν προέβλεψα αυτό που θα γινόταν. Σκόπευα να κάνω πολλά μπάνια, είχα λάβει άδεια για να δημιουργήσω ένα ιδιωτικό εκκλησάκι στον κήπο του σπιτιού μου και προγραμμάτιζα να κάνω δώρο στον εγγονό μου και στον εαυτό μου ένα τηλεσκόπιο για να παρακολουθούμε τα αστέρια και τους πλανήτες. Έτσι σκεπτόμουν το καλοκαίρι μου. Απλό. Αλλά εξελίχθηκε σε περίπλοκο. Τόσο που παραλίγο να γίνω εγώ αστέρι στον ουρανό.

Κι έβγαλα τα εν οίκω εν δήμω. Αποφάσισα κάτι τόσο προσωπικό να γίνει δημόσιο για ένα και μόνο λόγο: για να μην επιτρέψετε στους εαυτούς σας, εκλεκτές και εκλεκτοί αναγνώστες, να γράψετε το δικό σας πεπρωμένο τόσο περίπλοκο. Είναι μια ταπεινή προτροπή στους υγιείς (αλλά και θεραπευμένους) να μην γίνετε ασθενείς. Όσο απλό κι αν ακούγεται – και είναι – πρακτικά είναι δύσκολο. Γιατί εμείς επιτρέπουμε στο σώμα μας να νοσήσει.

Ελπίζω να απολαύσετε τη νουβέλα και να τη βρείτε χρήσιμη. Του βιβλίου η χρησιμότητα θα εξαρτηθεί κυρίως από εσάς: όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες παιδιών που από την τρυφερή ηλικία ήρθαν αντιμέτωπα με τον καρκίνο. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για την ατυχία αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους ώστε να αντιστρέψουμε τους όρους. Αυτό το περίπλοκο ταξίδι χρειάζεται χρήμα και καλή ψυχολογία. Μπορούμε να συμβάλλουμε ενεργά και στα δύο. Από εμάς εξαρτάται. Αρκεί από την απόφαση και τη καλή πρόθεση να περάσουμε στην πράξη.

Ευχαριστώ από καρδιάς τη Σύσση Καπλάνη, την εκδότρια του οίκου “Φίλντισι” για την επιμελημένη και ποιοτική έκδοση της “Εξομολόγησης”. Ευχαριστώ και ευγνωμονώ τους πολύτιμους φίλους μου που διάβασαν και έγραψαν συνοδευτικά σημειώματα του βιβλίου. Τον Πάνο Μπιτσαξή για τον πρόλογο που ονομάζει “άρωμα της ύπαρξης” αγγίζοντας την ουσία ενός τέτοιου πονήματος, τη Λιάνα Σουλούνια που ήταν ο πρώτος-πρώτος άνθρωπος που μοιραστήκαμε τα πρώτα συναισθήματα, την Τζούτζη Μαντζουράνη, τον Κωστή Α.Μακρή, τον Γιώργο Σαράφογλου από την Αμερική, όπως και όλες και όλους που με κράτησαν όρθια.

Για εσάς, εκλεκτές και εκλεκτοί, εύχομαι Υγεία και Χαρά και καλή ανάγνωση. Πολλά από αυτά που σας φαίνονται ακαταλαβίστικα σε αυτό το άρθρο, θα απαντηθούν στις 100 σελίδες της “Εξομολόγησης”. Εύχομαι να σας αποζημιώσει. Μα ακόμη και αυτό να μην γίνει, θα έχετε την χαρά ότι συμβάλλατε στην οικονομική βοήθεια των παιδιών που θα δοθούν τα χρήματα. απευθείας, χωρίς μεσάζοντες. Και είμαι εδώ για κάθε διευκρίνιση. Περισσότερα στο βίντεο που ακολουθεί.

Με αγάπη και φιλικούς χαιρετισμούς,

Ωραιοζήλη-Τζίνα Δαβιλά

ΥΓ: Το βιβλίο διατίθεται στα βιβλιοπωλεία  “Πολιτεία” και “Πρωτοπορία” της Αθήνας και σε όλα τα βιβλιοπωλεία που θα ζητηθεί σε 2-3 ημέρες. 

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Το αχάριστο φυτό και ο κανίβαλος από την Κίνα, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Ένα Χριστουγεννιάτικο διήγημα, του Δρ Πάνου Καπώνη
Δανεικά Χριστούγεννα, της Μαρίας Γεωργαλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.