Αλέξανδρος Μπέμπης

Εξυπακούεται ότι όχι μόνο δεν αμφισβητώ αλλά ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη εκ μέρους όλου του ανδρικού φύλου

για όσα καταγγέλλονται για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, (εκ)βιασμούς και όλα όσα είδαν, βλέπουν ή θα δουν το φως της δημοσιότητας για το σοβαρό αυτό θέμα.

Στηρίζω και ενθαρρύνω κάθε γυναίκα -και όχι μόνο- να καταγγέλλει πάραυτα κάθε τέτοια πράξη ή απόπειρά της.

Υπάρχει όμως μια λεπτή κόκκινη γραμμή που πρέπει να την προσδιορίσουμε με απόλυτη σαφήνεια.

Να μην ενοχοποιήσουμε, πολύ δε περισσότερο να ποινικοποιήσουμε την ίδια τη φύση που έπλασε το αρσενικό να είναι κυνηγός, πολιορκητής, κατακτητής και ενίοτε δαρμένος.

Όποιος ή όποια μου περιγράψει με απόλυτη σαφήνεια-το τονίζω αυτό-τη λεπτή γραμμή που χωρίζει το φλερτ

από την σεξουαλική παρενόχληση θα του πω μπράβο διότι δεν έπεσε στη παγίδα.

Με απόλυτη παρακαλώ σαφήνεια το όριο μεταξύ γυναικοκατακτητή και γυναικοπαρενοχλητή.

Πώς είναι δυνατό να κωδικοποιήσουμε δράσεις όταν δεν υπάρχουν κωδικοποιημένες αντιδράσεις.

Πολύ δε περισσότερο όταν οι αντιδράσεις μπορεί να επηρεαστούν και από τις περιστάσεις ή τη στιγμιαία διάθεση.

Όταν ένα θηλυκό εκλαμβάνει διαφορετικά από ένα άλλο την συμπεριφορά ενός αρσενικού, δεν μπορεί να υπάρξει συνθήκη που να ενοχοποιεί την καταπάτηση του ”ως εδώ”.

Ή μήπως μπορούμε να αποκλείσουμε την περίπτωση το σημερινό ”ως εδώ”, να γίνει αύριο ”ως αιδώ”;

Η καθεμιά και ο καθένας βάζουν τα προσωπικά τους όρια.

Ποιό είναι λοιπόν το στοιχείο που οριοθετεί και χαρακτηρίζει ανάλογα την πράξη;

Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και η αισθητική τους.

Είναι η αβυσσαλέα διαφορά που χωρίζει την κιμπαριά από την χυδαιότητα.

(Δεν μπόρεσα να βρω πιο αντιπροσωπευτικές λέξεις). Το ελκυστικό από το αποκρουστικό.

Όταν εμφανίζεται μπροστά μας φόρα παρτίδα το εξαίσιο μπούστο της αειθαλούς Σοφίας Λόρεν, μπορεί κάποιος να ενοχοποιήσει τη φαντασία των αρσενικών;

Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο στα πλαίσια της ισότητας. Την ισότητα την δεχόμαστε ή δεν την δεχόμαστε. Δεν μπορεί να ισχύει αλα καρτ.

Άπειρα θηλυκά είναι ερωτευμένα με τον Τζορτζ Κλούνεϊ και ένας Θεός ξέρει τι φαντασιώνονται.

Αν δε, βρεθεί απροστάτευτος από σεκιουριτάδες ανάμεσα σε πλήθος θαυμαστριών, τότε θα δούμε τον ορισμό της σεξουαλικής παρενόχλησης.

Πότε θα κολακευθεί μια γυναίκα;

Όταν αντιληφθεί ότι ένας άνδρας γίνεται καρυδότσουφλο στο τσουνάμι που προκαλούν η Αίτνα με τον Βεζούβιο ή όταν παραμένει συνεσταλμένος ή απαθής ή ακόμη χειρότερα φοβισμένος μήπως παρεξηγηθεί αν στρέψει ή καρφώσει τα μάτια του επάνω της;

Αν δεν ήθελε να αισθανθεί κολακευμένη και ότι την προσέχουν ή την θαυμάζουν,

δεν θα ήταν απαραίτητο να παρουσιάσει τα όποια εκ Θεού ελέη της σε κοινή θέα συχνά με εντυπωσιακά περιτυλίγματα και στολισμένα με αξεσουάρ.

(Προσωπικά με ενεργοποιεί και η μπούργκα. Θέλω να ”τρυπώσω” από μέσα να διαπιστώσω τι κρύβεται. Αν το κάνω χωρίς τη θέληση της είναι βιασμός.

Γιατί όμως να κατηγορηθώ αν την πολιορκήσω επίμονα ελπίζοντας μάταια/ξεμάταια ότι κάποια στιγμή ίσως ενδώσει και μου επιτρέψει να ”τρυπώσω”;)

Η γητειά δεν είναι αμάρτημα. Ούτε φυσικά ο θαυμασμός. Δεν μιλάμε για έναν πομπό και έναν δέκτη. Θηλυκό και αρσενικό είναι αμφότεροι πομποδέκτες.

Ακόμη και αν η πρόθεση γίνει επιβάλλον, αυτό είναι θεμιτό στο ερωτικό παιχνίδι.

Αυτονόητη προϋπόθεση να θέλει το θηλυκό να συμμετέχει. Σε αντίθετη περίπτωση είναι βιασμός.

Η φύση έχει τη δική της ηθική που αμφισβητείται από τα ανθρώπινα (αν)αξιακά συστήματα. Από τις κοινωνικές, τις θρησκευτικές, συχνά και τις οικονομικές προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, μέχρι και την αισθητική.

Κάτι που δεν παρατηρήθηκε να συμβαίνει στο υπόλοιπο ζωικό βασίλειο.

Ως προς τη φύση, η σχέση είναι αμφιμονοσήμαντη (όπως λέμε στην άλγεβρα και συμβολίζεται με το <=> όχι τυχαία) και είναι ισότιμη.

Το κάθε μέλος συνεισφέρει και συμμετέχει στη δράση με αυτά τα χαρακτηριστικά που διαθέτει το φύλο του.

Θηλυκότητα και αρρενωπότητα συνυπάρχουν αρμονικά.

Η σχέση ακυρώνεται όταν ένα από τα δύο μέλη ή και τα δύο παραβούν ή υπερβούν τη συμφωνία.

Ή για να είμαι ακριβέστερος, την αρμονία.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr