PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

& PANE DI CAPO ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ- ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Γιάννης Παπαϊωάννου 

Κόκκινο, γράφουμε
Γιάννης Παπαϊωάννου- Τσαρούχης

Εκδόσεις Φίλντισι

Ξανθίππου 123, Παπάγου, 210 6540170
www.filntisi.gr [email protected]

Από πολύ μικρός μου άρεσαν οι βόλτες και τα ταξίδια. Μου άρεσε που με έπαιρνε μαζί του ο πατέρας μου με τα αυτοκίνητα που οδηγούσε. Με τη μεγάλη μαύρη Cadillac τού κινηματογραφικού παραγωγού Πρόδρομου Μεραβίδη, σε διάφορες τοποθεσίες, για τα γυρίσματα των ταινιών του σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκου. Μου άρεσε που με έβαζε μέσα και με έμαθε να οδηγώ σε αυτές τις απίστευτες cabrio λιμουζίνες των Αμερικανών που έμεναν στην Κηφισιά. Μου άρεσε που μαζί με την μανούλα μου παίρναμε το τραίνο από τον Περισσό και πηγαίναμε στην γιαγιά Ευγενία στην Κηφισιά. Μικρή ήτανε η διαδρομή, αλλά από το Ηράκλειο μέχρι το Μαρούσι δεν υπήρχαν ενδιάμεσοι σταθμοί και έβλεπα από το παράθυρο όλο αυτό το δάσος με τις ελιές. Μου άρεσε που ο μπάρμπα Αριστείδης (έτσι ήθελε να τον φωνάζω κι όχι θείο) έλεγε στη γιαγιά μου Ευγενία: Μάνα, ας φέρει τον Γιαννάκη κάποιος στον Πλάτανο που κάνω πιάτσα να τον πάρω μαζί μου να κάτσει δίπλα μου στον Ριρή (Το όνομα του αλόγου που τράβαγε την άμαξα) που πάω βόλτα τους πελάτες μέχρι το Κεφαλάρι ή την κατ’ οίκον διανομή μέχρι τη Δροσιά (ο Πλάτανος είναι η μικρή πλατεία πάνω από το πάρκο που κάθε χρόνο γίνεται η ανθοκομική έκθεση Κηφισιάς). Παραμένει βέβαια σαν πλατεία αλλά τα μόνιππα έφυγαν μαζί με τους ιδιοκτήτες τους. Μου άρεσε που ο Θανάσης Χολέβας με ένα μικρο πουλμανάκι (δεν θα το έλεγα), έκανε μεταφορές από την Αθήνα στην Άνω Μουσουνίτσα (Αθανάσιο Διάκο τη λένε τώρα)   στοιβαγμένοι καμιά δεκαπενταριά νοματαίοι μικροί, μεγάλοι και οι βαλίτσες τους πάνω στην οροφή. Μου θυμίζει ταινία ελληνικού κινηματογράφου που περίμεναν στην πλατεία του χωριού οι συγγενείς τους επισκέπτες, αλλά και τις προμήθειες για τα μαγαζιά.Το αυτοκίνητο του Χολέβα είχε εγγλέζικη μηχανή Perkins, διαφορικό και σασμάν Mercedes και καθίσματα δανεικά από τα λεωφορεία της γραμμής Ιτέα Λαμία. Πάντως, η διαδρομή ήταν ωραία. Ξεκίναγες από την Αθήνα τα χαράματα με 50 μέτρα υψόμετρο σιγά-σιγά μέσα από έλατα και βουνά, για να φτάσεις το μεσημέρι στο χωριό στα 1.150. Τώρα, μαζί με σας θα κάνω μια πιο μεγάλη διαδρομή, θα μπούμε σ’ ένα τραίνο να, σαν κι αυτό που κάνει το ταξίδι στον Υπερσιβηρικό διασχίζοντας δύο ηπείρους και 87 πόλεις κάνοντας 9. 300 χιλιόμετρα. Η δική μας βόλτα θα είναι πιο μεγάλη. Θα πάμε σε πέντε ηπείρους και θα διαβάσουμε μαζί μικρές και μεγάλες ιστορίες και όπου κάνουμε στάση θα σας λέω και κάποια υστερόγραφα.

Καλή ανάγνωση. Καλή ακρόαση.

Και να μη ξεχνάμε: Πάνω απ’ ολα η υγεία μας, γιατί το τραίνο αδειάζει…!

Γιάννης Παπαϊωάννου Τσαρούχης