Ανοιχτή πόρτα

Κυριακάτικες αναλαμπές, του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

Για στάσου!!!

Έτσι απλά, όλα θα τελειώσουν και σαν να μην έγινε τίποτα;

Σπα­ραγ­μέ­να δι­καιώ­μα­τα, κα­θη­μαγ­μέ­νη κοι­νω­νία, βο­ρά σε α­νε­ξάν­τλη­τα συμ­φέ­ρο­ντα, που καταστρέφουν πα­γιω­μέ­νες α­ξίες, κα­τα­κτη­μέ­νες με αί­μα: δη­μο­κρα­τία, α­ξιο­πρέ­πεια, δι­καιο­σύ­νη.

Και μαζί με αυτά η ευφάνταστη ε­πι­βο­λή μιας ει­κο­νι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας που μας μπέρδεψε και μας δη­μιουρ­γούσε για χρόνια ψευ­δαι­σθή­σεις, διαστρεβλώνοντας την έν­νοια της πο­λι­τι­κής, που μα μετέτρεψε σε έναν λαό που ε­θί­στη­κε ε­δώ και χρό­νια στην ιδέα πως η πο­λι­τι­κή εί­ναι κα­κή και δεν πρέ­πει να μπλέ­κε­ται κα­νείς μ’ αυ­τήν και πως το ά­γιο δόγ­μα εί­ναι «ο σώ­ζων ε­αυ­τόν σω­θή­τω» θα σβηστούν μονοκοντυλιά;

Μήπως αυτή την φορά πρέ­πει α­πό την αρ­χή να μά­θου­με ό­λοι ξα­νά μαζί τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα αλλά και να καταλαβουμε επιτέλους να μην ε­μπι­στευό­μα­στε κα­νέ­να και σε τί­πο­τα να μην ε­πα­να­παυό­μα­στε, για­τί ό,τι γί­νει ε­ξου­σία παίρ­νει τη μορ­φή του τέ­ρα­τος και δεν ορ­ρω­δεί προ ου­δε­νός για να την κρα­τή­σει;

«Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω — που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ) που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί».(Κ. Καβάφης – Από τα Κρυμμένα Ποιήματα).

Νίκος Βασιλειάδης

llll.png  

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Όραμα πεντακοσίων ευρώ, του Γιώργου Αρκουλή
25 βραδύκαυστες στολές από την ΣΤΗΡΙΞΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗ προς την Εθελοντική Ομάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών Σαλάκου
Καληνύχτα κόσμε, της Τζίνας Δαβιλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.