Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Καλλιτέχνης… στον ύπνο μου, του Δημήτρη Κατσούλα

Spread the love

Καλλιτέχνης… στον ύπνο μου

Κατά καιρούς, αραιούς, όταν τυγχάνει να έχω ‘σφαχθεί’ με την Μάριον από αργά, πολύ αργά το βράδυ, παίρνω το σεντόνι και το μαξιλάρι μου, καθώς και ένα πρόχειρο στρώμα και την αράζω για ύπνο στο μπαλκόνι. Αυτή μου την ‘ανωμαλία’ μπορεί να την πραγματοποιήσω ασχέτως καιρού, εποχής και καιρικών φαινομένων, υπό την προϋπόθεση ότι αλλάζουν και τα κλινοσκεπάσματα. Δεν ξέρω εάν το έχετε επιχειρήσει να κοιμηθείτε έξω, κάτω από τον έναστρο ή όχι ουρανό – ανεξάρτητα από το αν διαμένετε σε επαρχία ή πολύβουη πόλη – για να είστε σε θέση μετά να συγκρίνετε τον ‘μέσα’ με τον ‘έξω’ ύπνο.

Δυο βραδιές τώρα και χωρίς ο λόγος ‘σφαγή’ να είναι η αιτία – το εντελώς αντίθετο ισχύει – κοιμήθηκα ξανά στο μπαλκόνι με τα τζιτζίκια ‘τραγουδιστές’ πάνω στα πεύκα αλλά και στις φασολιές (τα ‘άτιμα’), τις οποίες έχω ‘υποστηρίξει’ με καλάμια. Δεν ξέρω εάν έφταιγε το ‘τραγούδι’ τους ή ο κύριος Συμεών το γειτονάκι, που για πρώτη του φορά κοιμήθηκε έξω και με το ροχαλητό του ‘σκέπαζε’ κι αυτό το ‘τραγούδι’ των τζιτζικιών, γιατί ο ύπνος με ‘έβρισκε’ κατά την 4η πρωϊνή. Δεν ξέρω επίσης αν τα όνειρα ‘εμφανίζονται’ κατά την πρώτη φάση του ύπνου ή κοντά εκεί στα ξημερώματα, θέλω να πω όμως ότι και τις δυο βραδιές είδα τα ίδια ή παρόμοια όνειρα, λες και ήταν ταινία στην οποία πάτησα ένα προσωρινό pause και την συνέχισα την δεύτερη βραδιά.

Είδα καλλιτέχνες να με παροτρύνουν, να με εμψυχώνουν να ανέβω στη σκηνή, είδα μικρόφωνα, πιάνα και κιθάρες να χορδίζονται, είδα προτάσεις συνεργασίας να μου γίνονται από εταιρίες, είδα, είδα. Στην κυρία Μάρθα την ενενηντάχρονη στην οποία απευθύνθηκα για να μου λύσει το ‘μυστήριο’, αδυνατεί να εκφέρει γνώμη και με παρέπεμψε σε ψυχαναλυτή. Δεν ξέρω, δεν με ενδιαφέρει η γνώμη του, τα προφανή σκέφτηκα μόνος ότι μπορεί να συμβαίνουν κι αυτά έγκεινται στο άγχος, στην καθημερινή σωματική κούραση, στην μονόχρωμη καθημερινότητα. Αυτά και άλλα τόσα θεωρώ ‘υπεύθυνα’, τα οποία δεν με αφήνουν να ξαποστάσω, ίσως και να  έφτασε ο καιρός εκείνα τα εισιτήρια για Ιταλία να… τσεκαριστούν από τους ελέγχους του ‘Ελευθέριος Βενιζέλος’.

-Μάριον, κατέβασες το πιστοποιητικό EU DIGITAL COVID CERTIFICATE;

-Από τις αρχές  Ιουλίου Δημήτρη, που το έβαλε σε traffico  ο υπουργός σας, εάν δεν κάνω λάθος. Τον ΑΜΚΑ τον δικό σου δώσε μου για να κατεβάσω και το δικό σου. Τη συσκευή σου την έχω…        

    

SHARE
RELATED POSTS
Χαιρετισμοί και Επιθυμία, του Μάνου Στεφανίδη
Η στιγμούλα, του Αλέξανδρου Μπέμπη
Γύρω-γύρω όλοι, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.