Αθλητικά/Αθλητισμό Ανοιχτή πόρτα Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Κάποιοι ενοχλήθηκαν. Γιατί;, του Γιώργου Αρκουλή

Spread the love

Γιώργος Αρκουλής

Γιώργος Αρκουλής

Αν εξαιρέσει κάποιος το «άντε γεια» (σήμα κατατεθέν ενός λούμπεν τηλεοπτικού αστέρα του περιθωρίου…) με το οποίο είχε κλείσει την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, σκοπεύω να χαιρετίσω τόσο την απόφαση του Πέτρου Κόκκαλη να απογαλακτιστεί από τη θητεία του στον Δήμο Πειραιά (εκεί όπου -όπως φαίνεται- ένας αποφασίζει και οι λοιποί ακολουθούν…) όσο και την αποδοχή της πρότασης του κυβερνώντος κόμματος να τον εντάξει στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό, όπως είχα επισημάνει σε προηγούμενο σημείωμα, ήταν φυσιολογικό να συμβεί, με δεδομένη τη ρίζα του πρωτότοκου της οικογένειας Σωκράτη Κόκκαλη. Βλέπετε, ο παππούς του (ο καθηγητής Πέτρος Κόκκαλης) υπήρξε σημαντικό στέλεχος της κυβέρνησης του βουνού στα χρόνια του Εμφυλίου.

Ωστόσο, θεωρώ εντελώς γελοία τα όσα μπήκαν σε τροχιά μετά την επίσημη ανακοίνωση των 10 υποψηφίων του ψηφοδελτίου της Κουμουνδούρου, καθώς κάποιοι πολιτικά αντίπαλοι «ξέθαψαν» παλιές ιστορίες, θέλοντας να μπερδέψουν τον Πέτρο Κόκκαλη με τα επιχειρηματικά κόλπα του πατέρα του (κυρίως επί κυριαρχίας ΠαΣοΚ), να μιλήσουν απαξιωτικά για διαπλοκή κ.λπ. Και ερωτώ: ο Πέτρος Κόκκαλης, ένας νέος που εμφανίζεται σήμερα με οράματα και σχέδια για την Ευρώπη, τι σχέση έχει με τη διαπλοκή και τις, άλλοτε, αναθέσεις έργων του κράτους στον πατέρα του; Αν υπάρχει κάτι προσωπικό σε βάρος του, να το δεχτώ. Διαφορετικά, ας τον αφήσουν ήσυχο να κάνει τις επιλογές του και να τραβήξει όποιον δρόμο εκείνος γουστάρει.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
384354_276164465757189_127413870_n.jpg
Στα βαμπίρ του πάνω κόσμου, του Τάκη Μιχαήλου
Πεινασμένος φόβος, του Δημήτρη Κατσούλα
Ο Λοΐζος δεν είναι «είδος πολυτελείας», του Γιώργου Αρκουλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.