Η Στέλλα Κουτρή είναι Ιδρύτρια και ιδιοκτήτρια του Κέντρου Ολιστικής Κίνησης Holistic Moves [*πλήρες βιογραφικό στο τέλος του άρθρου]

Υπάρχει για τον καθέναν μας μια μαγική κουκίδα χρόνου: τότε που οι συμπαντικές δυνάμεις μπλέκονται αρμονικά και μας φυτεύουν στη μήτρα που μας φιλοξενεί, μας θρέφει και μας φέρνει στο φως του κόσμου. Από εκείνη ακόμα τη στιγμή έχουμε τη φυσική τάση να αισθανόμαστε και να κινούμαστε, σε μία αρμονική συνύπαρξη με το σώμα μας.

Ως παιδιά ζούμε κυριολεκτικά μέσα από το σώμα μας. Κυλάμε, γλιστράμε, στριφογυρίζουμε, απλώνουμε τα χέρια για να αρπάξουμε και να αρπαχτούμε, πιάνουμε αντικείμενα και τα περιεργαζόμαστε. Κάθε περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε αποτελεί ένα ολόκληρο σύμπαν το οποίο μας προσφέρεται για να το ανακαλύψουμε και να το νοηματοδοτήσουμε μέσω της φυσικής μας υπόστασης. Περνώντας τα χρόνια, και καθώς εντασσόμαστε στους διάφορους πυρήνες της κοινωνικής μας ζωής, η σχέση συνέργειας και εμπιστοσύνης που έχουμε με το φυσικό μας σώμα αρχίζει να εξασθενεί, μέχρι που επέρχεται η (μερική ή πλήρης) απόσχιση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι συνειδητοποιούν το σώμα τους, όταν αυτό αρχίσει να κραυγάζει μέσω του πόνου.

Ενήλικοι πια περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μας μέσα στο κουβάρι αμέτρητων σκεπτομορφών, δείχνοντας όλο και λιγότερη προσοχή και εμπιστοσύνη στο σώμα μας. Ξεχνάμε, απομακρυνόμενοι από την αλήθεια μας. Κι έτσι χάνουμε μια μεγάλη ευκαιρία: να αντλήσουμε θησαυρούς γνώσης από την αστείρευτη πηγή που αποτελεί η φυσική μας ύπαρξη.

Ζούμε σε έναν κόσμοι άπειρων ευκαιριών, δυνατοτήτων και γνώσεων, παρ’ όλα αυτά μας λείπει κάτι θεμελιώδες: η αισθητηριακή αντίληψη και εμπειρία του σώματός μας. Ο πλούτος παροχών και εφοδίων που μας προσφέρει απλόχερα ο σύγχρονος κόσμος δεν αρκεί ώστε να νιώσουμε άνετα μέσα στο ίδιο μας το σώμα. Το ντύνουμε όμορφα, το «περιποιούμαστε», το καλλωπίζουμε, πιστεύοντας πως έτσι θα αποκτήσουμε ευεξία και πλήρη εμπειρία της ζωής. Είναι, όμως, αντιφατικό να πιστεύουμε ότι θα συνδεόμαστε, θα εργαζόμαστε, θα δημιουργούμε, θα ερωτευόμαστε με πληρότητα και αίσθηση πηγαιότητας, όταν δεν έχουμε προηγουμένως φροντίσει τα θεμέλια του εαυτού μας: να χτίσουμε μία σχέση εμπιστοσύνης με το φυσικό κέλυφος που καλύπτει και προστατεύει τον πυρήνα μας.

Ζώντας μακριά από τη φύση, έχει χαθεί η (άλλοτε δεδομένη) ικανότητα αυτορρύθμισης του οργανισμού μας. Τα διαταραγμένα μοτίβα ύπνου, η αδυναμία πλήρους χαλάρωσης και οι λανθασμένες διατροφικές συνήθειες είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα αποσυντονισμού των φυσικών βιορυθμών μας. Μπορούμε, όμως, σε καθοριστικά μεγάλο βαθμό να αποκαταστήσουμε αυτήν την εξασθενημένη λειτουργικότητα. Όλοι κατέχουμε το δυναμικό να επανακτήσουμε τη φυσική μας ζωτικότητα με τη συνδρομή συγκεκριμένων μεθόδων και πρακτικών. Αρκεί να αναζητήσουμε, να δοκιμάσουμε και, τελικά, να επιλέξουμε την πρακτική που ταιριάζει στη δική μας ιδιοσυγκρασία, που ανταποκρίνεται στις ατομικές μας ανάγκες και μας υποστηρίζει σε μία ολοκληρωμένη εμπειρία ζωής.

Ουσιαστική φροντίδα και εσωτερική δέσμευση είναι οι βασικοί πόροι που οφείλουμε να επενδύσουμε. Πλήρης βίωση της ζωής στην παρούσα στιγμή, χαρά και ευγνωμοσύνη είναι οι καρποί που θα δρέψουμε.

Θα το διαπιστώσουμε αν για μερικές στιγμές σταματήσουμε ό,τι κάνουμε και πάρουμε μερικές βαθιές συνειδητές αναπνοές,

αν διατηρούμε άγρυπνες τις πέντε μας αισθήσεις όσο είμαστε ξύπνιοι και ενεργοί,

αν στρέψουμε την προσοχή μας στο πώς στεκόμαστε, στο πώς κινούμαστε, στο πώς αγγίζουμε,

αν έχουμε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο αλλάζουμε τα βήματά μας.

«Να περπατάς σαν να φιλάς με τα πόδια σου τη γη»!

 Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr