Η Ιωσηφίνα Τσουμπή είναι απόφοιτος της Γαλλικής και Ελληνικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών και την τελευταία εικοσαετία εκτελεί φιλανθρωπική εργασία συμβάλλοντας στην σίτιση άπορων οικογενειών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βιβλίο της “Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΝΟΙΑ. 

Σεξουαλική  παρενόχληση  και  σεξουαλική κακοποίηση!

Έχω μεγάλο πρόβλημα μ’ αυτό!

Όταν ακούω-διαβάζω-μαθαίνω  γι ‘ αυτή τη μερίδα του αρσενικού  πληθυσμού, γι’ αυτό το όνειδος των ανδρών που προβαίνουν  σ’ αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις, αρρωσταίνω !

Κατατάσσεται στην χαμηλότερη βαθμίδα  του αρσενικού γένους, του ανθρώπινου γένους  να πω καλύτερα, αυτό το αισχρό μόρφωμα του άνδρα που παρενοχλεί -κακοποιεί σεξουαλικά-βιάζει ένα θηλυκό πλάσμα  συνήθως μικρής ηλικίας, που έντρομο  δεν ξέρει πώς να αντιδράσει.  Να το κρύψει; Να το πει σε κάποιον;  Κι αν δεν το πιστέψουν; Κι αν το μαλώσουν; Αν το τιμωρήσουν; Αν το κοροϊδέψουν και το ρεζιλέψουν;

Σ’ αυτήν την δυσχέρεια απόφασης βασίζεται κι ο κακοποιητής που προχωρεί ακάθεκτος στα βρώμικα σχέδια του  που κάθε φορά γίνονται όλο και πιο ενοχλητικά όλο και πιο επικίνδυνα.

Δεν είναι ψυχική ασθένεια που ωθεί τον κακοποιητή στην σεξουαλική παρενόχληση ή τον βιασμό, δεν είναι σεξουαλική παρέκκλιση (κοινώς βίτσιο), δεν είναι πνευματική δυσλειτουργία , είναι ηθική κατάπτωση! Αυτό το είδος του άνδρα  διαθέτει ανήθικο εσωτερικό κόσμο, είναι αμοραλιστής, διέπεται  από έλλειψη ηθικών αξιών για τις οποίες δεν αισθάνεται ούτε ενοχές  ούτε τύψεις.  Πιστεύει βαθιά στην ιδέα του “εγώ είμαι άντρας  και μπορώ να λειτουργώ με επιθετική κτητικότητα γιατί είμαι το δυνατό φύλο”.

Συνήθως πίσω από αυτόν υπάρχει  η λανθασμένη διαπαιδαγώγηση ενός “μπαμπάκα” που του έχει μάθει όταν ήταν μικρός να λέει στα κοριτσάκια  ” εγώ έχω πουλί , εσύ έχεις;”  και συγχρόνως μιας “μανούλας” που θεωρεί ύψιστη προσφορά  στην κοινωνία το ότι γέννησε  αρσενικό, το οποίο και τονίζει  συχνά στο αγόρι της,  φυτεύοντας στο μυαλό του την ιδέα της απόλυτης κυριαρχίας  στο γυναικείο φύλο.

Κι ακούς κάθε μέρα…παππούς  κακοποίησε σεξουαλικά 9χρονη εγγονή…θείος παρενόχλησε ανεψιά, πατριός βίαζε επί χρόνια την κόρη της συντρόφου του, οικογενειακός φίλος  αφού βίαζε κατ’ εξακολούθηση  την κόρη των φίλων του,  την εξωθούσε και στην πορνεία.

Προϊστάμενος -Διευθυντής παρενοχλούσε σεξουαλικά  υπάλληλο του με τον εκφοβισμό της απόλυσης . Προπονητής-ηθοποιός-σκηνοθέτης παρενοχλούσε ή και βίαζε  αθλήτρια ή καλλιτέχνιδα  με την υπόσχεση επαγγελματικής της αξιοποίησης.

Πάντα κάποιος δυνατότερος  , κάποιος μεγαλύτερος , κάποιος με ενός είδους εξουσία-οποιαδήποτε εξουσία- εκβιαστικά ή και επιθετικά έχει τον τρόπο να πετυχαίνει το φρικιαστικό σχέδιο του.

Να αναφέρω και κάτι ακόμα  όχι τόσο παρατραβηγμένο, αλλά εξαιρετικά ενοχλητικό και υποτιμητικό…Το “χούφτωμα ” στα λεωφορεία ή σε κάποιο άλλο ΜΜΜ, όταν με τρόμο νιώθαμε την ανδρική παλάμη στα οπίσθια μας, ή ακόμη και το πέος του ανώμαλου στο μηρό μας. Αυτό το συχνό φαινόμενο  γινόταν συνήθως σε έφηβες που δεν είχαν το θάρρος να μιλήσουν γιατί κι αν μιλούσαν  το ρεζίλεμα ήταν στην ημερησία διάταξη καθώς ο :” άντρας ” θα την διέψευδε δήθεν αγανακτισμένος. Δεν ξέρω αν συμβαίνει ακόμα και τώρα που οι γυναίκες έχουν κατά κάποιο τρόπο ξυπνήσει…

Επανέρχομαι στο θέμα των παρενοχλήσεων και των βιασμών.

Αρκετοί και αρκετές υποστηρίζουν ότι αυτό δεν συνέβαινε τα πιο παλιά χρόνια…

Όχι και πάλι Όχι…!

Πάντα συνέβαινε  απλά κρατιόταν μυστικό από τον ίδιο τον κακοποιητή , από το θύμα , από  ολόκληρη την οικογένεια όταν το μάθαινε που συνήθως το ήξερε από τα συνεχή κρούσματα  του θύτη.  Και συνέχιζε ο κακοποιητής την ευυπόληπτη ζωή του , η οικογένεια να τον αποδέχεται και να τον κρύβει για να μην αμαυρωθεί η εικόνα της στην κοινωνία , το θύμα να ντρέπεται και να φοβάται γιατί οι συγγενείς της είπαν ότι ” του κουνήθηκε ” ή ” δεν κατάλαβε καλά “…” την μπλούζα σου έστρωσε πουλάκι μου, την φούστα σου κατέβασε γιατί ήταν κοντή “. Κι αν το θύμα μουρμούριζε  φοβισμένα  ” μα πώς μου έστρωσε την μπλούζα αφού  μου χάιδεψε  το στήθος και μου φίλησε τη ρόγα ” ή  “πώς μου ίσιωσε τη φούστα αφού έχωσε το χέρι του στο εσώρουχο μου ” …ίσως να έτρωγε και κανένα χαστούκι με την προσθήκη του  “σκάσε “!

Να μην ξεχάσουμε το τι συνέβαινε στα “καλά” σπίτια” όπου η ανήλικη συνήθως υπηρετριούλα από το χωριό, υφίστατο σεξουαλικό βιασμό από το μεγάλο και το μικρό αφεντικό και που τελικά  πίστευε ότι κι αυτό ήταν μέσα στις υποχρεώσεις της ζώντας μέσα σε μια χαμηλή πνευματική νοημοσύνη. Τις περισσότερες φορές υπήρχαν συνέπειες που δεν ήταν άλλες από τα εξώγαμα τέκνα που οι αφεντικίνες δηλαδή οι σύζυγοι ή οι  μητέρες των βιαστών φρόντιζαν να  δίνουν προς υιοθεσία σε οικογένειες χωρίς φυσικά τέκνα.

Στατιστικά 1 στις 5 γυναίκες υφίσταται μια φορά στη ζωή της σεξουαλική παρενόχληση ή βιασμό. Πολλά θύματα δεν μιλάνε από ντροπή, δεν έχουν το σθένος να διαμαρτυρηθούν, να φωνάξουν .. Άλλες έχουν το σθένος να το πουν στη μητέρα τους τουλάχιστον, η συνέχεια  εξαρτάται…Κάποιες συνεχίζουν ήρεμα τη ζωή τους αλλά χωρίς να ξεχάσουν ΠΟΤΕ. Κάποιες το πληρώνουν ακριβά με λάθη στον έρωτα και την ανοργασμική ερωτική τους ζωή.

Γι’ αυτό όσες έχουν υποστεί βιασμό ή παρενόχληση  πρέπει να μην διστάζουν να μιλάνε με όποιον τρόπο η κάθε μια μπορεί. Μην ακούει καμία το “μην το πεις είναι ντροπή” ή το ” ψέματα λέει, προβολή θέλει ”  ή το  “καλά μετά από τόσα χρόνια τώρα θυμήθηκε να το πει;”

Όποτε θέλει θα το πει κάθε θύμα, όποτε νιώσει ότι ήρθε η στιγμή να ελευθερωθεί  από τον εφιάλτη, όποτε είναι έτοιμη να ρεζιλέψει τον κακοποιητή. Ας του κάνει μήνυση, ας τον ξεφωνίσει στο επαγγελματικό-οικογενειακό-φιλικό περιβάλλον του, ας τον εξευτελίσει στις εφημερίδες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Να μην μπορούν  τα τέρατα να σταθούν σε χλωρό κλαρί, να μην έχουν που να ακουμπήσουν, να χάσουν την ελευθερία τους , μια ελευθερία που μόνο κακό μπορεί να προξενήσει στις γυναίκες.

Γυναίκες μη φοβάστε, λίγοι κακοποιητές εκδικούνται, συνήθως είναι κότες όταν απειληθούν, τρέμουν, μυξοκλαίνε, προσποιούνται τον άρρωστο…

Κι εσείς γονείς!  Μιλήστε στα κορίτσια σας, προφυλάξτε τα, πληροφορήστε τα, μην υψώνετε τοίχους ανόητων ηθικών  προκαταλήψεων ανάμεσα σε εσάς και το κορίτσι σας. Κάντε τα παιδιά σας να νιώθουν ασφάλεια και άνεση  μαζί σας, βοηθήστε τα  να σας μιλάνε, να σας εκμυστηρεύονται κάθε τι άσχημο, περίεργο και νοσηρό συμβαίνει στην καθημερινότητα τους.

Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο ίσως κατορθωθεί  να μειωθεί μια  απαράδεκτη, αποτρόπαιη και  ανήθικη κατάσταση  αυτής της σεξουαλικής παρενόχλησης και του βιασμού!