Το σχόλιο της ημέρας

Η γάτα των Ιμαλαΐων δεν είναι και τόσο σπάνια …ενδημεί και εν Αθήναις, του Πάνου Μπιτσαξή

Spread the love

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Πάνος Μπιτσαξής

•Όταν ο πανίσχυρος και ήδη ανίσχυρος εκδότης συναντούσε σε μυστικό ραντεβού τον ανερχόμενο ηγέτη το θέμα αφορούσε ένα ακόμα deal. Πόσα και πόσα δεν είχε κάνει στο παρελθόν. Θα μου δώσεις και θα σου δώσω. Do des το λέγαν οι Λατίνοι.  Το ραντεβού είχε οχυρωθεί σαν τη γραμμή Μαζινό. Να μην το μάθει κανένας. Τύφλα να έχουν οι άπιστοι ερωτευμένοι. Μόνοι τους σε ένα διαμέρισμα. Μπήκαν από τη πίσω πόρτα. Το αιώνιο άγχος των πολιτικών πρώτης γραμμής. Ο φιλικός τύπος. Η αιώνια ψευδαίσθηση. Δεν μπορείς να κυβερνήσεις αλλά ούτε και να κερδίσεις εκλογές αν δεν έχεις μαχητικό φιλικό τύπο. Όταν ο εκδότης απογοητεύτηκε, γιατί ζητούσε πολλά και ο ανερχόμενος ηγέτης θα ξεφτιλιζόταν, βγήκε σε πρωτοσέλιδο η γάτα των Ιμαλαΐων που κρυφάκουγε. Ο εκδότης απειλούσε να εκθέσει τον μυστικοπαθή συνομιλητή του γράφοντας μεταφυσικές υπαινικτικές αράδες. Ότι η γάτα των Ιμαλαΐων άκουσε τα πάντα. Όλοι περίμεναν το καίριο χτύπημα. Όμως η γάτα των Ιμαλαΐων απεδείχθη ξεδοντιασμένη και ακίνδυνη.

• Η συνδρομή του τύπου στην άνοδο και τη πτώση ενός πολιτικού πρώτης γραμμής δεν είναι τόσο σημαντική όσο πιστεύουν. Ιδιαίτερα στην εποχή των social media. Χρήσιμη αλλά ως εκεί. Ο απλούστατος λόγος είναι εμπορικής φύσεως. Οι εφημερίδες για να ασκήσουν επιρροή πρέπει και να πουλάνε. Και το αναγνωστικό κοινό είναι κριτής και συνήθως πολύ καλύτερος και πολύ λιγότερο χειραγωγούμενος από ότι νομίζουν οι πολιτικοί. Τα λαθρόβια έντυπα που πουλάνε υποστήριξη έναντι διαφήμισης και άλλων διαπλεκόμενων προνομίων έχουν αναπόφευκτο τέλος. Κλείνουν αργά η γρήγορα ελλείψει κοινού.

• Παρά ταύτα η ψευδαίσθηση επιβιώνει αταβιστικά. Από καιρού εις καιρόν προκύπτει κάποιος παπατζής που πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και καβάλησε το καλάμι. Μέχρι που τον καταπίνει η αλαζονεία του πριν καταλήξει στον Καιάδα. Μέχρι να συμβεί όμως αυτό έχει παίξει το ρόλο του. Είναι παρών στις μηχανορραφίες παίζει το ρόλο της μακράς χειρός στις δύσοσμες δουλειές.

• Είναι μια ιστορία με ρόλους που έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί άπειρες φορές με την ίδια πάντα κατάληξη. Όμως το πολιτικό σύστημα έχει μνήμη χρυσόψαρου. Κάθε περιστροφή στη γυάλα είναι μια νέα συναρπαστική εμπειρία γιατί έχει ξεχάσει την προηγούμενη περιστροφή. Και είναι τόσο βαθειά ριζωμένη η ψευδαίσθηση που λειτουργεί όπως η μύγα πάει στο μέλι και κολλάει.

SHARE
RELATED POSTS
Για τους “χαραμοφάϊδες” της Πολεμικής Αεροπορίας, του Γιάννη Παπαϊωάννου
Ένα πείσμα δέκα τριών μηνών!, του Δημήτρη Κατσούλα
2cf6603.jpg
Ντρέπομαι…, της Μαρίας Καρχιλάκη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.