Θα επανέλθω και δεν θα είμαι επιεικής. Γνωρίζω τον ενθουσιασμό που προκάλεσε σε καλές και αξιόλογες, από κάθε άποψη, φίλες η ανάρρηση γυναίκας στο προεδρικό αξίωμα. Αλλά όπως ξανά έγραψα « αρχή άνδρα-και γυναίκας-δείκνυσι.» Ένα ρόλο έχει κυρίως αυτό το αξίωμα. Δεν το γράφουν οι κώδικες, ούτε το Σύνταγμα. Γι’ αυτό ίσως έχει διαφύγει της προσοχής της νομομαθούς Προέδρου. Να εμψυχώνει στη δύσκολη ώρα. Με την παρουσία, με τοποθετήσεις, με σημειολογικές κινήσεις. Με συμβουλές, παραινέσεις και το προσωπικό παράδειγμα. Να τονίζει την ανάγκη ενότητας. Απλά ανθρώπινα και ουσιαστικά. Ο στόλος μας είναι σε αποστολή. Ο στρατός και η αεροπορία σε ύψιστη επιφυλακή. Αυτό επειδή ίσως δε ξέρει τι σημαίνει να της πω. Λιοπύρι, αϋπνία, υπερσυγκέντρωση, ατέλειωτες βάρδιες, ανθρώπινος φόβος, αίσθηση προσφοράς αλλά και ζέστη αφόρητη, φαΐ σχεδόν στο όρθιο, κούραση, κόκκινα μάτια. Τι περιμένουν αυτά τα παιδιά; Μια αναγνώριση, έναν καλό λόγο, ένα μπράβο. Αλλά η κυρία Πρόεδρος δεν θέλησε να διακόψει τις διακοπές της. Τις απολαμβάνει όπως διαβάζω.

Ούτε για τους χαροκαμένους της Εύβοιας είδα να ταράχτηκε. Ούτε για την ανάγκη εγρήγορσης στην επιδημία, δε βρήκε να πει τίποτα. Στη καρακοσμάρα της, δυστυχώς αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Εύχομαι να αντιληφθεί κάποια στιγμή το ρόλο της. Κι ας φοράει μάσκα όταν φωτογραφίζεται. Ο ιός κολλάει και στα Κουφονήσια.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr