Γιάννης Αλαφούζος και Ιβαν Γιοβάνοβιτς
•Για το φίλο και συναποφοιτο Γιάννη Αλαφούζο εχω να πω τα εξής.Δική του η απόφαση,δικό του το ρίσκο και το κυριώτερο δικά του τα λεφτά.Οι ομαδες είναι επιχειρήσεις.Δεν είναι ευαγή ιδρύματα ούτε τσάι και συμπάθεια.Το τι πιστεύουν οι προπονητές του Twiter δεν έχει μεγάλη σημασία.Η μπάλα δεν είναι «όλοι μαζί μπορούμε».Είναι αν μπορεί ο ιδιοκτήτης.Ιστορικες ομαδες κατακρημνίστηκαν όταν ο ιδιοκτήτης δεν μπορούσε άλλο.Το επιχειρείν στη βασική ιδέα είναι απλό αλλά ριψοκίνδυνο.Δίνεις στο προπονηταρά 1,5 εκ.Του ζητάς να σε βάλει στους ομιλους του Champions league άντε και στο Europa έστω και στο ανυπόληπτο τρίτο.Σου ζητάει παίκτες.Δίνεις αλλα 5 και τους παίρνεις.Αν πετύχει η πρώτη άσκηση παίρνεις με το καλημερα 25εκ συν τα τηλεοπτικά κλπ.Αν πετύχει η μπιζνα είναι υπέρ αποδοτική.Αν αποτύχει πρέπει να έχεις πολύ βαθιά τσεπη η να αναπληρώνεις τη χασούρα με τη κατάλληλη διαπλοκη.Η κατρακύλα ως δυσμενές σενάριο ερχετσι γεωμετρικά.Πεφτουν και τα τηλεοπτικά,πέφτουν οι διαφημισεις,μειώνεται η προσέλευση.Μειώνεται το budget και πας ακόμα πιο κάτω.Η κερκίδα ουρλιάζει «πούλα».Δεν τολμάς να πας στο γήπεδο.Η πόλη γεμίζει συνθήματα στους τοίχους. «Πούλα».Αλλά ποιος αγοράζει;τα χρέη έχουν πάει στον ουρανό.Καλή τυχη Γιάννη.Εύχομαι να σου βγει.•Ο Ιβαν Γιοβάνοβιτς.Τον συμπαθώ πολύ.Κυριως για τα άψογα ελληνικά του.Αλλά και για το νηφάλιο,ψύχραιμο λόγο του.Εκπολίτισε το ποδοσφαιρο.Τα υπόλοιπα ειναι άλλη συζήτηση.Είναι άλλωστε πανθ ομολογουμένως εξαιρετικός και πετυχημένος προπονητής.•Μέχρι να βρει ,και θα τη βρει εύκολα,την επόμενη δουλειά του θαταν καλο να κανει μαθήματα ελληνικής γλωσσας στους γρυλίζοντες «Ελληνομαθεις» της θύρας 13.Να τους μάθει το νοημα των λέξεων.Το 90% του λεκτικού τους πλούτου είναι το ρήμα «γ…ω»Σε όλες τις εγκλίσεις αλλά κυρίως στην προστακτική και την αρχαία ευκτικη.Το εκφέρουν ως ευχή και τους επιστρέφει ως κατάρα.Τόσο πολύ που είμαι σίγουρος ότι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει.Το λένε χωρίς να ξέρουν τι είναι πρωτογενώς.Δεν έχουν την κατάλληλη εμπειρία.Δυσκολευονται.Να τους βοηθησει ο Ιβαν.Θα επιτελέσει θεάρεστο έργο.Τα ελληνικά του είναι τέλεια.Θα κάνει καλό και στα άτυχα κορίτσια τους αν υπάρχουν βέβαια γιατί πολυ αμφιβάλλω..Να χάσει το ρημα την επιθετική εχθρική απόχρωση πριν γίνει επικίνδυνο γι αυτα.Γιατί λέγε λεγε δεν ξέρεις πως θα προκύψει τελικά.
Τα πτηνά του Κιούμπρικ και η Αντζελίνα Τζολί
•Καλημέρα.Ξημέρωσε το boxing day.Κατα την αγγλική παράδοση είναι η μέρα που οι έχοντες δίνουν δώρα στους μη έχοντες.Οι ισχυροί φεουδάρχες γαιοκτήμονες τραπεζώναν τους δουλοπαροικους,κολληγους.Να ευχαριστηθούν κι αυτοί αλλοιώς πως θα δουλέψουν;Η γαλαντομία της ισχύος.Το έθιμο εκπολιτίστηκε αλλά εμείς δεν το έχουμε υιοθετήσει.Κάκιστα.Ο Άγιος Βαλεντίνος είναι πολυ πιο ελκυστικός.Η ισχύς λοιπόν είναι το θέμα μου.Η βαθύτερη ζωώδης φύση του Homo sapiens.
•Στο έξοχο ντοκυμανταιρ. «η ζωή στο πλανήτη Γη»,ο δεξιοτέχνης Κιουμπρικ μας το δείχνει παραβολικά.Στην ζωτική φλέβα της προϊστορικής λίμνης επικρατει το καμαρωτό μαύρο πτηνό με το γαμψό ραμφος.Το ομοειδές ,ομογάλακτο τρόπος του λέγειν,πτηνό ,έρχεται από το πουθενά και διεκδικεί το φυσικο δικαίωμα να πίνει και αυτό νερό από τη λίμνη και να τρώει από τα ψάρια της.Το κυριαρχο της λίμνης καμαρωτό πτηνο,αν κσι μπορεί να μοιραστεί τα αγαθά της,αμύνεται της ιστορικής του επικρατειας.Η πολεμική χορογραφία των πτηνών ,της άμυνας και της επίθεσης ,είναι ένα αριστούργημα.Αλλά καιροφυλακτεί το αρπακτικό της υπέρτερης ισχύος.Ένας γενετικός πρόδρομος της τίγρης.Ορμά και κατα σπαράσσει τον εισβολέα πτηνό.Αρκείται σε αυτό και αναλώνει ,με τη σύντροφο του ,τη γευστική πρωτεΐνη.Το καμαρωτό πτηνό παρακολουθεί αμέτοχο τη βολική εξέλιξη.Ένδοξα διατηρεί την κυριαρχία της λίμνης.Η προ τίγρης δεν τρώει ψάρια.Αποχωρεί χορτατη.Το πτηνό δεν σκέπτεται καθόλου ότι ίσως έρθει η σειρά του.Η λίμνη είναι το μεγάλο τρέχον διακύβευμα.Και νίκησε.
•Δια σκηνοθετικής χειρός Αντζελίνας Τζολι.Μια ενδιαφέρουσα ταινία «Πρώτα σκότωσαν τον πατερα μου».Η πραγματική ιστορία μιας πεντάχρονης που διασώθηκε απο το μακελειό.Ο Πολ Ποτ ηγέτης του «ανίκητου στρατού της Καμπουτσεα(Καμπότζης)» ,που τον είχε σαρώσει με τυφλούς βομβαρδισμούς η Αμερική ,αδειάζει βίαια την Πνομ Πενχ από τους τρυφηλους αστούς.Τους οδηγεί δουλους στα χωράφια όπου πεθαίνει το 1/3 του πληθυσμού ,2,5 εκ,από πείνα,κακουχίες και δολοφονιες.1975-79.Το διακύβευμα είναι το ρύζι που θα σιτίσει τους ερυθρούς Χμερ που φεύγουν από τους οριζωνες και καταλαμβάνουν την Πνομ Πενχ απολαμβάνοντας ,νικητές ,τα ξέφτια της αστικής ζωής.Οι Αμερικανοί την έκαναν ,νικημένοι από τον κλεφτοπόλεμο καμποτζιανης ζούγκλας.Καιροφυλακτει όμως ο «ανίκητος στρατος του Βιετνάμ» και ξεπατώνει ,ως ισχυρό αρπακτικό,τους Χμερ και τον Πολ Ποτ.Μια άλλη ισορροπία αποκαθίσταται στην προϊστορική λίμνη της Καμπότζης.Οι ερυθροί Χμερ ξαναγυρίζουν στα χωράφια.Οι επιζήσαντες αστοί στη Πνομ Πενχ.Μέχρι την ενθρόνιση της αυτης μεγαλειοτητος του αυτοκράτορος πάσης Καμπότζης Σιχανουκ.Αυτός ήταν ο τελικός τροπαιοφόρος.
•Επι της ουσίας ζούμε και θα ζήσουμε πολύ καιρό ακόμα την προϊστορία της ανθρωπότητας και την ανίκητη ζωική μας φύση.Μέχρι να μας αντικαταστήσει η τεχνητή νοημοσύνη.Κάθε πόλεμος είναι σε τελική ανάλυση μια παρόμοια ιστορία.Ψαχνουμε αγωνιωδώς ποιο είναι το δίκαιο και το άδικο από την οπτικη γωνία του ανθρωπισμού.Κάποτε αυτό είναι σαφές και αδιαφιλονικητο ,κάποτε όμως θολό και δυσδιάκριτο.Ποιο πτηνό είχε το δικιο με το μέρος του η μήπως η τιγρης;οι Χμερ,οι Βιετναμέζοι,ο Σιχανουκ η το διασωθέν τυχαία κοριτσάκι;οι Καγκεμουσα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι η οι Αμερικάνοι;Έλα μου ντε.Είναι θέμα οπτικής γωνίας.Παλευουμε να είναι και θέμα πολιτισμού απέναντι στη βαρβαρότητα.Αυτό είναι το καθήκον των σκεπτόμενων ανθρώπων.Κι ας είναι αδύναμοι.Κάτι θα μείνει.
•Κάτι μαθαινω τελικά απο το ξεδιάλεγμα της σαβούρας του Netflix.Όλο και κάτι βρίσκω ξεψαχνίζοντας.
•Κι όμως όσο κι αν κουρελιάζουν τη ζωή,όσο κι αν την τσαλαπατάνε αυτή επίμονη και ανθεκτική βρίσκει τον τρόπο να ανθίζει.Ναι λοιπόν μας ήρθε από την Ουκρανία του πολέμου και των ανθρωποθυσιων.για την εθνική ανεξαρτησία.Μπαλετο.Ναι μπαλέτο από την Ουκρανία των καταφυγίων και των βομβών.Ο Καρυοθραυστης του Τσαϊκόφσκι.Θαυμάσια παράσταση χτες στο Κολλέγιο Αθηνών.Βολική ώρα για τη μέρα.5 το απόγευμα.Νεανικό σύνολο με κορμιά σμίλη,κορμιά χρωστήρα,απέδωσαν την υπέροχη και αιώνια αυτή μουσική.Δεν την είχα προσέξει ιδιαίτερα στο παρελθόν.Θυμόμουν το βασικό μοτίβο.Κάποια στιγμή όμως έπαθα πλάκα από ένα πρωτοφανές για τα ωτα μου άκουσμα .Ένα συνταρακτικής ευρηματικότητας «διάλογο» άρπας,μεταλλόφωνου(αν το λέω σωστά-σαντούρι;)και κοντραμπάσου.Στο τέλος οι χορευτές υποκλίθηκαν κρατώντας τη σημαία της πατρίδας τους.•Πήγαμε «αγόρια».Ο Βαγγέλης και οι δυο εγγονοί μου ο Πάνος και ο Μανώλης.Τα κορίτσια δεν ακολούθησαν.Ο φόβος του Covid ξανά μανά δεν λέει να φύγει.Φοβόμουν ότι τα εγγόνια μου θα βαρεθούν.Χάρηκα βλέποντας πως όσο περνούσε η ώρα ο ήχος και η κίνηση κέρδιζε την ευλαβική σχεδόν προσοχή τους.Άλλωστε τον ιδιο κίνδυνο ειχα κι εγώ.Οι παραστάσεις μπαλέτου που έχω δει στη ζωή μου είναι μετρημένες στα δάχτυλα.Δεν είμαι εκπαιδευμένος στο είδος..Έτσι δεν έχω ιδέα για το αν αυτό που είδα είναι τεχνικά σημαντικό.Ήταν όμως μαγικό.Αυτό έχει σημασία.
Εν Βηθλεεμ τη πόλει
• Κάλαντα .Οι πρώτοι είναι και οι τυχεροί.Τους έβαλα να το πουν όλο.Να κουραστούν λιγάκι για το γενναίο μπαξίσι και του χρονου.«σε αυτό το σπίτι πουρθαμε πέτρα να μη ραγίσει» και εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα.Το χαρήκαμε πολύ άνευ λοιπών σχολιων.•Γιατί τι να πεις στα παιδάκια.Τα δώρα των μάγων από τη Περσία ;τα στέλνουν οι Χουθι στην Ερυθρά θάλασσα.Εν Βηθλεεμ;δυστυχώς οι ουρανοί δεν αγάλλονται και η φύσις δεν χαίρει.Σιωπή,αίμα,δυστυχία.Οι τρελαμένοι δολοφόνοι,νεοναζί,της Χαμάς και η παγίδα της ασυμμετρίας,όπως έγραψε Ισραηλινός καθηγητής όχι εγώ.Έχει τέλος;•Εν τω σπηλαίω τίκτεται.Το σπήλαιο της Γεννήσεως ,το δεκατετρακτινο αστέρι και το πλησίον προσκύνημα των μάγων είναι λιγάκι κλειστοφοβικό.Κατεβαίνεις τα σκαλιά μπαίνεις κσι άντε το είδαμε πάμε τώρα.Η εικόνα όμως της Βηθλεεμ ειναι αλησμόνητη.Ο οίκος του Άρτου στα εβραϊκά και τα παιδιοθεν ακούσματα σε φέρνουν σε μια φαντασιακή αναπόληση.Οι Βηθλεεμιοι ταξιτζήδες πρέπει να είναι απελπισμένοι.10 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ και δεν πατάει κανείς.Οι δρόμοι κλειστοί.Οι Παλαιστίνιοι που δουλεύουν στην Ιερουσαλήμ το ψωμί ψωμάκι.Ποια πολη του Άρτου και ποια Παλαιστινιακη Αρχή.Διερωτώμαι.Πόσο ηλίθιος πρέπει νασαι για να ζεις στη Βηθλεεμ και να υποστηρίζεις τη Χαμάς.Όμως το μισος δεν έχει λογική.Και η σπορά του μίσους περναει γενιά με τη γενιά.Μέχρι να βρει κάποτε τις άμυνες της κοινης λογικής και της ανάγκης.•Θέλω να ξαναπάω εκεί.Μόλις ηρεμησει η κατάσταση.Όταν για να είμαι ακριβής.•Η τελευταία εκδοχή καλαντων εκ Φιλιππινων.Διεθνιστική.
Ο Κάρολος η γη και το καραβάκι μου
•Ο πολυχρονεμένος βασιλιάς,με αρκετή Ελλάδα στις φλέβες,δεν βασιλεύει μόνο στο Ηνωμενο Βασίλειο.Λαθος.Ειναι βασιλιάς και στην Αντιγκουα,τη Σαμόα,τη Γκανα,τα Φίτζι,το Μπρουνει και 49 ακόμα κράτη που ανήκουν στο British Commonwealth.Ανάμεσα τους και την Αυστραλία.Τι σημαίνει αυτό;Ελάχιστα.Ένα αυτοκρατορικό όνειρο που θαμπώνει και κρυο συντηρείται σε όλο και πιο χαλαρά «cultural ties”(πολιτιστικούς δεσμούς).Ο Καρολος προσπαθεί να ανακτήσει λίγη από τη βρετανική λάμψη της κοσμοκρατειρας Αλβιώνος ανάμεσα σε ένα Ινδό πρωθυπουργό,ένα Πακιστανό Σκωτσέζο πατριώτη και ένα Πακιστανό δημαρχο Λονδίνου.Την ίδια ώρα που τα μέλη του οικου του ανησυχούν για τον πιθανό μαύρο γόνο της περίεργης ματαιόδοξης συζύγου του πρίγκηποςΕιναι οι παράδοξες αντιφάσεις της παγκοσμιότητας και των πολιτισμικών οσμωσεων.
•Ο Κάρολος είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα από την μητέρα του.Θέλει να αφήσει ένα αποτύπωμα.Το προσπαθεί με τη κλιματικη αλλαγή.Το ταξίδι του στο Ντουμπάϊ είναι ένα θεσμικό επίτευγμα.Προ Σουνακ δεν τον άφηναν να πάει γιατί ο βασιλιάς δεν μπορεί να έχει άποψη σε τίποτα.Εκεί στους τρυφηλούς εμίρηδες ,στη παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα,χρησιμοποίησε το slogan “η γη δεν μας ανήκει εμείς ανήκουμε στη γη».Τι να καταλάβουν αυτοί;άλλο θέμα.
•Αυτή η φράση είναι το απαύγασμα της αντίληψης για το κόσμο των αυτόχθονων της Αυστραλίας.Όπου βασιλεύει επίσης ο Καρολος.Των aboriginals.Του εθνους,των πολλών εθνών μάλλον,Μελανησιακης ταυτότητας που σφαγίασαν ανηλεώς οι Άγγλοι άποικοι..Σε μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες της ιστοριας.Ένα από τα στυγεροτερα εγκλήματα που έχει διαπράξει η αποικιοκρατία.Δεν φταίει γι αυτό βεβαίως ο Κάρολος.Προς Θεού.Πως μπορεί να υπαρχει ιδιοκτησία της γης όταν ανήκουμε στη γη ήταν η απορια των αυτόχθονων.
•Στη μεταφυσική τους ,η πραγματικότητα είναι το όνειρο των Θεών.Η πραγματικότητα είναι η αντανάκλαση ενός ονείρου.Από τότε που ήρθαν οι βάρβαροι Άγγλοι αποικοι ζούμε τον εφιάλτη των Θεων αλλά θα επανέλθουμε.Έχουν μείνει ελάχιστοι.
•Ζουν σε ένα συμπαν συμβόλων.Χνάρια των Θεων στη μητέρα γη.Το καραβάκι που αγόρασα όταν πήγα στα μέρη τους είναι αυτό που έφερε τον προπατορα στη γη τους.Τα ψάρια και τα φίδια είναι συμβολα ιερα.Το καραβάκι του Κάρολου λοιπόν ανήκουμε στη γη.
•Και ωραία γραβάτα.Πρώτη φορά γράφτηκαν τόσα πολλά για μια γραβάτα.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ μιας άλλης μακρινής πια εποχής.
•Εφυγε ειρηνικά μια αγαπημένη γυναίκα.Πλήρης ημερών.Χρυσούλα Χρηστίδη.Η θεία Χρυσούλα.Η μάνα της Φιλως,της πρώτης μου ξαδερφης,αδελφής ψυχής μου,και του Αχιλλεα.•Στη μνημη της τιμώ τις γυναίκες μιας άλλης μακρινής πια εποχης.Τις αστές νοικοκυρές,στυλοβάτισσες της οικογενειακής συνοχής και ευτυχίας.Τους φάρους στις τρικυμίες.Με εκείνη την ζεστασιά που μπαίνει στο μεδούλι των κοκκαλων σου από παιδί και δεν την ξεχνάς ποτέ.Τι κανείς αγορακι μου;•Ήπιαν πολλές και η Χρυσουλα ανάμεσα τους το πικρό ποτήρι της σκληρης πατριαρχίας.Οι γυναικες είναι για σπίτι δεν είναι για σπουδες.Κομοτηνή δεκαετία του 50.Ο παππους ο Γιώργης δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του.Μπήκε στο ράφι ένα απίθανο μυαλό με τεράστια ενέργεια,παρατηρητικότητα και κρίση.Έγκλημα.Γιατί οι γυναίκες είναι για το σπίτι.Έγινε μυστικοσυμβουλος μου.Όταν είχα δημόσιο ρολο με έπαιρνε τηλ.και μου έλεγε πρόσεξε αυτό πρόσεξε το άλλο.Σκέψη προοδευτική,τολμηρη,ιδέες που παραξένευαν σε σχέση με τις εμπειριες της.Γάργαρο νερό.Αχ βρε θεία της έλεγα.Γιατί να μην έχεις βγει στο προσκήνιο.Θα σάρωνες.Έτσι της τηλεφωνούσα από καιρού εις καιρον κι εγώ ουσιαστικά και όχι προσχηματικά.Για πες μου πως τ ακους αυτό.Τι γνώμη εχεις.Η αισθηση της πραγματικότητας ήταν εντυπωσιακή.•Πολίτικη κουζίνα.Απίθανη.Ακόμα και πρόσφατα η γαλοπούλα τα Χριστούγεννα και τα κοκορετσακια το Πάσχα ήταν αντικείμενο on line οδηγιών προς τη Μαρίνα.Μισό λεπτό πάω να ρωτησω τη θεία Χρυσουλα ποτέ να ρίξω το νερό,το κρασί,πόσο αλατι και τέτοια.Μεγάλη πλάκα η τηλεφωνική μαγειρική και μετά η συζήτηση για το πως πήγε κι αν άρεσε το αποτέλεσμα.•Αείμνηστη για την οικογένεια μου.
Μάρκος Καμπάνης
•Εντάξει το ομολογώ.Συχνά «μεροληπτώ» υπέρ των φίλων μου οι οποίοι διακρίνονται σε διάφορους τομείς.Υπερτονίζω τη προσφορά τους.Όχι όμως τώρα.Η προσφορά του Μάρκου Καμπάνη ,καλου μου φιλου για δεκαετίες πολλές,στη ζωγραφική και τις εικαστικές τέχνες ειναι πολύ μεγάλη.Και δεν το λέω εγώ που δεν έχει τόση σημασία η γνώμη μου.Το λένε όλοι όσοι ξέρουν τι λένε.Μια θαυμάσια αναδρομική έκθεση με έργα 30 ετών.500 έργα.Τεράστια «παραγωγή».Ζωντανεύουν με μια ιδιαίτερη ματια ,εξαιρετικά διεισδυτική ,άγνωστοι κόσμοι η όψεις άγνωστες γνωστών κόσμων .Το Αγιο Όρος,τα δέντρα που αποκτούν πρόσωπο και ιστορική ταυτότητα,τα πεταμενα «ασήμαντα» φύλλα τους,τα παρατημένα κτιρια του Ταύρου στην Αθήνα.Αξίζει το κόπο.Θα σας αρέσει.Στο Ίδρυμα Σταύρος Νιαρχος στην Εθνική Βιβλοθηκη.Την παρουσίασε ο Πιερρακάκης.Πήγα χτες γιατί βαριέμαι τα vernisage και ήθελα να την απολαύσω με την ησυχία μου.•Μετά με καλούς μας φιλους και φίλες κουβέντα στην ψαροταβέρνα Αργουρα στις Τζιτζιφιές.Είχε κλείσει ο Κώστας.Μέχρι να φύγουμε το όνομα μου είχε κάτσει λαθος.Την έλεγα μουρμούρα και δρν την έβρισκα στο GPS.•Στη φωτό ένα έργο μόνο.Ένα κτίριο που εγκαταλείφθηκε και γερνάει στο Ταύρο.
Η πατριωτική εξαρση Σαμαρά..μα ποιος μιλάει; πως πέρασα με τσαμπουκά την Κακαβιά (πολιτικόταξιδιωτικο σεντόνι)
•Ποιος άνοιξε στην Ελλάδα τον ασκό του Αιόλου της ασύντακτης μετανάστευσης;Ο Αντωνης ΣαμαράςΤο γνωρίζουν και οι πέτρες.Το γνωρίζει και ο ίδιος.Τώρα δεν θυμάται,δεν το άκουσε δεν το είδε.Αν κάποιος αποφάσιζε να γράψει δοκίμιο πολιτικής υποκρισίας και ταρτουφισμου αυτή είναι μια άριστη αφορμή.Μπήκε ασυντακτα η μισή κυριολεκτικά Αλβανία παρωθούμενη απο τον Έλληνα Υπουργό των Εξωτερικων.Μα ποιος μιλάει;Δεν θα το κρίνω από πλευράς ουσίας.Αυτο θέλει σοβαρή ανάλυση.Πολύπλευρη.Ίσως να το επιχειρήσω κάποια στιγμή.Προκαταβολικά σας λέω ότι δεν ήταν τελικά τόσο κακό το αποτέλεσμα.Ήταν μικτό.Αυτό που κρίνω σήμερα αφορά τη σκοπιά του υποκριτικού λόγου.Άμα σε παίρνει κ.Σαμαρά κάνε κόμμα να δούμε τι ψάρια θα πιάσεις.•Αντώνης Σαμαράς.Μπήκαν από παντού,ανεξέλεγκτα.Πολλες εκατοντάδες χιλιάδες Ασυντακτα.Χωρίς προβλέψεις.Χωρίς υποδομές.Κανονικοί άνθρωποι,επηλυδες,απελπισμένοι αλλά και καιροσκόποι,πολλοί κατάδικοι κάθε καρυδιάς καρύδι.Με χαρτιά,με πλαστα χαρτιά,από τα σύνορα,από τα βουνά.Οι πάντες έκαναν τα στραβά μάτια.Η όχι κ.Σαμαρα;Άντε να πω μια ιστορία για γέλια και για κλάματα.•Το 1992 πήγα στα Τίρανα προσκεκλημένος του Δικηγορικού Συλλογου Τιρανων και του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.Αγία μορφή.Τιμή μου που τον γνώρισα.Ήταν μια συνάντηση για τις παραβιάσεις των ατομικών δικαιωμάτων.Η χώρα ήταν σε αποσύνθεση.Μαφίες,εγκληματικότητα,πυραμίδες.Οι δρόμοι ήταν πολύ επικίνδυνοι.Ένοπλες ομαδες και ληστές.Η Ολυμπιακή πετούσε δυο φορες την εβδομάδα.Το πρόγραμμα ήταν τετραημερο.Πολύ πραγμα αλλά άξιζε.Αίφνης τη δεύτερη μέρα παίρνω ένα τηλ.απο το γραφείο.Γύρνα επειγοντως.Μια υπόθεση είχε πάρει απρόσμενη τροπή.Επώνυμος και ισχυρός εντολεας μου εκαλείτο σε Ανακριτή σε κατεπείγουσα έρευνα.Πως να γυρίσω;Βρες τρόπο μου είπε ο συνεργάτης μου.•Τι να κάνω;Ντυθηκα Αλβανός,μπλουτζίν φθαρμένα αθλητικά παπούτσια,κοντομανικο,πήρα ένα οδηγό με αυτοκίνητο να μη χτυπάει μάτι και ξεκίνησα την διαδρομή.Το πως ήταν οι δρόμοι δεν θα σας το πω.Αλλά εντάξει.Δουλεψε η λούφα και παραλλαγή αλλοιώς αποκλείεται να έφτανα σώος.Έφτασα στη Κακαβιά.Ο τύπος με άφησε 100 μέτρα απο το αλβανικό συνοριακό φυλάκιο.Με τα πόδια πέρασα τον έλεγχο,μπήκα στη νεκρή ζώνη,και έφτασα στα ελληνικά σύνορα πεζός έτοιμος να εξηγήσω ποιος είμαι και τι και πως στους δικούς μας που πίστευα πως θα τους προκαλουσα τουλάχιστον απορία.Άμα με βλέπατε θα γελούσαμε.Θα σπεύδατε να μου δώσετε κέρμα για να φάω.Η τέλεια μεταμφίεση.•Τα ελληνικά σύνορα ήταν μια ξεκλείδωτη καγκελόπορτα.Κοιτάω δεξιά κοιτάω αριστερά κανείς.Ουδείς ασχολήθηκε να δει ποιος είμαι.Τι κάνω;Σπρώχνω τη καγκελόπορτα και είμαι πια στο ελληνικό έδαφος.Σε λίγα μέτρα το φυλάκιο ελέγχου.Μια ατελείωτη ουρά Αλβανών,Βορειοηπειρωτών υποτίθεται,περίμενε τη χρυσή σφραγίδα.Υπολογισα ότι η αναμονή ήθελε ωρες.Θα έχανα τη πτηση από τα Γιάννενα.Δίπλα στο φυλάκιο με περίμενε ένα ταξι που μου είχαν στείλει να με πάει αεροδρόμιο.Κοντοστάθηκα.Ξανακοιταω δεξιά ουδείς ασχολιόταν.Ρε δε βαριέσαι λέω.Μπήκα στο ταξι και του λέω Αεροδρόμιο.Φύγαμε.Στα σημεία ελέγχου δεν μας σταμάτησε κανείς.Επισήμως μέχρι το επόμενο ταξίδι μου βρισκόμουν ακόμα στην Αλβανία.Κάπως το διορθωσα αλλά δεν θυμάμαι πως.•Πολύ συγκινούμαι με την πατριωτική έξαρση του Αντώνη Σαμαρα.Όταν ανέλαβε πρωθυπουργός είχα βγάλει φλύκταινες.Το ΠΑΣΟΚ μπήκε προς μεγάλη μου ζοχάδα στη συγκυβερνηση.Μου τάζαν λαγούς με πετραχήλια για να μείνω στη κυβέρνηση του.Αρον αρον παραιτηθηκα.Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα αξιωματα αυτά καθεαυτά.Είχα επάγγελμα και σε αυτό επέστρεψα.
Η Ισλανδία,το ηφαίστειο,το νησί και το θαλασσοπούλι
•Θυμάμαι σαν όνειρο την Ισλανδία.Το απόκοσμο τοπίο της.Λες και προσεδαφίζεσαι σε άλλο πλανήτη.Τις απέραντες τούνδρες με τα κοντόχοντρα και μαλλιαρά πρόβατα.Τους θερμό πίδακες που εκσφενδονίζουν καυτό νερό.Τους παγετώνες.Το «κοινοβούλιο» του 1000 μΧ και τον θεό Θόρ.Τα ηφαίστεια.Και βέβαια τους ανθρώπους και την γοητευτική μυθοπλασία των παραδόσεων τους.400000 άνθρωποι αλλά θεωρούν ότι είναι το κέντρο της οικουμένης.Τη θυμήθηκα λόγω του ηφαιστείου που απειλεί το Γκρινταβικ.Μια πολίχνη είναι.Εκεί όμως είναι το θαύμα Blue Lagoon.Η γαλάζια λίμνη με θερμό νερό και ατμούς που πλανώνται στο κρύο.Όταν βουτας πλέεις σε νιρβάνα.Οι Ισλανδοί το κάνουν σε τακτική βάση τα ΣΚ.Είναι must στο τρόπο ζωής τους.Ελπίζω να γλυτώσει από τη λάβα.Μαζί με τους Γκρινταβιωτες που τους σκέπτομαι καθώς εκκενώνουν τα σπίτια τους.Ιδου λοιπόν η δίκη μου εντύπωση για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα όπως αποτυπώθηκε .σε σταγόνες,στην ταξιδιωτική μου μνήμη•Την Αμερική.Λοιπόν δεν θέλω αηδίες.Δεν υπάρχει Κολομβος.Την ανακάλυψε ο Ισλανδός Ελιφ Ερικσον το 1000μΧ.Αγόρασε «πλοίο» από έναν προηγούμενο που τη είχε περί πλεύσει και πήγε.Πως το ξέρουνε;Το βεβαιώνει αδιάψευστα γροιλανδικη saga.Το άγαλμα του κοσμεί το αεροδρόμιο του Ρεικ Γιαβικ.•Την Βιγγκτις Φιμπογκατοτιρ.Τη πρώτη γυναίκα αρχηγό κράτους στην Ευρώπη.Ακμαία σήμερα στα 93 της χρόνια.Πρόεδρος από το 1980 μέχρι το 1996.Φοβερή τύπισσα.Διαζευγμένη με θετή κόρη κι έγινε Πρόεδρος για 16 χρόνια σε εποχή ανδροκρατίας.•Την αρχή του τέλους του ψυχρού πολεμου.Στο σπίτι της φωτό με οικοδέσποινα την Βινγτις συναντήθηκαν το 86 Ρήγκαν και Γκορματσωφ για τον πυρηνικό αφοπλισμό.Οι πάγοι έσπασαν στα θερμά ύδατα του Blue Lagoon Τώρα πήξαν πάλι αλλά έτερον εκατερον.•Υπερήφανοι για το πρώτο κοινοβούλιο.Σε μια χαμηλή πλαγιά χωρίς κτίσμα.Συγκεντωνοντουσαν οι φύλαρχοι. τον 11ο αιώνα.Μα ξέρετε η Αρχαία Αθήνα είπε ευγενικά η Μαρίνα.Α όχι αυτή ήταν πόλη εμείς είμαστε κράτος ήταν η απάντηση.Δεν συνεχίσαμε.Οκ το πρώτο κοινοβούλιο.•Στο Ρεικ Γιαβικ γνωρίσαμε δυο ενδιαφέροντες τυπους.Πατερα και γιο.Είχαν ένα τρελό χόμπι.Τα ηφαίστεια.Φιλμαρανε ηφαίστεια που ήταν έτοιμα να εκραγούν.Από το πρώτο καπνό μέχρι την έκρηξη και μετά το μάγμα.Μετά με μοντάζ συνέτεμναν το χρόνο και έβλεπες τη γεωλογική διαδικασία σε μια ώρα Αυτοί πήγαιναν καθημερινά για χρόνια.Άξιοι.Η λάβα δημιούργησε ένα νησί.Το φιλμαραν κάθε μέρα μέχρι που το καυτό έδαφος κρύωσε.Τότε στην κορυφή της πρώην λάβας προσγειώθηκε το πρώτο θαλασσοπουλι.Έπιασαν τη φάση.Ονόμασαν την ταινία «Και η ζωή ξαναρχίζει».Υπεροχο ντοκυμανταιρ που έμεινε μόνο στην Ισλανδία.Δεν προχώρησε.Είδαμε την ταινία σε ιδιωτική προβολή στο σπίτι τους.
Η αντιπολίτευση της μισής αλήθειας
•Είναι ακράδαντη η πεποίθηση μου ότι η αντιπολίτευση που λέει τη μισή αλήθεια θα αργήσει πάρα πολύ να γίνει κυβέρνηση.Πάρα πολύ.Ο λόγος είναι απλός.Η πλειονοτητα δεν φοράει γυαλιά ηλίου και βλέπει όλα τα χρώματα. «κακοπληρωμένες δουλειές,πανάκριβη καθημερινότητα» ήταν το μοτίβο του ΠΑΣΟΚ κατα τη συζήτηση του προϋπολογισμού.Αλήθεια;ναι αλήθεια αλλά μισή αλήθεια.•Είναι την ίδια στιγμη που δεν πεφτει καρφίτσα ακόμα και τις καθημερινές στα διάφορα δήθεν gourmet με τις «από δομημένες σαλάτες» και τα «κοκορετσια με θαλασσινά» που γράφει ευστοχα ο Χρήστος Α. Χωμενίδης.Που δεν βρισκεις εισιτήριο στο θέατρο και τις συναυλίες.sold out λυπούμαστε.Που η κίνηση έχει πιάσει το ζενίθ.Βενζίνη;έλα τώρα.Ποια ακρίβεια;Που στις καλοπληρωμένες δουλειές δεν πάει κανείς αν ειναι κουραστικές.Που νέοι χαμηλόμισθοι πηγαινουν με εισιτήρια προσφορές weekend στο εξωτερικό.Και τόσα αλλά.100% πληρότητα στο stop Arachova.Κουτσοί στραβοί επίδοξοι σκιέρ.Διαφημιση στο ραδιόφωνο. «μικρό πιστώσεις» μέχρι 50000 ευρώ από την τάδε Τράπεζα από το τηλ.χωρίς εγγυήσεις.Αυτή είναι η άλλη μισή αλήθεια.Πόσους αφορά;Μάλλον τους περισσοτερους με τον ένα η τον άλλο τρόπο αν δεν με γελούν τα μάτια μου.Μετρητά η κάρτα;•Αν δεν πεις όλη την αλήθεια και δεν την εξηγήσεις δεν έχεις ίχνος πειθούς.Ούτε σε αυτούς που επιδιώκεις να εκπροσωπήσεις.Γιατί ασφαλώς υπαρχουν ουκ ολίγοι ,στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού που ταλαιπωρούνται,μιζεριαζουν,πένονται.Που δεν ακούνε όμως,γελούν,με αόριστες επαγγελίες για την αταξική κοινωνία και την πρόοδο.Θέλουν να ξέρουν τι ακριβώς υπόσχεσαι,πως θα το κάνεις και με ποιους.Το φταίει ο Μητσοτάκης είναι λαθος χοντρό και πληρώνεται πανάκριβα.Αλλοιώς θα προτιμησουν την ταξική κοινωνια.Και φυσικά τον Μητσοτάκη.Ποιος ξέρει;ίσως να βρουν το τρόπο να περάσουν στη θεατή πλευρά του φεγγαριού.Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
•Εκείνος κι εκείνος.Ήταν οι υπέροχοι μεταφυσικοί αλλά και βαθυτατα πολιτικοί θεατρικοί διάλογοι του Κώστα Μουρσελά.Είχαν ξεπεράσει το δόκανο της χουντικής λογοκρισίας και παίχτηκαν σε σειρά στην ΕΡΤ.1972-74.Πολιτικοποιημενοι έφηβοι τότε .Περιμέναμε να δούμε ευλαβικά καθε επεισόδιο..Το χαμηλό νοητικό επίπεδο των λογοκριτων δεν τους επέτρεπε,ευτυχώς,να καταλάβουν.Το θυμήθηκα και τοψαξα.Το φοβερό της μνήμης έντομο μες τη γη έγραφε ο Ελύτης.•Οι δυο περιθωριακοί κολλητοί ο Λουκάς και ο Σόλων σε μια εξοχή ψάχνουν την στάση του λεωφορειου.Συνομιλούν ψάχνοντας.Σόλων δεν είναι αυτό τοπίο για να περάσουμε όλη μας τη ζωή..νομίζωΠροσπαθώ να θυμηθώ γιατί ήρθαμε εδώ..θυμάσαι;τι μας έκανε να έρθουμε εδώΛουκά δίκη σου ιδέα ήταν να έρθουμε εδωΜα Σολων δεν ήρθαμε εδώ ,καταλήξαμε εδώ.Ίσως αν ξεραμε γιατί ήρθαμε εδώ θα ξεραμε ποιος ήταν ο προορισμός μαςΛουκα αντί να βρεις ένα τσιγάρο ψάχνεις να βρεις τον προορισμό μας;Και είμαστε σε μια στάση που ίσως να μην είναι καν στάση•Μεγάλο πράγμα όταν κάποιος φεύγει να έχει αφήσει κάτι στη μνήμη των επόμενων.Η «σταση» είναι στο YouTube.Εκεινος κι Εκείνος.
Ο μέσα δρόμος
•Η επίσκεψη σε φυλακές,με τα διαχωριστικά και τα τηλ.,και όχι πρόσωπο με πρόσωπο είναι πάντα δύσκολη.Εκτός από τα νομικά έχεις και τη μεγάλη απόγνωση ενός φυλακισμένου όταν αυτός διεκδικεί με ένταση την αθωότητα του.Φυλακές Διαβατών,Θεσσαλονίκη σήμερα.Γυρνώντας προς τη πόλη πήραμε το μέσα δρόμο. Καλοχωρι,Μενεμένη κλπ προς την δυτική κατεύθυνση του λιμανιού ,υπό τη διαχείριση του Ιβαν ως γνωστό.Μη παρασυρθείτε από τη ειδυλλιακή φωτό.Η μπόχα και η αποφορα είναι απερίγραπτη.Κάπου εκεί ήταν και η παραγκοταβερνα Μπαγκλαντες.Ψαράκια.Αρκεί να μη σκεφτείς τη ποιότητα του νερού.Αν τη σκεφτείς παθαίνεις.Δυστυχώς τη κλείσανε ως αυθαίρετη.Ήταν χάρμα οφθαλμών μέσα στη μπόχα.Καλό πράγμα το λιμάνι αλλά ο βιασμός του περιβάλλοντος είναι ακραίος.Δεν αντέχεται.Καθόλου δεν είναι αυτόματο συνεπαγόμενο.Είναι καρπός της αδιαφορίας που καλά κρατει.