Η Ιβάνα Δημητρίου είναι φοιτήτρια του Τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ, αρθρογράφος και μεταφράστρια. Τα τεκμήρια της ενασχόλησής της με την κειμενογραφία ανάγονται στα παιδικά της χρόνια, οπότε σκαρφιζόταν χαρωπά άτσαλα αστυνομικά μυθιστορήματα και βαθυστόχαστες νουβέλες που δεν μέστωσαν ποτέ.

ΡΟΔΟΣ – ΤΗΛ: 22410-69007 – Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)

Πολλοί οπαδοί του φεμινιστικού κινήματος 2.0 θέλουν το κέρασμα του άντρα ως μια μασκαρεμένη προσβολή, ένα κατάμουτρο φτύσιμο στα κατορθώματα της γυναικείας χειραφέτησης ή, ακόμα καλύτερα, ως μια προκαταβολή για το επερχόμενο κρεβάτωμα. Δεν είναι έκπληξη για κανέναν ότι οι αρωματισμένες ερωτικές επιστολές, το άνοιγμα της πόρτας και οι καντάδες έχουν ξεπέσει ως άχαρα κλισέ των γενεών του σαβουάρ βιβρ. Ποιά είναι όμως η σωστή κίνηση όταν ο λογαριασμός προσγειωθεί προκλητικά στο τραπέζι;

Από όλες τις χιλιοδοκιμασμένες φινέτσες των τζέντλεμαν το κέρασμα φαίνεται να’ ναι το πιο μακρόβιο. Ένα διακριτικό ιπποτικό κατάλοιπο που συμβολίζει ένα κομπλιμέντο σε διαφορετικό συνάλλαγμα και δίνει στον άντρα πάτημα για τον αντρισμό του. Επομένως, για εκείνον το κέρασμα γίνεται μέσο αυτοεπιβεβαίωσης, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως γλαφυρό υποκατάστατο του μπλαμπλά και πίτσι πίτσι που αναμένεται από τον μέσο άντρα στο συμβατικό ραντεβού.    

Απ’ την άλλη, η αθώα αυτή χειρονομία κινδυνεύει να εκληφθεί από την κάθε συναισθηματική μαντάμ ως σύμβολο «επένδυσης» και πιθανής μονογαμίας. Αν τηρούνταν κάποια κρυφή αναλογία ανάμεσα στο ποσό και τη σοβαρότητα των προθέσεων, ιστορικοί γυναικοκαβγάδες θα ξεσπούσαν μέχρι να συμφωνηθεί άτυπα ο λογαριασμός που συνεπάγεται με όρεξη για γάμο και παιδιά. Ίσως γι’ αυτό παρατηρείται συσσώρευση φανατικών εργένηδων σε σουβλατζίδικα.

Πού το πάω; Μπορεί το κέρασμα να χρωστάει την επιβίωσή του σε κάποιες κοινωνικές λειτουργίες που επιτελεί βολικά μέσα στη σχέση άντρα-γυναίκας, στην πράξη όμως μπλέχτηκε άκομψα στη μάχη μεταξύ του παραδοσιακού και του ριζοσπαστικού, ενώ το παρεξηγησιάρικο και φιλοσυνωμοτικό πνεύμα της εποχής αφήνει το πεδίο ελεύθερο για τολμηρές επηρμένες παρερμηνείες κάθε μικρής γλυκιάς χειρονομίας.    

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

  The article expresses the views of the author  

   iPorta.gr