Ανοιχτή πόρτα

Από το «Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού & αποβάθρας» ως τα οπλοπωλεία της Ομόνοιας, του Δημήτρη Κατσούλα

Spread the love

Δημήτρης Κατσούλας

Δημήτρης Κατσούλας

Φωτογραφία:  Silo Art-Factory.

Κι επειδή όλα έχουν εισέλθει στην ψηφιακή εποχή, με αποκορύφωση εκείνη της Τεχνητής νοημοσύνης όπου ‘ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον’ πλέον σήμερα, πιστεύατε κιόλας ότι οι παλαιές μέθοδοι καταγραφής και αποθήκευσης εικόνας και ήχου σ’ εκείνες τις κασέτες (AUDIO, VHS  και BETA) – όπου ανεξίτηλο άφησαν το στίγμα τους έως και την δεκαετία του 1990 –, ο χρόνος τις εξαφάνισε κιόλας, αφού πρώτα φρόντισε να τις σβήσει μια για πάντα, καθιστώντας τες άχρηστες; Κι όμως, η κασέτα εν τη ευρεία της εννοία, όχι απλώς έκανε την επανεμφάνισή της μόλις χθες, αλλά ήδη άρχισε να χρησιμοποιείται κιόλας με πρώτο χρήστη τον πρωθυπουργό. 

Και εάν ο χαρακτηρισμός ‘κασέτα’ σας χαλάει την διάθεση ή σας ανακατεύει τα συκώτια, κανένα πρόβλημα, έχετε κάθε δικαίωμα τα εξαγγελθέντα εκ του στόματός του και με το Μέγαρο Μαξίμου ως background, να τα χαρακτηρίσετε και ως μια ειλικρινή μεταφορά και εξωτερίκευση του πόνου τον οποίο απεκόμισε με την επίσκεψή του στον τόπο του αποτρόπαιου δυστυχήματος (εγώ θα επιμένω να το αποκαλώ έγκλημα) με τους αδικοχαμένους του τρένου εκεί στα Τέμπη του Θεσσαλικού κάμπου. Δεν έχει όμως το δικαίωμα ο κύριος Μητσοτάκης να προαναγγέλλει εκείνο το: ‘Το δράμα οφείλεται δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος’. Αλήθεια, κύριε Μητσοτάκη; Το αποδίδετε στον ανθρώπινο παράγοντα χωρίς να προσμετρήσετε καν τις ανύπαρκτες συντηρήσεις του σιδηροδρομικού δικτύου όπως σας επισημαίνουν ειδικοί; Πάλι καλά, που δεν μας είπατε ότι έφταιξε λίγο και ο καιρός, συνέβαλαν και οι στραβωμένες ράγες, δεν ανταποκρίθηκε και λίγο και ‘κείνος ο σταθμάρχης! Το ότι όμως– όπως ευρέως καταγγέλλεται – ούτε η Σηματοδότηση λειτουργούσε, ούτε Τηλεδιοίκηση υπήρξε, αυτά δεν ήσαν σημαντικά για να συμβάλουν σ’ αυτή την τραγωδία; Κι εφόσον αυτές οι υποδομές ήσαν ανύπαρκτες, τότε ποία η έννοια της φιέστα σας που είχατε ετοιμάσει για την 1/3/2023, ημέρα δηλαδή που συντελέστηκε αυτό το έγκλημα; Χαμπάρι δεν πήρατε κύριε Μητσοτάκη, ότι η Ελλάδα ‘σύρθηκε’ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο πριν μια εβδομάδα επειδή δεν τηρούσε τους κανόνες ασφαλείας στα σιδηροδρομικά της δίκτυα; Πού ζείτε εσείς; Μαντρωμένος στο Μαξίμου πάντως, δεν είστε, την Ελλάδα από άκρη σε άκρη την φέρνετε ‘βόλτα’ καθημερινώς, ένας σύμβουλός σας δεν σας ενημερώνει για τις υποχρεώσεις σας ή παίρνεται αμπάριζα βουνά και λαγκάδια κι αφήνετε ποίους να μας εκπροσωπήσουν ως χώρα εκεί έξω; 

Και επειδή μερικοί τυχόν προστρέξουν να πουν εκείνο το: ‘Δρυός πεσούσης πας ανήρ (άσχετος κατά αυτούς) ξυλεύεται’ και όλοι μεταμορφωνόμαστε σε γνώστες των πάντων, απαντώ ότι: απλά, απλούστατα πράγματα και ως κοινός νους ενεργών, αναρωτιέμαι και πράττω. Δεν απαιτούνται και ειδικές γνώσεις για να αποτυπώσει τις τις σκέψεις του, νομίζω. Αλήθεια, εσείς οι εποχούμενοι του Ελληνικού Κοινοβουλίου στα ηλεκτρικά σας αυτοκίνητα, τα υβριδικά σας τοιαύτα, εσείς που κόπτεστε και προωθείτε την ‘Πράσινη ανάπτυξη’, έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ τα μέσα σταθεράς τροχιάς για τις μετακινήσεις   σας είτε μετρό λέγονται αυτά είτε προαστιακός είτε λεωφορεία είτε τρόλεϊ είτε τρένα είτε ΗΣΑΠ; Και αν, έστω και μία φορά είχατε κάνει χρήση αυτών των ΜΜΜ, αποκλείεται να σας διέφευγαν τα σπασμένα τζάμια του ΗΣΑΠ, τα μονίμως κατεβασμένα παράθυρα των αστικών λεωφορείων τι κι αν το αγιάζι θερίζει ή η ζέστη καθιστά ανυπόφορη την ζωή των μετακινουμένων μεροκαματιάρηδων. Το ότι κάθε φορά μετά από τη λήξη κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα, όλα γίνονται ‘λαμπόγυαλο’ τόσο στα βαγόνια του ΗΣΑΠ όσο και σε αυτά του Μετρό, παρά την επιτήρηση των ελεγκτών- εποπτών που σε κάθε συρμό και με πολιτική περιβολή επιβλέπουν, τίποτα δεν μένει όρθιο, αυτά δεν είναι υποχρεώσεις της Πολιτείας και για την άμεση αποκατάστασή τους αλλά και για τον εντοπισμό και σύλληψη των Χούλιγκανς, επίσημή μου Πολιτεία; 

Και υποτιθέσθω ότι η από ηχογραφημένου μηνύματος υπενθύμιση  ‘Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας’ καθώς και άλλες χρήσιμες επισημάνσεις που έχουν προστεθεί τόσο στον ΗΣΑΠ όσον και στο Μετρό της Αθήνας, κανένας δεν  αμφέβαλε, έχουμε όμως σαφή εικόνα περί της επικρατούσης καταστάσεως τόσον στην πλατεία Ομονοίας όσον και των πέριξ αυτής στενοσόκακων και δρόμων; Αξιολογείται η κατάσταση – παρά την κατάληψη του Κέντρου των Αθηνών από αλλοδαπούς και λοιπά κακοποιά στοιχεία – σχετικώς τουλάχιστον, ελέγξιμη έως ανεκτή μήπως; Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Ανυπόφορη και μη ελεγκτέα, ναι. Το κέντρο των Αθηνών κύριοι εσείς της δημοτικής Αρχής, κύριοι εσείς βουλευτές και υπουργοί που έχετε επιλέξει ως μόνο σας προορισμό το Κοινοβούλιο αφιχθέντες σε αυτό από τα Βόρεια, τα Νότια και τα Ανατολικά προάστια, έχει μετατραπεί σε Κολομβία χωρίς ίχνος υπερβολής. Σε ένα και μόνο γεγονός  να αναφερθώ, ικανό όμως να αποτυπώσει την επικρατούσα κατάσταση: Στην Ομόνοια, κύριοι, δεν διακινούνται μόνο ναρκωτικά πάσης φύσεως οποιαδήποτε ώρα κάποιος θελήσει να προμηθευτεί και υπό το βλέμματα μάλιστα της αστυνομίας, στην Ομόνοια κύριοι πωλούνται όπλα πάσης φύσεως και για όλα τα βαλάντια. Ένα επώνυμο πιστόλι κυμαίνεται περί τα 2000-2500 €. Σφραγισμένο στο κουτί του. Και γιατί εξ άλλου να μη το προμηθευτεί κάποιος όταν το κράτος αδιαφορεί για την ασφάλεια του πολίτη του; Και γιατί να μη το έχει καβάντζα κάτω από το μαξιλάρι του την στιγμή μάλιστα που έχει καταργήσει την είσοδο του φωτός από τα παράθυρά του, αφού ούτως ή άλλως ερμητικά κλειστά και σιδηρόφρακτα μένουν πάντα;

Κύριε Μητσοτάκη, κύριε πρωθυπουργέ. Όλα νομίζετε ότι τα έχετε υπολογίσει, για όλα νομίζετε ότι είστε σίγουρος και τα ελέγχετε πλήρως.  Όλα πιστεύετε ότι τα έχετε θέσει υπό των κανόνων της νομιμότητας. Μακάρι, αυτό αναζητά εξ άλλου και ο πολίτης. Δεν πιστεύω να σας διαφεύγει ότι τα σύνορα είναι ξέφραγο αμπέλι και τα όπλα διακινούνται σαν τα κουτιά με τσιγάρα που ανταλλάσσουν οι στρατιώτες μας στα σύνορά μας με τους απέναντί τους (φίλης χώρας) ομοιοβάθμιούς τους. Δεν αγνοείτε – πιστεύω – ότι το κράτος έχει καταληφθεί από μαφίες οι οποίες έχουν μέσω του χρήματος επιβάλει τους νόμους που τους είναι αρεστοί. Η μετατροπή της χώρας σε άντρο αλητών και εγκληματιών πάσης εθνικότητας, δεν νομίζω να σας διαφεύγει επειδή προς τα εκεί – θα μου πείτε – έχετε στρέψει όλη σας την προσοχή και τους ελέγχους σας. Κι αν όλα αυτά τα έχετε κατηγοριοποιήσει και ο καθείς θα λάβει την αμοιβή του αξίζει, μου πείτε, πολύ φοβούμαι ότι οι νεκροί των Τεμπών γρήγορα θα ξεχαστούν –τι κρίμα και μέγας ο Εθνικός οδυρμός – εκτροχιασμός θα λέγεται σε λίγες ημέρες, αλλά την μετατροπή μιας κοινωνίας σε ζούγκλα πώς σκέφτεστε στ’ αλήθεια να την αντιμετωπίσετε; Να τρέφουμε ελπίδες ή να επιτρέψουμε στην εθνική κατάθλιψη να αναλάβει εκείνη προκειμένου να δώσει λύσεις στην μόνιμη αναστάτωσή μας; 

SHARE
RELATED POSTS
Μισή εξομολόγηση, του Δημήτρη Κατσούλα
Ο διχασμός εντός μας, του Ηλία Καραβόλια
Τέλος Εποχής, του Ηλια Καραβόλια

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.